Vikan - 17.07.1975, Side 31
— En veröurðu alltaf svona
haltur, Alec?
-r- Ja, þaö skánar kannski eitt-
hvaö, ég verö haltur, en það
háir mér ekki svo mjög. Ég er aö
minnsta kosti feginn aö vera
kominn heim aftur.
— Þaö hefur margt breyst, sfö-
an þú fórst, Alec.
— Já, það er vist rétt. Þaö var
hræöilegt aö heyra þetta um skip-
stjórann, ungfrú Ellen — og að
mamma var rekin......
— Ég hefi ekkert heyrt frá
Binnie. Hún var að sjálfsögöu
bæöi reiö og særö.
— Já, hún var það, en hún var
lfka innilega sorgmædd. Ég hefi
ekki heyrt alla söguna, en eftir
allt, sem skipstjórínn geröi fyrir
mig, ætla ég sannarlega ekki aö
segja skilið viö ykkur ungfrú
Lucy.
Viö hvísluðumst á. Hann hefur
ekki vitað að ég var ein í húsinu
og mér datt heldur ekki i hug aö
segja honum það. Enda var eng-
inn tfmi til þess.
— Ég kem fljótlega aftur, ég
gat bara ekki gengið fram hjá
gamla húsinu, án þess aö koma
viö. Góöa nótt, ungfrú Ellen.
— Góöa nótt, Alec.
Hann bjóst til að fara.
— Hvernig liöur Söru? kallaöi
ég á eftir honum.
— Alveg ljómandi.
— Ætliö þiö ekki aö gifta ykkur
bráöum?
— Jú, strax og ég hefi fengiö
eitthvaö aö gera og húsnæöi. Ég
er aö hugsa um aö komast f stál-
iönaðinn, þaö er aö segja boröbún-
aöinn. Ég er búin aö fá nóg af
ööru stáli. En þaö er eitt skritiö.
Sara kom á móti mér til járn-
brautarstöövarinnar I morgun.
Þegar viö komum var Babbit
gamli aö aka upp aö stöðinni.
Hver helduröu aö hafi veriö aö
stfga af vagninum hans? 1 fullum
herklæöum, selskinnsjakka meö
skartlegan hatt á höföinu. „Sjáöu
hver er þarna”, sagöi Sara. Viö
þekktum hana bæöi.
— Hver Var þaö?
— Þaö var leikkonan, sem lék
frúna frá Locamo I leikhúsinu.
Manstu ekki aö ég sagöi ykkur frá
því, kvöldiö áöur en ég fór. Ung-
frú Lucy man ábyggilega eftir
þvf, þegar ég sagöi ykkur frá leik-
konunni. Hún hefur þá veriö hér
um slóðir síðan.
— Hvert fór hún? — Inn á
stööina. Sennilega til London, ég
væri ekkert hissa á þvl. Jæja,
ungfrú Ellen, góða nótt.
Ég lokaði glugganum og sneri
áftur inn I dimmt herbergiö. Blá-
fátæk leikkona. En hver mér
fannst þetta allt ljóst núna; rödd-
in, framkoman, en samt nógu
sannfærandi til aö geta blekkt
svona aula eins og okkur, ein-
feldninga, sem aldrei höföu fariö I
leikhús. Og hún haföi verið
heimilislaus og örvæntingarfull.
Ég skildi nú ósköp vel hve ákveð-
in hún var I aö losna viö Binnie
áöur en Alec kæmi heim, þvl að
hann var búinn að vera þaö mikiö
i bænum, aö skeö gæti aö hann
þekkti hana. Þaö mátti ekki
miklu muna! Atvik, sem höföu
bjargaö henni fyrir tveim árum
höföu sennilega endurtekiö sig nú.
En það var þá staðreynd, aö
Rósa frænka haföi aldrei komiö.
Viö trúöum reyndar aldrei á
þaö. Þaö var eiginlega furöulegt,
aö viö skildum aldrei hafá heyrt
um andlát hennar, þvi að hún
hlaut að vera dáin. Ég ákvaö aö
komast sem fyrst til Lucy.....
— Ellen, komdu fljótt....
Ég vaknaöi víö hljóminn af
rödd systur minnar. Ég varö svo
innilega hamin'gjusöm, svo ham-
ingjusöm, aö mér fannst herbergið
fyllast sól og birtu. Þessi imynd
um nærveru Lucy var svo sterk,
aö ég stökk framúr rúminu og út
aö glugganum, áöur en draumur-
inn fjaraöi út, en svo áttaöi ég
mig á þvl, aö þetta var aöeins
draumur.
Ég opnaöi gluggann og hallaöi
mér út, fann andvarann á andlit-
inu, heyröi fuglasönginn, sem
minnti mig á oröin, sem Lucy
sagði:
„Þaö er einhver vera við kross-
götuna.”
Ég var eiginlega milli svefns og
vöku, eins og Lucy haföi veriö
þennan morgun I mal, einmitt
daginn sem „Rósa frænka’
kom, fyrir löngu síöan, aö nú
fannst mér aö þetta hafi verið
raunveruleiki, aö þaö hafi veriö
Vatnsbera
merkiö
Vogar-
merkiö
24. sept. —
23. okt.
Góö vika fyrir þá
skapgóöu, sem alltaf
veitist jafn auövelt aö
láta aöfinnslur og
geðvonsku annarra
sem vind um eyru
þjóta. Heillalitur er
gulur og heillatala
fjórir.
Dreka-
merkiö
24. okt. —
23. nóv.
Stundum borgarsig aö
láta berast með
straumnum og fylgj-
ast meö meirihlutan-
um — þaö er aö segja
fjárhagslega. En ef þú
heldur nógu stift viö
sérviskuna, getur ver-
iö, að þaö komi eins
vel út.
Bogmanns-
merkið
23. nóv. —
21. des.
Margt bendir til þess
aö þú verðir aö standa
fyrir máli þinu i vik-
unni og þaö á sviði,
sem þú sist átt von á.
Ef þú heldur rósem-
inni, er ekkert að ótt-
ast, en ef þú missir
stjórn á skapi þinu, er
voðinn vis.
Geitar-
merkiö
22. des. —
20. jan.
Vertu ekki að hafa
áhyggjur fyrirfram,
þvl aö kannski rætist
úr öllu saman. Þú ætt-
ir lika aö venja þig af
þvi aö vera meö nefið
niöri i hvers manns
koppi og vera stööugt
aö skipta þér af þvi,
sem þér kemur ekki
viö.
21. jan. —
19. febr.
Leggöu áherslu á aö
vera öruggur i fram-
komu, þvi aö af henni
dregur fólk oft álykt-
anir. Taktu ekki neitt
nýtt skref fyrr en þú
hefur hugsaö þig vel
og vandlega um.
Fiska-
merkiö
20. febr. —
20. marz
Láttu ekki fara alveg
svona mikiö fyrir þér
á daginn. Þú kemst
miklu lengra meö þvi
aö taka þaö rólega.
Auövitaö er mikils
krafist af þér, en þú
átt aö hafa vit á að
setja skynsamleg tak-
mörk.
29. TBL. VIKAN 31