Vikan - 18.11.1976, Blaðsíða 17

ra ver-það er lóðið
Kormákur Sigurðsson fulltrúi við
Heilsuverndarstöðina sér um fram-
kvœmd hávaðamælinga á vinnu-
stöðvum o.íl; Til hans má leita með
ráðleggingar viðvíkjandi ráðstaf-
anir til að draga úr öllum hávaða.
Erlingur Þorsteinsson yfirlæknir
deildarinnar.
sjúkdómsgreiningu, sem byggð er á
mælingum og læknisfræðilegri
skoðun, val á heyrnartæki og
kennslu í meðferð þeirra, leiðbein-
ingar um ýmis hjálpartæki og
útvegun þeirra, hlustunartækja-
smiði og viðgerðarþjónustu. öll
þessi þjónusta er ókeypis fyrir reyk-
víkinga, en utanbæjarfólk þarf að
greiða vægt gjald. Nauðsynlegt er
að panta tíma með góðum fyrirvara.
Heymarstöðin hefur undanfarin
ár úthlutað um 350 heyrnartækjum
árlega, og sú tala hefur verið
nokkuð jöfn og eðlileg að áliti
forstöðumanns Heyrnardeildarinn-
ar, Birgis Áss. Deildin hefur undan-
farin ár látið framkvæma heyrnar-
mælingar á öllum börnum í skólum,
sjö ára og eldri, og við það finnast
að meðaltali um 100 börn á ári, sem
þurfa sérstakrar meðhöndlunar við.
Þar að auki koma til meðferðar á ári
hverju um 3000 manns, sem margir
hverjir þurfa heyrnartæki eða aðra
læknishjálp. Það má því með sanni
segja, að verkefnin fyrir starfsfólk
deildarinnar séu ærin, en þar vinna
að staðaldri auk Erlings Birgir Ás
Guðmundsson forstöðumaður, Pét-
ur Kristjánsson tæknimaður, sem
annast viðgerðir og viðhald heyrn-
artækja, og Sigríður Sigmunds-
dóttir tannsmiður, sem hefurþað að
aðalstarfi að smíða og gera við
svokölluð hlustunarstykki, sem
þurfa að sérsmíðast á hvern ein-
stakling á likan hátt að sumu leyti
og gervitennur. Þessi stykki eru
síðan fest í hlustina og heyrnartæk-
ið fest við hann, þannig að beint
samband sé ávallt frá tækinu við
þann hluta eyrans, sem æskilegt er.
Sömuleiðis verka þessi stykki um
leið sem nokkurskonar öryggi gegn
eftir kannski tvö — þrjú ár eða svo
— og það mætti segja mér, að sá
sem kæmi hér á eftir mér yrði
kannski heils-dags maður að vinnu-
tíma séð. Það er vissum annmörk-
um bundið að vera hér aðeins hálfan
dag, til dæmis vegna fólks, sem
kemur utan af landi og hefur
takmarkaðan tíma, og þá getur
hæglega komið fyrir, að okkar
tímar standist ekki á. Slíkt er
óheppilegt og gæti stuðlað að því,
að fólkið fengi ekki rétt tæki, en við
vinnum einmitt að því, að hver
einasta manneskja, sem hingað
kemur inn, fái rétta læknisskoðun.
— Á þeim tíma sem skólar eru
starfandi, kemur hingað ákaflega
margt fólk, og er það vel. Við
vinnum að því, að slíkt megi vera
allan ársins hring.
Rétt er að taka það fram, hvaða*
þjónustu heyrnardeildin veitir, en
þar er um að ræða almenna heyrnar-
mælingu, ýmiss konar sérprófanir,
Heyrnartæknir mælir heyrn sjúklings með
í hljóðeinangruðu herbergi.
því að tækið sjálft losni frá eyranu
og detti á gólfið við snögga hreyf-
ingu höfuðsins. Af öðru starfsfólki
ber ekki síst að minnast á heyrnar-
tækna, sem vinna ýmist við heyrn-
armælingar á staðnum eða úti i bæ,
en þær eru Sif Eiriksdóttir, Árný
Kolbeinsdóttir og Hrefna Jónas-
dóttir. Ritari er Kristin Guðmunds-
dóttir og gegnir jafnframt ýmsum
skrifstofustörfum.
Pétur Kristjánsson tæknimaður
sýndi okkur ýmsar gerðir heyrnar-
tækja og annarra hjálpartækja. Var
þar úr mörgu að velja, en mér varð
starsýnt á sérstaka gerð tækja, sem
komið er haganlega fyrir i umgerð-
um gleraugna þannig, að þau eru
nánast ósýnileg. Pétur sér um alla
viðgerðarþjónustu og viðhald þess-
ara tækja og prófar þau.
Birgir Ás forstöðumaður fræddi
mig um ýmislegt, sem gert er fyrir
fólk þarna á deildinni. Hann hefur
umsjón með heyrnarmælingum,
skoðar érangur þeirra og metur
hverju sinni, hvað gera skuli fyrir
viðkomandi sjúkling, því heyrnar-
deyfð getur stafað af ýmsum ólíkum
ástæðum. Margir hafa til dæmis
skerta heyrn vegna sifellds hávaða
á vinnustað, en slíkt virðist vera
mjög einstaklingsbundið, og er
dálitið lævis galli, því sumir hafa af
því skerta heyrn langtimum saman
án þess að vita af því fyrr en um
seinan. Hljómsveitarmenn eru t.d. í
þeim flokki manna, því alkunnur er
hávaði nútima hljómsveita. Reynt
hefur verið að vara við slikri hættu,
m.a. með mælingum á heyrn starfs-
manna, en það vekur furðu, hve
kærulausir menn virðast vera gagn-
vart þessari hættu.
Eins og áður er sagt hefur hávaði
á vinnustöðum verið mældur, og
athugasemdir eru gerðar, ef hann
reynist hættulegur. Þá er mælt með
ýmiskonar aðgerðum, sem mundu
bæta ástandið, og eru þær yfirleitt
ekki dýrar í framkvæmd. Má þar
benda á hljóðeinangrandi veggi,
aðgerðir til að draga út sjálfum
hávaðanum í tækjunum, heyrnar-
hlífum, eyrnatöppum o.s.frv. Ég vil
hér undirstrika það mjög ákveðið,
hve nauðsynlegt slíkt er, og ein-
dregið benda mönnum á að leita
aðstoðar heyrnarstöðvarinnar, ef
grunur er fyrir hendi um hættu-
legan hávaða, hvort sem er á
vinnustað eða annarsstaðar, til að
fyrirbyggja heyrnarskemmdir, sem
ef til vill yrðu ólæknanlegar.
KARLSSON.
*
47. TBL. VIKAN 17