Vikan - 15.11.1973, Qupperneq 7

mér Y-krórnósómiB sem van-
þróað afbrigði fyrri tima X-
krómósóms. Svo virðist sem brot
X-krómósóms hafi klofnað frá þvi
og tekið með sér nokkur gen
(erfðaeiginleika), sem ollu þvi að
X-krómósómin gátu ekki komið i
veg fyrir að ófullkomið kvenkyns-
fóstur myndaðist, eða með öðrum
orðum það sem við köllum karl-
kynsfóstur. Þetta gerir karl-
manninn að nokkurs konar ó-
fullgerðri konu, sem er ekki eins
vel útbúin og konan i liffræöi-
legum skilningi, vegna þess að
hann hefur ekki nema eitt X-
krómósóm.”
Vissulega verða karlmenn að
láta sig hafa það að heyra ýmis-
legt, áður en lýkur.
Sjúkdómar, sem eru algengari
hjá karimönnum.
Hreint ekki svo fáir sjúkdómar,
sem hrjá mannkynið, stafa af
meðfæddum eiginleikum, og á
þessu sviði eru karlmenn miklu
verr settir en konur. Visinda-
menn hafa fundið þrjátiu meiri og
minni háttar meinsemdir, sem
einkum er að finna hjá karl-
mönnum, og sem stafa af erfða-
eiginleikum. A meðal þessara
sjúkdóma eru hvltingseinkenni,
nátt- og dagblinda, litblinda á
rautt og grænt, óeðlilegar
breytingar á hornhimnu augans,
meðfætt hárleysi, vanþróaöir
svitakirtlar og margt fleira.
Það veldur mótsögn að mis-
fellurnar finnast ekki á karlkyns
Y-krómósóminu, heldur á kven-
kyns X-krómósóminu. Samt sem
áður eru það karlmennirnir, sem
verða fyrir barðinu á veika
hlekknum i keðjunni, vegna þess
að Y-krómósómiö hefur ekki heil-
brigða eiginleika til þess að koma
i stað þeirra óheilbrigðu, sem X*
krómósómið kann að hafa. Það
getur aðeins gerzt við þaö að tvö
X-krómósóm renni saman i einn
einstakling og þá veröur sá hinn
sami kvenkyns.
Karlmaðurinn deyr fimm árum
fyrr en konan.
Þetta lætur illa I eyrum, en það
er sannleikur, sannleikur sem
karlmenn um heim allan veröa aö
sætta sig við. Þeir deyja venju-
lega fimm árum fyrr en konan.
Meðalaldur fólks er litið eitt mis-
munandi frá einu landi til annafs,
en langviðast hvar ná konur hærri
aldri en karlar.
sjálft sé ekki-fnllkomlega eðlilegt.
Að visu er yfirleitt aö finna litt
hæfa qjnstaklinga meðal þeirra
giilljóna sæöisfruma, sem berst
frá karlmanninum til konunnar
við samfarir, en þeir fá sjaldan
tækifæri til þess að frjóvga eggiö i
eggleiöaranum. Þeir litt hæfu
verða nefnilega oftast undir i
harðri keppni sæðisfrumanna
innbyrðis um aö frjóvga eggið.
Þess vegna freistast visinda-
menn til að álykta, að or-
sakarinnar sé að leita I sjálfu Y-
krómósóminu i kjarna sæðis-
frumunnar, það er að segja þvi
krómósómi, sem skapaö getur
karlkynsfósturÞað er minna en X-
krómósómið, sem hefur kven-
kynseiginleika. Vilji menn taka
svolitið upp I sig, og hver vill það
ekki á þessari rauðsokkaöld, má
segja aö Y-krómósómið sé hálft
X-krómósóm, eöa eitthvað i þá
átt. úr þvi að það er svona mikið
minna, lætur nærri að álykta að
þess vegna sé það gætt færri
eiginleikum en X-krómósóm, að
þess vegna séu piltar viðkvæmari
en stúlkur. Krómósómin eru
þráðarlaga og erfðaeiginleikarnir
eru þræddir á þau lfkt og perlur.
Og þaö liggur i augum uppi, að
fleiri eiginleikar rúmast á
löngum þræöi X-krómósómsins
en stuttum þræði Y-krómósósins.
Mikilvægasti munurinn á
„piltsfóstri” og „stúlkufóstri”
ákveðst þegar við frjóvgunina.
Eggið sem er sá hluti hins nýja
llfSj sem móöirin leggur til, inni-
heldur alltaf X- krómósóm og er
Karlmaðurinn — ófullgerð
kona?
Ameriski mannfræðingurinn
Ashley Montague lagðist harka-
lega gegn goðsögninni um konuna
sem hið veika kyn, þegar hann
skrifaði fyrir nokkrum árum:
„Hvar uppruna X- og Y- krómó-
sómanna er að leita, veit enginn,
en mér þykir gaman að Imynda
þess vegna hreinræktað kvenkyn.
Ef sæðisfruman hefur lika inni
aðhalda X-krómósóm, tvöfaldast
þau, og allir kannast við hvernig
konur halda saman. Innihaldi
hins vegar sæðisfruman, sem
frjóvgar eggið, Y-krómósóm,
verður samsetningin XY, og það
álita erfðafræöingar að valdi
ýmsum vandkvæðum.
46. TBL. VIKAN 7