Vikan - 30.08.1973, Page 22

RAY DAY IS KVE
Þátturmn brá sér á hljómleikana á White City Stadium þ
Rokkhljómleikarnir á White
City knattspyrnuvellinum i
London fyrir rúmum einum og
hálfum mánuði siðan hafa verið
margræddir i erlendum
músiktimaritum. Þetta voru
ætlaðir einhverjir mest
rokkhljómleikar ársins til þessa i
Englandi og til þeirra hafði verið
boðið tveimur bandariskum
hljómsveitum, Sly and The
Family Stone og Edgar Winter
Group. Sly hafði ekki komið fram
i Englandi i þrjú ár og þetta yrði i
fyrsta skipti sem Edgar Winter
kæmi fram með hljómsveit sinni i
Englandi, en hann hafði áður
verið þar á ferð 1970 með bróður
sinum Johnny. Þá héldu þeir
hljómleika i Albert Hall. Siðan
var hann einnig á ferð meðWhite
Trash á s.l. ári og kom þá fram á
hljómleikum i Chrystal Palace.
Það var því að vonum mikil
spenna i loftinu. Meðal enskra
hljómsveita, sem fram komu,
voru Lindisfarne, Canned Heat,
JSD Band. Barkley James
Harvest og siðast en ekki sist
Kinks með Ray Davis I farar-
broddi. Upphaflega átti Donovan
að koma fram á hljómleikunum,
auk Lou Reed, en Reed varð að
hætta við þátttöku, vegna þess að
hljómsveit hans leystist upp
stuttu fyrir hljómleikana.
Donovan hætti við þátttöku af
ókunnum orsökum og i stað hans
komu Kinks. Þessi ákvörðun átti
eftir að verða mönnum minnis-
stæð, þvi eftir að Ray Davis og
Kinks höfðu lokið prógrammi
sinu, tilkynnti Ray, að þetta væri i
siðasta skipti sem hann kæmi
fram opinberlega. — Að verða
vitni að slikri yfirlýsingu og að
þvi, i hvernig ástandi maðurinn
var, sem hana gaf, skilur eftir sig
nokkuð, sem erfitt er að lýsa, —
en engu að siður, þátturinn er i
dag helgaður Ray Davis.
Þvi hefur verið haldið fram, að
Kinks sé sú hljómsveit, sem einna
mestrar aðdáunar hafi notið
meðal annarra hljómlistar-
manna. En það vita lika allir, að
Kinks eru litið annað en Ray
Davis og hans tónlist. Með a.m.k.
16-topprokklög að baki, lög sem
hafa tröllriðið flestum vinsælda-
listum gegnum árin og meira en
lOalbúm, fer ekki á milli mála, að
Ray Davis var einn af þeim stóru.
Það var á árinu 1964, sem
fyrsta L.P. plata hljómsveitar-
innarkom út, You Really Got Me.
Næsta hét svo Kings-Size og inni-
héltm.a. lögin Tired Of Waiting
For You og All Day And
All Of The Night. Það var
kominn mai og árið var
1965. Vinsældir hljómsveitarinnar
voru gifurlegar og það var altalað
meðal erlendra gagnrýnenda, að
lög Ray Davis væru það flókin, að
það væri ekki á hvers manns færi,
að flytja þau, svo vel mætti vera.
Lagið All Day And All Of The
Night, vakti mikla athygli fyrir
margflókinn söng og fyrir að
vera mjög svo sérstakt lag. —
Það eru margir hljómlistarmenn,
sem gera það að leik sfnum, að
semja lag, mjög svo keimlikt
einhverju topplagi, til þess að
notfæra sér hugmyndina að baki
tónsmiðinnar, til eigin frama.
Fyrrnefnt lag var svo sérkenni-
legt, að það þorði ekki nokkur
maður fyrir sitt litla lif, að gefa
út lag i likingu við það, — þar til
1968, að hljómsveitin Doors gáfu
út lagið Hello I Love You, sem
var svo likt, að það kom til tals að
kæra þá fyrir vikiö.
Þá á árinu 1965, hafði Ray
Davis þegar áunnið sér orð, sem
laga- og textahöfundur i sama
bvnedarflokki. ef svo má að orði