Vikan - 19.05.1983, Blaðsíða 62

PÓSTURIM
Stundargaman?
Elsku Póstur!
Nú verður þú hreint út
sagt að hjálpa mér. Sko,
þannig er málið 'vaxið: Eg
er hrifin af strák. Eg hitti
hann nokkrum sinnum í
viku en talaði aldrei við
hann þangað til einu sinni
að ég fór t partí. Þá urðu
sumir drukknir, ekkert
rnjög mikið samt.
Jceja, við kynntumst og
smelltum okkur á ball. A
ballinu dönsuðum við
mikið saman og líka allra
síðast. Síðan fórum við út
að keyra eftir ballið og
vorum saman þá nótt.
Síðan ákvað ég að fara
heim og það var o.k. Við
sögðumst hittast eftir tvo
daga og það gerðum við en
þá talaði hann ekki einu
sinni við mig. Við vorum
með fullt af fleiri krökkum
og brostum bara hvort til
annars. Svona hðu
dagarnir, ég sá hann
nokkrum sinnum en við
töluðumst ekki við. Síðan
hitti ég hann á balli, þá
kom hann og bað mig að
dansa. Við gerðum það og
vorum saman þá nótt.
Síðan hef ég séð hann oft
en hann virðir mig ekki
PÓSTURINN
viðlits eða gerði það ekki
þangað til eina helgi. Þá
vorum við stödd á sama
staðnum og ef ég yrti á
hann þá brosti hann,
svaraði með fáum orðum
og var svo farinn. Eg elti
hann ekki því það er fátt
sem ég þoli verr en uppá-
þrengjandi manneskjur. Eg
hef oft verið að hugsa um
hvort ég hafi bara verið
stundargaman hjá honum
en svo kemur fyrir að hann
gefur margt ískyn, þ.e.a.s.
eins og honum sé ekki
sama um mig. Eg ætti
kannski að spyrja hann en
feimnin er að drepa mig.
Svo er nú skólinn að hætta
og þá sé ég hann ekki meir
nema eitthvað gerist, ég
verð brjáluð að hugsa um
það. Hann er 4 árum eldri
en ég.
Eg gœti alveg komið
boðum til hans ef ég vildi
því ég þekki góðan vin
hans og kærasta vinar hans
er með mér í tíma en ég
þori einfaldlega ekki að
tala viðþau um þetta þó ég
viti að þau viti að við
vorum þarna saman. Hvað
skal taka til bragðs?
Vonandi sérðu
einhverja lausn.
Landi.
Það er erfitt að velkjast í
óvissu sem þessari.
Strákurinn hefur greinilega
ekki mikinn áhuga á þér
þótt þér finnist hann gefa
ýmislegt í skyn. Þegar
maður er ástfanginn túlkar
maður oft ýmislegt sem
gerist á hinn undarlegasta
hátt. Sennilega hefur þú
þegar gert þér grein fyrir
þessu en ef þú ert enn í
vafa þá skaltu ekkert vera
feimin að ganga úr skugga
um þetta, t.d. með því að
koma boðum til hans gegn-
um vin þinn eða kærustu
vinar hans, en best er að
tala beint við hann sjálf.
Það er óþarfi að eyða dýr-
mætum tíma úr lífi sínu í
að bíða og vona, best er að
fá málin á hreint. Ef
strákurinn vill ekkert með
þig hafa verðurðu auðvitað
fyrir áfalli en það tekur
fljótt af, miklu fljótar en
þessi óþolandi óvissa. Svo
skaltu bara bíða eftir því
að eitthvað skemmtilegt
gerist. Það kemur annar
inn í líf þitt fyrr en varir,
engin hætta á öðru.
Bogart,
Bergman
& co.
Kœri Póstur.
Eg þakka fyrir gott blað,
ég er trúr og tryggur asdvjf-
andi að Vikunni. Eg ætla
að biðja þig bónar. Getur
þú komist að því hvort til
eru aðdáendaklúbbar
gömlu kvikmynda-
leikaranna Humphrey
Bogart, Ingrid Berman eða
William Holden. Efsvo er,
geturðu þá birt póstá-
skriftir þeirra? Greinin sem
þið birtuð fyrr í vetur um
Ingrid Bergman var mjög
góð. Eg vona að þetta
ómerkilega bréf mitt fari
ekki t ruslið (bið að heilsa
Helgu).
Með fyrirfram þakklæti,
Kvikmyndaáhorfandi.
Það er nú það.
Upplýsingar um horfnar
kvikmyndahetjur hggja
ekki á lausu. Mér dettur
tvennt í hug: Verið gæti að
einhver lesandi Vikunnar
lumaði á upplýsingum um
aðdáendaklúbba viðkom-
andi leikara. Ef svo er þá er
hinn sami beðinn um að
senda umsvifalaust fu 11 -
nægjandi upplýsingar. Hin
leiðin er að skrifa til við-
komandi kvikmyndafélaga
í Hollywood og biðja um
upplýsingar. Það má reyna
að hafa utanáskriftirnar
svona:
Humphrey Bogart Fan
Service c/o
Warner Bros.
Hollywood, USA.
62 Vikan 20. tbl.