Vikan - 28.08.1980, Blaðsíða 30

Viðtal Vikunnar
PÁLMI
alhygli. En vonandi er þetta að breytast.
Nú loksins hafa verið felldir niður ýmsir
skattaraf konserthaldi.
Hrada adstödu hafið þid lil
konserthalds?
— Við höfum staði eins og Háskóla-
bió og Austurbæjarbíó, Menntaskólann
við Hamrahlíð, það er til þó nokkuð af
góðum húsum, Félagsstofnunin og
fyrir smærri uppákomur eru ýmsir
staðir. Ég held að nýstofnað félag okkar,
SATT, eigi eftir að gera stórátak i
þessum efnum.
Eitthvað í líkingu við það sem Jass
vakning hefur gertfyrir jassinn?
— Já, því býst ég fastlega við. Það
ætti að vera þeirra áhugamál, þetta eru
einu sinni hagsmunasamtök alþýðu-
tónlistarmanna. Við höfum ekki haft
aðra aðstöðu en þá sem við höfum
skapaðokkursjálf.
Þú hefur verið i alls konar músík? Er
það tilviljun. ill nauðsvn eða finnst þér
gaman að hreyta til?
— Ég hef gaman af að breyta til.
kannski er það leit að fjölbreytni, sem
fær mig til að taka þátt í alls konar
uppákomum.
Nú ert þó orðinn hálfgerð
almenningseign. hvernig kanntu við það?
— Mér finnst það allt i lagi. Mér
finnst gott að vera meðal fólks, blanda
geði við það.
Og hvernig gengur svo að lifa af
starfmu?
— Þaðgengurauðvitaðekki nógu vel.
Það hefur sýnt sig að þeir sem mest eru í
þessu gera ekki betur en rétt að skrimta.
Hvað er tilráða?
— Fyrir fjórum árum ákvað ég að
taka músík sem aðalatvinnu mina. og
það er alveg á mörkunum að ég hefði
nokkuð út i það að gera. Það er stór
hópur tónlistarmanna út um allt. sem
ekki getur haft þetta að aðalatvinnu.
vinna fullan vinnudag og verða að nota
kvöldin til að sinna þessu hugðarefni
sinu. Það hefur verið litið á okkur sem
nokkurs konar gaggara og gólara. Það er
ekkert grin að hella sér út I þennan
bransa, ég verð að viðurkenna það.
Hvað veldur því þá. að menn fara úl i
hann?
— Það er músíkin númer eitt og
það. að maður hefur gaman af þvi að
„Þið eruð ekkert hrædd við ketti, er
það?" sagði Pálmi Gunnarsson, þegar
blaðamaður var að mæla sér mót við
hann á dögunum. Blaðamaður fullviss-
aði Pálma um að hann elskaði ketti, og
þaðgerði Ijósmyndarinn lika.
„Hann er svolítið sérstakur," sagði
Pálmi, hann sat með kisa sinn í fanginu í
ruggustólnum úti á flöt heima hjá sér í
Sundunum. Ekki gafst þó tækifæri til
frekari kynna VIKU-fólks og kattarins
að þessu sinni, hann kaus frekar að eyða
deginum með gráu kærustunni sinni, en
„Hann er svolítið sérstakur
þessi . .
Pálmi bauð upp á kakó og kökur inni
við.
Við dyrnar stóð veiðistöngin tilbúin i
slaginn, en inni fyrir var ilmandi kakó-
lykt.
Pálmi hefur verið mikið I sviðsljósinu
að undanförnu, bæði vegna útgáfu
plötunnar hans og einnig með nýstofn-
aðri hljómsveit sinni. Hljómsveitin hans.
Friðryk, barst að vonum fljótlega í tal,
og ég byrjaði á þvi að spyrja Pálma
hvort hljómsveitin væri stofnuð af bjart-
sýnum hug ...
— Ég er mikill bjartsýnismaður.
Heldurðu að þið munið hafa nóg að
gera?
— Já, það er alveg greinilegt, við
vorum strax í júlí bókaðir fram í
októberlok.
Er lifandi músík i sókn?
— Já, það er margt að gerast og
kemur víða við. Lifandi uppákomur út
um allan bæ, mér finnst bæjarlífið vera
að breytast mikið. Það er t.d. jass-
músikin. hún hefur verið framin bæði í
Stúdentakjallaranum og Djúpinu, ja —
á annað ár. Svo varð maður var við það.
t.d. á Listahátíð í sumar, hvað allar lif-
andi uppákomur voru vel þegnar
almennt, af fólkinu i bænum.
Þurfa tónlistarmenn að vera i beinu
sambandi við fólkið sem þeir spila J'yrir.
nægir þeim ekki stúdióvinnan?
— Það sem er að gerast núna er að
við erum að ná þessum tengslum aftur.
þau eru nauðsynleg. Það vantar
auðvitað mikið upp á að sambandið sé
virkilega gott, það vantar meira af
tónleikahaldi, t.d., þvi dansleikir sem
slikir eru náttúrlega ekki beint besta
aðferð til að koma lifandi músik á
framfæri. Ég hugsa samt að þetta eigi
eftir að breytast. Ef við fáum hið opin
bera i lið með okkur, betur en nú er, þá
er hægt að gera góða hluti. Þessari list-
grein, alþýðutónlist, hefur reyndar verið
skammarlega lítið sinnt. Við hefðum t.d.
möguleika á að fá hingað erlenda
tónlistarmenn og halda fleiri tónleika en
núer gert.
Eilthvað i líkingu við það sem var um
1970?
— Já, þá var ágætt ástand í þessum
efnum, en undir sömu kvöðum og nú,
skattpiningu, sem alltaf hefur verið fyrir
hendi. Það var bara heppni að alltaf var
góð mæting á þessa konserta, en ég held
ekki að neinn hafi farið neitt loðinn um
lófana út úr þessu þá. Það var frekar
verið að berjast fyrir því að fara sléttur
út úr hverjum hljómleikum.
Nú er talið sjálfsagt að styðja við
bakið á menningarstarfsemi. ftnnst
vkkur þið sem kenndir eru við alþýðu
tónlist vera hlunnfarnir?
— Ja, við höfum orðið fyrir alls konar
skitkasti frá opinberum aðilum, verið
kallaðir hrossabrestir og annað slíkt.
Þegar við höfum leitað eftir aðstoð
þessara aðila hafa þeir sýnt okkur
frekar litla athygli. Frekar neikvæða