Vikan - 30.03.1978, Blaðsíða 12

4
efast um, að kúnni, sem kemur einu
sinni í viku, tali öllu meira við aðra en
hárgreið slumanninn.
— En þegar þú ert sjálfur i slæmu
skapi?
Sólveig: Hann er ákaflega sjaldan í
slæmu skapi, hann má eiga það!
Eirikur: Þetta er rétt, en það er mjög
óþægileg tilfinning, ef skapið er að
versna. Þá reynir maður einhvern
veginn að finna bjartari hlið á
tilverunni — maður hefur bara ekkert
leyfi til að vera í vondu skapi í þessari
vinnu. Fólkið kemur ekki til að borga
fyrir einhver ónot. Annars kynnist
maður margskonar fólki og
margskonar viðhorfum, þannig að
maður getur orðið mikill hfsspekingur í
þessu starfi, ef maður kann að draga
einhvern lærdóm af þessu.
— Er vinnan á stofunni afslöppun
fyrir þig, Sólveig, eða öfugt?
Sólveig: Mér finnst það góð
afslöppun og hvíld frá náminu að geta
unnið dag og dag i hárgreiðslunni. Ég
vildi ekki missa af því. Þegar maður
situr og les allan liðlangan daginn,
hefur maður gott af því að standa við
þetta starf.
Börnin mega ekki heyra nefnt
að fara héðan
— Hvernig finnst ykkur að vera
orðnir Mosfellssveitungar?
Sólveig: Það er áberandi meiri ró yfir
öllu hér. Þetta er að sjálfsögðu
svefnbær, eins og það er kallað, því
flestir sækja sina vinnu til Reykja-
Ivíkur.
Eirikur: Börnin okkar mega ekki
heyra það nefnt, að við förum héðan.
Skólarnir eru góðir, og þeim liður mjög
vel hérna.
Sólveig: Það er spennandi fyrir
krakka að vera hér. Fjaran er hér
skammt frá, og þau eru á skiðum í
brekkunni, sem liggur niður að
fjörunni. Svo eru hesthúsin hér rétt
hjá, og stundum fá þau að fara á bak.
Hér er talsverð snerting við sveitahf,
og þau kunna vel að meta það.
Eiríkur: Við erum sex til sjö
minútum lengur að aka hingað en í
Árbæjarhverfið, það er allt og sumt.
Enn sem komið er höfum við lítið farið
hér á mannamót, en við höfum áhuga á
því að efla Framsóknarflokkinn hér,
því við höfum bæði talsverðan áhuga á
pólitík, sitjum reyndar bæði
flokksþing Framsóknarflokksins núna
i marsmánuði.
— Snéri Sólveigþér, eða....?
Eirikur: Ég athugaði málin mjög
gaumgæfilega og kynnti mér stefnu
flokkanna og komst að þvi, að þetta
var besta stefnan.
Klassakvikindið hann
Labbi
— Nú langar mig að fræðast eitthvað
um þennan mikla hund ykkar, sem
gerði okkur reyndar dáhtið bylt við,
þegar við komum að húsinu.
Eirikur: Frændi Sólveigar á hund af
Labradorkyni, og við urðum svo
hrifinn af honum, að við ákváðum, að
einhvern tíma skyldum við eignast
shkan hund. Við biðum í rúmt ár,
þangað til við fengum hann. Móðir
hans heitir Tinna og er frá Miðdal i
Mosfellssveit, og faðirinn er
hasshundurinn Prins. Þetta er áreiðan-
lega þægilegasta hundakyn, sem hægt
er að fá á heimili. Það heyrist eiginlega
aldrei bofs frá honum, hann er alltaf
afslappaður og minnir mann oftast á
þreytt gamalmenni. En hann breytist
víst, þegar hann verður fullvaxinn.
Sólveig: Hann stækkar svo ört, að
hann virðist fara með alla orku í
vöxtinn. Hann bíður eftir krökkunum,
þegar þau koma úr skólanum, þannig
að segja má, að þau komi ekki að
tómum kofanum. Hann veit alveg,
hvenær þau eru væntanleg.
Eirikur: Þegar hann er búinn að
borða kvöldmatinn sefur hann, þangað
til krakkarnir koma heim i hádeginu.
Þá fara þau með hann út í smátíma, og
þá sofnar hann aftur. Æth hann sofi
ekki nálægt 20 tímum á sólarhring.
Sólveig: Ég segi það nú ekki...
Eiríkur: Hann Labbi? Ekki minna en
átján tíma! Þetta er klassakvikindi.
Sólveig: Við gefum honum mest
hálsæðar, sem kosta 130 krónur kílóið,
einnig brauð og stöku sinnum hunda-
mat úr dós. Við höfum passað okkur
á því að gefa honum aðeins úr dallinum
og reynum að ala hann þannig upp, að
hann verði ekki sníkinn.
Eirikur: Ömmurnar eru svohtið
hættulegar, þær eru að lauma að
honum bita og bita, en það má ekki
venja hunda á shkt, því þá verður
aldrei friður við matborðið.
— Að lokum, Eirikur, þegar frúin er
orðinn lögfræðingur, hvað ætlar þú að
gera?
Eiríkur: Ég get nú reyndar ekki
hugsað mér að verða gamall í minu
fagi, og það er m.a. þessvegna, sem ég
styð Sólveigu með ráðum og dáð í
hennar námi. Ætli ég svari ekki í
simann á lögfræðiskrifstofunni og sæki
pylsur!
SJ.
veitingastjóri á Hótel Loftleiöum og Einar S.
Einarsson forseti SÍ.
Vilhjálmur Hjálmarsson menntamálaráðherra
spjallar við Harald Blöndal, sem á saeti í
varastjórn SÍ.
Jóhann Þórir Jónsson, ritstjóri Skákar, að tafli
við Sigfús Kristjánsson, tollvörð á Keflavíkur-
flugvelli, en hann er í varastjórn Sl.
Gunnar Gunnarsson, fyrrverandi forseta SÍ, og
Högna Torfason, varaforseta SÍ.
12VIKAN 13. TBL.