Vikan - 08.06.1978, Síða 16

íslendingar hafa alltaf þóst eiga svolítið í
Margréti Danadrottningu, þó ekki væri nema
vegna þess, að eitt af skírnarnöfnum hennar er
alíslenskt, Þórhildur. Margréti drottningu hefur
farnast vel sem þjóðhöfðingja, og þegnar
hennar, Danir, hafa dáð hana frá fæðingu.
Ekki minnkaði dálætið, þegar ljóst varð, að
Margrét er drátthög í betra lagi. í eftirfarandi
grein Jonnu Dwinger segir nánar frá því.
Það er ekki óalgengt, að þjóðir
heims hafi mynd þjóðhöfðingja
sinna á frímerkjum. Það væri
beinlínis athugavert, ef
konungsríkið Danmörk fylgdi
ekki gömlum sið og hefði mynd
Margrétar drottningar á frí-
merkjum og peningum. En
drottningin gerir meira en ljá
frímerkjum og peningum lif með
myndsinni.
Fyrir nokkrum árum kom
hún Dönum mjög á óvart, er
hún var meðal fjölda annarra
listamanna, sem taka þátt í
samkeppni um gerð jólamerkja
ársins, sem ár hvert er selt í
milljónaupplagi í þágu sjúkra
barna. Drottningin lét sér ekki
nægja að teikna eitt eða tvö
merki. Hún gerði stóra, líflega
og vel samda jólasögu á 50
jólamerkjum og kallaði verkið
„Jólaundirbúningur í Himna-
borginni.”
Verkið má skoða sem' eina
stóra ævintýramynd, eða hvert
merki fyrir sig. Þar æfa englar
kórsöng, fægja krossa, spila á
fiðlu, blása i trompet og
saxófón, hringja klukkum,
hengja upp jólaskraut og ganga
um með kertaljós. Þetta er vel
og skemmtilega gerð jólaörk, og
það, sem hreif hina allra smá-
munasömustu, var hve engl-
unum var skemmtilega skipt,
því að á hverju hinna fimmtíu
merkja var minnst einn engill
með hvita vængi.
Margrét drottning — eða
réttara sagt velgerðarstofnunin,
sem að útgáfu merkjanna
stendur — aflaði sjóðum sínum
álitlegra fjárhæða þessi jól,
þegar Danir voru í fyrsta sinn
kynntir fyrir núverandi þjóð-
höfðingja sínum í hlutverki
myndlistarmannsins. Salan varð
meiri en nokkru sinni áður, og
pantanir bárust víðsvegar að úr
heiminum.
Flestum Dönum kom
skemmtilega á óvart, að Margrét
krónprinsessa — en það var hún
þá — hefði bæði hæfileika, elju
og kjark til að vinna að svo
opinberu verkefni. Fólk hafði
talið, að sérgáfa hennar væri á
öðru sviði, því allt frá því hún
hóf æðri skólagöngu, hefur
fornleifafræðin verið hennar
aðaláhugamál, og hún hefur
tekið þátt i fornleifauppgreftri
viða um heim, stundum með afa
sínum, Gústafi Adolf
Svíakonungi, sem nú er látinn.
TEIKNINGAR AF SKART-
GRIPUM FYRIR
SCOTFAND YARD
Að visu hafði Margrét
drottning fyrr .á árum gert
fallegar teikningar. Hennar
fyrsta langferð, umhverfis
jörðina 1963, vakti oft
listamanninn, og hún teiknaði
margt af því, sem fyrir augu bar
á ferðalagi þessu. Þegar heim
kom , lét hún gera eftir-
prentanir af fjórum teikningum
— frá fljótamarkaði í Bangkok,
sölutorgi í Fahore, indverskum
Árífl 1973 heimsótti Danadrottning
ísland, og tóku henni allir hér með
kostum og kynjum, nema veflur-
guðirnir, sem enga miskunn sýndu.
Hér skrrfar drottningin nafn sitt i
gestabók Þjóðminjasafns Islandi,
en myndin é veggnum er af Kristjáni
IX., fyrsta Danakónginum, sem
heimsótti island.
Drottningin
listrœna

1963 heimsótti
Margrét drottning,
þá krónprinsessa,
Thailand, þar sem
hún teiknaði
þessa mynd af
fljótamarkaði.
brunni og geishu-veislu í Japan
— og gaf þær góðgerðarfélagi,
sem hún er verndari fyrir, til
ágóða fyrir starfsemi sína. En
þetta framtak vakti aðeins
athygli fárra.
Aftur á móti vakti það meiri
athygli, er hún teiknaði skart-
gripi sína fyrir Scotland Yard,
en hún var rænd þeim, er hún
eitt sinn eyddi helginni úti í sveit
í Englandi. „Er það prinsessan
sjálf, sem hefur teiknað skart-
gripina?” spurði breska pressan.
Og svo birtust teikningarnar á
forsiðu blaðanna bæði þar og
víðar.
Reyndar hafði það ekki farið
framhjá lesendum blaða og
bóka, sem fylgjast nákvæmlega