Vikan - 22.03.1973, Blaðsíða 14

FANGINN Á LÖGMANNSSTOFUNNI
3. OG SIÐASTI HLUTI.
VALT ER
VERALDAR
YNDI
Hengsbach biskup, sem áfhenti
ræningjunum lausnargjaldið og
veitti fanga þeirra eiðtöku.
Eftir japl og jaml og fuður fengu þeir
Ollenburg og Diamantenpaul lausnarféð afhent
og slepptu Albrecht rika. Allt virtist ætla
að fara vel, en Diamantenpaul reyndist
sami eindæma hrakfallabálkurinn og fyrri
daginn.......
Staðurinn, þar • sem
skiptst var á
iausnargjaldi og fanga,
fáfarinn vcgur út ' frá
hraðbraut.
Að þvi er Heinz Iögfræöingur
Ollenburg sagði, þá leit hann ekki
á brottnám auökýfingsins Theos
Albrechts sem glæp, heldur virka
andstööu gegn misskiptingu
auösins. „Þaö nær engri átt,”
sagöi hann, „aö einstaka
persónur hrúgi saman milljónum
á ,milljónir ofan, meöan aörir
veröa aö lifa af hungurlús!”
Þetta himinhrópandi ranglæti
vildi hann leiörétta, allavega
hvaö sjálfum honum viövék. En
sem félagslegur byltingamaöur
var Ollenburg lltt sannfærandi,
þar eö sjálfur haföi hann tekjur
sem nægt heföu heilum hóp
manna til framfæris, enda þótt
honum yröi ekkert viö hendur fast
sökum iökunar sinnar á rúlettu og
annarrar óspilunarsemi.
Hann þóttist viss um, aö
viövörunarbréfin, sem hann haföi
látiö fanga sinn skrifa heim,
heföu tilætluö áhrif: aö
fjölskyldan léti lögregluna I friöi.
En lögreglan fékk aö vita um
máliö þegar f byrjun. Tuttugasta
og niunda nóvember 1971 átti
kona Theos Albrechts von á
honum heim 1 kvöldm'atinn.
Albrecht var I öllu sinu hátterni
eins hárnákvæmur og bezt gerist
um Þjóöverja, svo aö þegar hann
var ekki mættur á minutunni,
hringdi frú Cilly Albrecht á næstu
14 VIKAN YL TBL.
lögreglustöö. Skrifstofa manns
hennar var I Herten, en villa
þeirra hjóna i Essen-Bredeney,
og óttaðist frúin aö Theo heföi lent
I árekstri á leiöinni heim frá
skrifstofunni. En lögreglan kunni
ekki aö segja frá neinu bilslysi,
sem maöur meö nafninu Albrecht
heföi lent I. Þar eö þaö var
ófrávikjanlegur vani Albrechts
aö láta konu sina vita fyrirfram
um svo aö segja hvert skref, sem
hann tók, þóttist hún strax skilja
aö eitthvaö voveiflegt heföi skeö.
Hún hringdi þvi I dr. Karl Ronkel,
lögfræöing fjölskyldunnar.
Hann hringdi aftur til lög-
reglunnar og svo á sjúkrahúsin og
gekk úr skugga um, aö herra
Albrecht haföi ekki lent i bilslysi
eöa neinu állka. Og átta minútum
Angela Pöck ( til vinstri)
og Brigitte Luder, ritari
Ollenburgs, á leiö til
réttarhaldanna. Angela
lýsti þvl yfir við réttar-
liöldin að hún elskaði hinn
slysna lögmann engu
miður en fyrr, og einka-
ritarinn vildi fá aö leggja
eið út á að hún hefði
ekkert vitaö uni fangann I
bakherberginu. En
rétturinn grunaöi hana
um meösekt.