Vikan - 19.05.1983, Page 3

LOPI-L YNG
— ÞAÐ ALLRA
NÝJASTA
Álafoss kynnti fyrir skömmu nýja tegund handprjónabands sem nefnist
Lopi-lyng. fílafnið er dregið af samkembulitunum sem minna á haustliti í
islenskri náttúru. Litirnir eru tólf og má nefna að þar með er hreinhvitur
litursem ekkihefur verið fáanlegur ibandi frá Álafossi tilþessa.
Bandið sjálft í lopa-lyng er spunnið með mjög litlum snúð, síðan
tvinnaðir saman tveir þræðir og þannig snúið ofan afbandinu þar til þræð-
irnir eru nánast snúðlausir. Þvi verður bandið mjög loftmikið og mjúkt
viðkomu. Vegna þessa laussnúðs á bandinu er mjög auðvelt að bursta flik-
urnar og fá með þvi eins konar móheráferð. Bestur árangur næst með þvi
að bursta flikurnar blautar með stifum bursta.
Hérna er um að ræða mun léttara garn en til dæmis hespulopa og einnig
má benda á að lopi-lyng er mun sterkara band en lopi light og þvi nothæft í
grófari tegundir prjónavéla. Meðalpeysa úr lopa-lyng er ekki nema um 400
g en sams konar peysa úr hespulopa er 800 g og úr lopa light 500 g. Þannig
að flikur úr þessari tegund garns eru mun léttari en sambærilegar úr öðrum
garntegundum. Við handprjónið eru notaðir prjónar númer sjö og þvi fljót-
legt að hespa af svo sem eins og einni peysu fyrir þá prjónaglöðu.
Hugmyndina að garninu átti Guðjón Kristinsson, verksmiðjustjóriÁlafoss.
Fanney Birkisdóttir frá Siglu-
firði sendir okkur skrýtlur og er
verðlaunahafi þessa viku. Hún
faer blöðin sín f jögur heim.
Pétur litli er mættur í skólann
og í öörum tíma er tónlistar-
kennsla. Kennslukonan biður
hann aö taka upp fiöluna. Pétur
opnar fiðlukassann, dregur upp úr
honum vélbyssu og fer svo aö
skellihlæja: — Ha, ha, ha, aum-
ingja pabbi! Nú stendur hann úti í
bankameðfiðluna. . .!
— Talar þú við konuna þína
meðan þú ert í ástaratlotum?
— Aðeins ef hún hringir og spyr
eftir mér. . .!
Tveir Svíar voru aö tala saman:
— Þegar ég var lítill, sagði
annar þeirra, þá féll ég niöur úr 2
metraháutré. . .!
— Og lifðir þú fallið af? spurði
hinn.
— Já, hvernig vissiröu. . .?
Af blaðberum:
Tveir sænskir blaðberar vökn-
uðu snemma einn morgun og sáu
að hellirigniug var úti og leiöinda-
stormur. Þeir ákváðu því að sofa í
tvo tíma í viðbót og bera þá út
blöðin ef þá væri hætt að rigna.
Svo vaknaði annar þeirra eftir tvo
tíma en sá hinn hvergi: I þvi
staulaðist hann rennvotur og
hnerrandi inn úr dyrunum. „Hvar
í ósköpunum hefur þú verið?”
spurði sá sem í rúminu var. „Nú,
auðvitað þurfti að fara og segja
öllum aö blaðiö kæmi seinna i
dag...!”
r
Þegar sænskar húsmæður ætla að
hafa tilbreytingu í mat hafa þær
kjötbollurnar í mismunandi stærð-
um.. .!
Ég var vön að signa son minn
áður en hann fór í hreina nær-
skyrtu. Svo var það að ég gleymdi
því í eitt skipti. Þá sagði stráksi:
— Mamma, ætlar þú ekki að gera
við mig Ugla sat á kvisti. . .?
Maöur nokkur kom til konu
sinnar skömmu eftir brúðkaupið
og sagði mjög alvarlegur:
„Heyröu, vina mín, það er einn
ljóður á ráði mínu sem ég hef ekki
sagt þér frá en ég álít aö þú eigir
að vita um. Ég er litblindur.”
Konan leit á mann sinn og
sagði: „Það er allt í lagi, góði
minn, því það er líka svolítið sem
ég á eftir að segja þér: „Ég er
svertingi.”
Kemurðu enn að biðja um frí,
sagði skrifstofustjórinn byrstur
við sendisveininn. — Það er fróð-
legt að vita hvaða ástæðu þú færir
nú fram. Þú ert búinn að vera f jór-
um sinnum við útför afa þíns á
þessu ári!!!!
— Já, og nú er amma að gifta
sig í fimmta sinn í dag!!
Þaö var mjög spennandi atriöi í
kvikmyndinni. Áhorfendur sátu
fremst á stólbríkunum yfir sig
spenntir. Allt í einu sló hetjan
kvenhetjuna utan undir. Magn-
þrungin þögnin sem fylgdi var
rofin af mjóróma rödd: —
Mamma, af hverju slær hún hann
ekki aftur eins og þú gerir alltaf?
Gesturinn: Hvers vegna ert þú
svona lítill, drengur minn?
Stráksi: Ætli það sé ekki bara af
því að ég er hálfbróðir.
— Jæja, hjúkrunarkona, þá skul-
uð þér vísa næsta sjúklingi inn.
Þaö er víst þessi kynóði!
Hjúkrunarkona, heyröuð þér ekki
hvað ég var að segja, hjúkrunar-
kona.. .
1 guðanna bænum, notaöu báðar
hendurnar! hrópaði hún í bíliium.
— Ég get það ekki, svaraði
hann. — Ég verð að stýra með
annarri.
Lífið hlýtur að hafa annan tH-
gang en að verða stór og sterk-
ur.
Hjálpið þeim sem sjónvarpið
hefur gert ofbeldishneigða. Gef-
ið peninga i söfnunina. . .
20. tbl. Vikan 3