Vikan - 04.01.1979, Blaðsíða 35

Nýfætt barn. í byrjun er það algjörlega hjálparlaust. Það
bregst við Ijósi og hljóðum en veit ekki hvað það sér eða
hvað það heyrir. Á um það bil einu ári fer barnið í gegnum
þróunarskeið sem varla er hægt að líkja við neitt annað
sem gerist seinna í lífinu. Litla hjálparlausa veran verður lítil
mannvera á tveim fótum.
Litið nýfætt bam er óendanlega
hjálparlaust og háð öðrum. Litil ný
mannvera sem býr samt sem áður yfir
fjöldanum öllum af möguleikum. Þrátt
fyrir að barnið liggi og sofi eða móki
mest í byrjun hefur það þá þegar marga
hæfileika.
Taugakerfi barnsins er langt frá því að
vera fullþróað við fæðingu. Það getur
engan veginn stjórnað vöðvunum og
allar hreyfingar þess eru viðbrögð eða
ósjálfráðargerðir.
Strax á fósturstigi þróast heyrn
barnsins og það sýnir viðbrögð við
hljóðum. Þá er líka hægt að sjá hvernig
nýfætt barn hrekkur við þegar það
heyrir hávær hljóð, en það getur ekki
greint hvaðan hljóðin koma eða „skilið’
hvað þau merkja.
Sjón barnsins þróast líka á fósturstigi,
en þar sem barnið hefur ekki getað
:
þjálfað sjónina á sama hátt og heyrnina,
starfar sjónin ekki eins vel í byrjun.
Augnaop barnsins bregðast við sterku
Ijósi strax nokkrum dögum eftir fæðingu
en það munu líða nokkrar vikur áður en
augun læra að „sjá”, áður en barnið
getur fylgt hlut með augunum og einnig
áður en það þekkir fyrstu hlutina og
fyrstu persónurnarsem eru því kunn.
Það er ekki hægt að þjálfa þessa
hæfileika fyrr en barnið getur vakað
lengur i einu. Flest börn sofa allt að
tuttugu timum á sólarhring nýfædd. Þau
vaka stutt í einu og vakna venjulega i
sambandi við máltiðir. Þeir sem verða
foreldrar í fyrsta skipti uppgötva fljótt
að ungabörn geta. lika vakað á
nætumar og að þau greina ekki nótt frá
degi.
En þróunin er ör. Þegar barnið er um
það bil eins mánaðar gamalt getur það