Vikan - 30.03.1978, Blaðsíða 40

STJÖRNUSPÁ
llniiurinn 2l.mars 20.aiiril
Athygli manna mun
beinast að þér þessa
dagana, og verður
það þér til góðs. Þú
ættir að reyna að
koma á sættum milli
vina þinna, sem hafa
lent í alvarlegum
deilum.
Yiutirt L'l. ipril 2l.mai
Vinur þinn þarfnast
hjálpar þinnar, og
ættir þú ekki að hika
við að láta honum
hana í té. Þú færð
það launað, þótt síðar
verði. Happadagur er
föstudagur.
1\ihurarnir 22. mai 21. juni
Þú getur óhikað fram-
kvæmt það, sem þú
hafðir hugsað þér.
Láttu ekki uppskafn-
inga setja þig út af
laginu, og haltu þínu
striki, hvað sem hver
segir. Vertu heima á
þrið j udagskvöld.
hr.hhinn 22. jiini 2.1. júli
Loks tekst þér að
finna lausn á máli,
sem hefur vafist fyrir
þér nokkuð lengi.
Þessi lausn verður
þó ekki eins góð og
þú hafðir reiknað
með, en kemur samt
sem áður að gagni.
Það er enginn, sem
getur tekið ákvarð-
anir fyrir þig, og þvi
verður þú að treysta
eingöngu á sjálfan
þig. Vertu ekki
óöruggur, þetta fer
allt betur en lítur út
fyrir núna.
I.joni'1 24.jnli 24.
Ekki er óliklegt, að
þú lendir í deilum við
maka þinn, vegna
peningamála ykkar,
og verður þú að bíða
lægri hlut að þessu
sinni. Þú færð óvænta
heimsókn konu, sem
þú þekki lítið.
Sporrttlrckinn 24.nkl. 'í.l.nm.
Ástvinir þínir kunna
að valda þér einhverj-
um erfiðleikum í
þessari viku, og þú
tekur það mjög nærri
þér. Reyndu samt að
umbera undarlegheit
þeirra. Happalitur er
gulur.
Reyndu að hafa hemil
á skapsmunum þínum
í þessari viku, þar
sem einhver vinnu-
félagi þinn reynir að
gera þér lífið leitt á
vinnustað. Það birtir
fyrr en varir.
lloj<ni;iAurinn 24. nm. 2l.dc\.
Dómgreind þín verður
ekki eins og best
verður á kosið í þess-
ari viku, og þú gerir
hverja vitleysuna á
fætur annarri. Þetta
fer í taugarnar á
þeim, sem umgangast
þig mikið.
Reyndu að gera
eitthvert góðverk í
þessari viku. Þér
veitir ekki af að líta á
björtu hliðar
málanna, svo að þú
leggist ekki í
þunglyndi. Bréf færir
þér góðar fréttir.
Valnshcrinn 2l.jan. I*>.fchi.
Þú ættir að fresta
öllum ákvörðunum til
betri betri tíma og
kynna þér allar hliðar
mála, áður en þú
ræðst í framkvæmdir.
Reyndu að vera
raunsær.
Kiskarnir 20.fcbr. 20. mars
Þótt einhver sé and-
snúinn ráðagerðum
þinum, skaltu ekki
hika við að fram-
kvæma það, sem þú
hafðir ætlað þér. Það
borgar sig að treysta
aðeins á eigin dóm-
greind. Happatala er
7.
hann myndi áreiðanlega gera tilraun
til að ná í hana.
í hvert sinn sem hringing glumdi
við, ekki sjaldnar en tíu sinnum á
dag, hoppaði hjarta hennar upp í
hæðir vonanna. Og í hvert sinn datt
það aftur niður í djúp angistarinnar.
Blindi, þrjóski, heimski.
Henni gekk illa að sofa um nóttina
af því að hún var óvön hávaðanum
frá umferðinni og miðstöðvar-
hitanum í herberginu. Og meðan hún
lá vakandi, reyndi hún að sannfæra
sjálfa sig um, að enginn gæti búist
við því af nokkurri konu, að hún
sætti sig við að búa í sama húsi og
morðingi. Hún færi ekki til baka,
fyrr en búið væri að reka Bernhard
út. Ýmsar vel rökstuddar ástæður
þessu til stuðnings sveimuðu um
huga hennar, um leið og hún festi
svefninn.
KLUKKAN hálf eitt á sunnu-
daginn bauð umsjónarkennari
Robin, sem virtist varla nógu
gamall sjálfur til að hafa lokið
skólanámi, hana velkomna. „Ah, frú
Hunt, ánægjulegt að sjá yður.
Robin bíður, greiddur og strokinn.
Hann langaði til að taka með sér
gest í dag, Michael Greig. Einhverra
hluta vegna, geta foreldrar hans
aldrei gefið sér tíma til að koma og
heimsækja hann á foreldradaginn.
Hafið þér nokkuð á móti þvi?”
Lucy kyngdi vonbrigðunum yfir
þvi að fá ekki að hafa Robin út af
fyrir sig. „Að sjálfsögðu ekki.
Hvernig gengur Robin annars?”
„Mjög vel. En það væri ánægju-
legt, ef hann vildi fullkomna það að
vinna betur að verkefnum í þeim
fögum, sem honum finnst kannski
ekki alveg nógu skemmtileg. Hann
hefur hæfileika til þess að gera
nákvæmlega nóg til þess að rétt ná
prófunum. Ef til vill getið þér talað
um þetta við hann?”
„Ég skal reyna mitt besta,” lofaði
hún.
„Ágætt.” Hann hafði komið auga
á fleiri foreldra, er voru á leið að
skrifstofu hans, og hann brosti á
þann veg, að henni skildist, að nú
væri hennar viðtalstíma lokið. „Þér
munuð finna hann í setustofunni.
Venjulega er börnunum skilað aftur
klukkan hálffimm.”
Sú sjón, sem við henni blasti,
Robin geislandi af tilhlökkun með
vel greitt, glampandi, dökkt hárið,
freknurnar á nefinu og hjartanlegt
brosið, sem var svo breitt, að það
virtist ná eyrnanna á milli, hafði
sömu áhrif á hana og þegar sólin
brýst fram úr skýjunum.
„Pabba þótti leiðinlegt að geta
ekki komið. Hann hefur svo voða-
lega mikið að gera.”
„Ég veit það,” sagði hann
glaðlega. „Hann sendi mér
teikningu af Dormy, og einn
Milli vonar
og ótta
strákurinn hér í skólanum sýndi mér
grein um hann í einu dagblaði.
Þetta er frábært, finnst þér það
ekki?" Hann teygði höndina aftur
fyrir sig og dró fram rólegan og
ákaflega snyrtilegan, litinn strák.
„Þetta er Michael. Er ekki allt í lagi,
að hann komi með okkur að borða?”
„ Auðvitað er það í lagi.”
Tilgerðarleg og ofurlítið fýlu-
leg rödd svaraði henni. „Þetta er
mjög elskulegt af ykkur. Ég býst
við, að við förum á The Lamb?”
Hún leit spyrjandi á Robin.
„Við erum vön því, en við getum
farið eitthvert annað, efþið viljið."
„Nei, við förum þangað,” svaraði
Robin. „Maturinn er svo góður, og á
sunnudögum láta þeir mann fá
tvöfaldan ísskammt í eftirrétt.”
Hann horfði á móður sína, kvíða-
fullur á svip. „Þú mundir eftir að
panta, var það ekki? Það verður að
panta á heimsóknardögum.” Þegar
hún svaraði því játandi, ljómaði
kringluleitt andlit hans af
tilhlökkun.
Með einhvers konar heims-
borgaralegri lítilsvirðingu litaðist
Michael um á matstaðnum, sem var
þéttsetinn foreldrum, sem höfðu
boðið litlum sonum sínum út að
borða, braut síðan í sundur
munnþurrkuna og þáði kurteislega
appelsín. Lucy, sem fannst stillileg
framkoma drengsins óeðlileg,
spurði: „Hvar átt þú heima
Michael?”
Robin greip fram í, „Michael á tvö
heimili, tvo feður, tvær mæður og
tvær sundlaugar. Og hann fær
tvöfalt fleiri afmælisgjafir og
jólagjafir en aðrir.”
Ljósbrún augu Michaels virtust
ekki horfa á neitt sérstakt, þegar
hann sagði, og rödd hans hljómaði
hæversklega, eins og þegar einhver
þakkar fyrir hrós. „Foreldrar mínir
eru skilin, þau hafa bæði gift sig
aftur.”
Robin masaði áfram: „Pabbi hans
númer eitt á Bentley, en sá númer
tvö á Range Rover. Raunverulega
mamma hans á Austin Mini. En
hvað á nú aftur hin mamma þín?”
„Louise ekur um á Jaguar.”
„Mér finnst hann ofsalega hepp-
inn, mamma. Fjórir bílar!”
„Já, hann er það.” Lucy svaraði,
eins og búist var við af henni. Hún
brosti til Michael, og eitt andartak
hélt hún, að hann myndi endur-
gjalda henni brosið, en hann
gerði það ekki. Einu svipbrigðin,
sem komu fram á stilltu, en hálf
hjálparvana andliti hans, var ákall
um hjálp í flöktan d augnaráði hans,
40VIKAN 13. TBL.