Vikan - 28.08.1980, Blaðsíða 29

Við 2000 ára gamalt Panþeon: Carmelo alla Rosetta
spýttu á
gesti
sem öðru hverju spýttu vatni út á gólf
og gesti. Aftast voru svo þrjár tegundir
Miðjarðarhafsfiska.
Til hægri við innganginn var eldhúsið
á bak við gler. Þar mátti sjá mikinn
atgang. eldglæringar og pönnuhristing.
Framan við það var borð. þakið græn
meti og ávöxtum. Allt þetta var gaman
að skoða. meðan við biðum eftir borði.
Klukkan var orðin hálfellefu að kvöldi.
Stöðugur straumur var af fólki inn um
dyrnar. en aðeins þeir fengu að biða.
sem höfðu pantað borð.
Flisar voru á gólfi og grófar flísar upp
eftir veggjum. Þar fyrir ofan voru
groddalegar sjávarlifsskreytingar innan
um matreiðsluviðurkenningar. Mjög
þröngt var setið og hávaðasamt i 60
sæta aðalsalnum. en heldur rólegra i 15
sæta hliðarsal til vinstri. þar sem okkur
var visað til sætis eftir stundarfjórðungs
bið.
Það er Sikileyingur. sem á Carmelo
alla Rosetta. Flann fær fiskinn og sjávar-
dýrin daglega beint frá Marzara del
Vallo á Sikiley. Franskir matreiðslu-
gagnrýnendur segja. að Belon ostrurnar
hans séu betri en i Paris og að grillaði
humarinn sé bestur i heirni. ásamt þeini.
sem Madame Brun býður upp á i
Marseilles.
Hlaupið um með látum
Við fengum auðvitað sjálf að velja
okkur matinn af borðinu frammi. Við
5 létum oslrurnar eiga sig. enda nokkuð
dýrar. Við fengum okkur dálítið af
skeljum á 5.000 lirur. nokkra scampi
. humra á 3.500 lírur og svo einn
Miðjarðarhafsfisk. sem ég þekki ekki. en
hét Trancia á matseðlinum. á 16.000
lírur fyrir tvo.
Þjónarnir voru klæddir eins og sjó-
arar. í dökkbláum buxum ogdökkbláum
peysum. Sá. sem annaðist okkur. var
hjálpsamur og þægilegur. Athyglisvert
var. að þeir gengu ekki. heldur hlupu um
með látum. Allt andrúmsloftið á
staðnum var eins og á uppákomu. meðan
italskir gestir deildu við þjóna um. hvort
þessi eða hinn maturinn væri ætur.
Þrenns konar skeljarnar. sem við
fengum. voru mjög góðar. smjörsoðnar
og hvitlaukskryddaðar.
Grillaður fiskurinn var Ijómandi
Þetta er Trevi brunnurinn. Likneskiö
fyrir miöju er af Neptúnusi.
góður. minnti dálitið á smálúðu og var
borinn fram nteð sitrónu einni sanian.
Scampi-humarinn var einnig mjög
góður. ferskur og finn, svipaður að
gæðum og besti humar. sem fáanlegur er
heima.
Scampi er italskur humar. sem heitir á
visindamáli Nephrops Norvegicus,
skyldur islenskum leturhumri og hinum
frönsku „langoustines". Hann þykir þó
áberandi bestur þessara frænda. enda er
hann kjötmeiri. Reynsla okkar I
Carmelo alla Rosetta varð ekki til að
afsanna það.
ítalskur scampi er venjulega núinn aö
utan með olífuolíu og salti. áður en hann
er settur á grillið. Hitinn er hafður
fremur vægur og humrinum. sem er i
skelinni. er stöðugt snúið við. Öðru
hvoru er hann tekinn af grillinu og
burstaður með meiri olifuolíu. Þetta
tekur um það bil 15 mínútur.
Í veitingahúsum fyrir ferðamenn eru
alls konar rækjur kallaðar scampi. I>ess
vegna er ráðlegt að biðja um að fá að sjá
humarinn. áður en hann er matreiddur.
Þess þarf auðvitað ekki á Carmelo alla
Rosetta. þar sem hann er i anddyrinu
fyrirallraaugum.
Með þessum dásemdum fengum við
ekki Sikileyjarvin. heldur Apúliuvin.
hvitt Ricardo. þurrt og gott vín. sem dró
þóekki athyglina frá sjávarréttunum. Á
eftir var boðið upp á fersk jarðarber og
kirsuber. ..fragole" og „ciliege". 2.000
lirur hvor réttur.
Þetta varð næstdýrasta máltiðokkará
ítaliu á eftir þeirri á Papa Giovanni. sem
lýst var i siðasta tölublaði Vikunnar.
Það stafar þó ekki af okri heldur af þvi
að á Italíu eru sjávarréttir. þar á meðal
fiskar. mun dýrari en kjötréttir. Veislu-
matur i Carmelo alla Rosetta kostar um
12.000 krónur á mann.
Al Moro við Trevi brunninn
fræga
Klukkan var farin að nálgast eitt.
þegar þessari veislu var lokið. Það var
upplagt að lengja daginn með þvi að
rölta yfir Via del Corso um það bil 800
Hér er Al Moro i nágrenni Trevi
brunns (Ljósm.: KH).
Carmelo alla Rosetta lætur ekki
mikið yfir sér. Panþeon er í baksýn.
(Ljósm.: KH).
metra upp að Trevi brunninum fræga.
sem margir þekkja úr bíómyndum. Þar
snýr maður baki i brunninn, kastar
tveimur skildingum i hann yfir öxlina.
Fyrri skildingurinn á að tryggja endur
komu okkar til Rómar og hinn siðari á
að uppfylla einhverja ósk.
Rétt áður en komið er að Trevi
hrunni. er lílið sund, sem heitir Vicolo
delle Bollette. Þar á númer þrettán er
enn einn frægðarstaður rómverskrar
matargerðar. A1 Moro. þar sem signora
Romagnoli ræður rikjum I eldhúsinu.
Þessi staður er heldur dýrari en Carmelo
alla Rosetta. Búast má við, að veislan
kosti 15.000 krónur á mann og hádegis-
snarlið 7.500 krónur.
Þarna lyktar allt af lauk og hvitlauk
innan um græna veggi og nútíma
málverk. Sérgreinar hússins eru svina-
siður „agrodolce", Bologna-kjúklingar
gufusoðnir, svo og „Abbacchio arrosto".
sem er grillað mjólkurlamb. Þessu
góðgæti er skolað niður með góðum
vinum frá Aricciu.
Í næstu grein vendum við svo yfir
Tíberfljót til hinnar miklu Péturskirkju
og veitingahúsa þar I nágrenninu.
Jónas Kristjánsson
(Carmelo alla Rosetta. Via della
Rosetta 9, simi 656 10 07. lokað
sunnudaga).
IAI Moro. Vicolo delle Bollette 13.
simi 678 34 95. lokaö sunnudaga og i
ágústl.
/ næstu Viku:
Taverna Giulia
35. tbl. Vikan 29