Vikan - 01.02.1973, Blaðsíða 21
Hfc. «*■ - jgjr
HfluL t
m i 'ií -1 X 3
1 - i HI
vj 'timk i L
"•®S m - M í fg|
er mjög greindur maður og á i
viðskiptasviðinu er hann hreinn
töframaöur. En hann er mjög
breyttur, siðan hann missti
konuna. Hann var ákaflega
hrifinn af henni á sinn kuldalega
hátt og lát hennar varð honum
mikið áfall. Hann er orðinn, ja,
beinllnis ofstækisfullur, sérstak-
lega gagnvart syni sinum og
yfirleitt öllum æskulýðs-
hreyfingum ....
Michael kinkaði kolli. — Já, ég
veit það.
— Ég treysti ekki ofstækisfullu
fólki, sérstaklega ekki, þegar
peningarnir mínir eru i þeirra
vörzlu. Ég vil frekar eiga við-
skipti við rólega menn, heldur en
fólk sem trúir á hugsjónir.
— Hvað eigið þér við?
— Viö höfum bæði lagt mikla
peninga I Société
Generotologique, en þar sem
Arnold á meirihlutann, er ekki
mikil von til þess að Við getum
komið i veg fyrir að hann leggi of
mikið upp úr þessum félagsskap.
Ég reikna samt ekki með að viö
þurfum svo mikið að hafa
áhyggjur af honum, en maður
veröur nú samt að reikna með
ýmsu af hans hálfu.
Michael sat hljóður um stund,
svo sagði hann:
— Þar sem þetta litur út til að
vera einskonar úttektarstund, þá
viðurkenni ég að ég hefi svolitlar
áhyggjur af Arnold. En á hinn
bóginn treysti ég yður ekki heldur
fullkomlega.
Hún hló. — Bravo. Og ég treysti
yður ekki heldur. En það er þó ein
leiö til að bjarga-þessu við.
— Og hver er sú leið?
— Ja-á, sagði hún og sötraði
drykkinn. — Við verðum að reyna
aö kynnast betur, er það ekki?
5. TBL. VIKAN 21