Vikan - 23.07.1987, Blaðsíða 6

Siglingar:
íþrótt fyrir kónga og skáld
Laserskútur eru ein þeirra tegunda er keppt er á á ólympiuleikunum. Lengdin er 4,23 metrar
og þyngdin 56,7 kiló. Er sú skúta tyrir einn keppanda.
Litskrúðug seglin eru þanin af vindin-
um, umkringd sjó og bláum himni.
Seglskútur er töfrandi sýn sem orðið hefur
skáldum og myndlistarmönnum upp-
spretta listrænnar sköpunar. Seglskútur
eru notaðar í tvennum skilningi, siglingar
eru keppnisgrcin og svo afþreying. Eru
það margir sem fá sitt besta tækifæri til
að slaka á um borð í seglskútu við nið
sjávarins. Segl hafa verið notuð á skip
lengi en siglingar sem keppnisgrein eru
mun yngri.
Þar til á sautjándu öld voru seglskip
eingöngu notuð til verslunar, hernaðar og
landkönnunar. Karl II. Englandskonung-
ur er talinn sá fyrsti sem íhugaði siglingar
sem íþrótt. Þegar tilkynnt var um krýn-
ingu hans til konungs 1660 var hann í
útlegð í Hollandi. Hann sneri til Englands
um borð í seglskipi er franskur prins átti.
Honum þótti ferðin svo ánægjuleg að
hann lét byggja sér slíkt seglskip fljótlega
til að geta siglt að vild um ána Thames.
Þar eð konungurinn sigldi urðu siglingar
lljótt tíska. Létu hirðmenn smíða sér segl-
skútur og brátt varð vinsælt að sigla við
strendur Englands.
í byrjun var það eingöngu aðallinn er
sigldi. A átjándu öld fer almenningur að
sigla og fyrstu siglingaklúbbarnir eru
stofnaðir. Einn þessara fyrstu klúbba cr
enn í dag við lýði. Er það Konunglegi sigl-
ingaklúbburinn, nú talinn elsti siglinga-
klúbbur veraldar.
Þótt siglingar öðluðust æ meiri vinsæld-
ir tíðkaðist ekki að kcppa i þeim eins og
þekkist í dag, þar sem siglt er utan um
þríhyrndan flöt eða milli tunnudufla.
Ágreiningur um flokkun skúta þckklist
ekki og reglur voru ekki eins strangar.
1749 er talið að fyrsta almenna kappsigl-
ingin hafl átt sér stað. Keppendur voru
sjómenn og verslunarmenn. Reglur voru
samræmdar þannig að allar gerðir scgl-
skipa gátu tekið þátt í sömu keppni. Það
er svo 1829 sem nýr mælikvarði er kynnt-
ur. Skútum var skipt í scx flokka el'lir
stærð og þyngd. Skúturnar í stærsta
flokknum og þar með þær hraðskrciðustu
urðu að gefa eftir mílu i keppni við smærri
skútur. Þetta var forvcri forgjafarreglu
scm venjulega er notuð í keppni í dag.
Þegar bandarísk skúta vann Amcríku-
bikarinn 1851 á bresku hafsvæði hól'sl
mikil samkeppni miili allra hclstu siglinga-
þjóða um hraðskreiðustu skúturnar fyrir
þessa miklu siglingakeppni. Hcfur Amcr-
íkubikarinn með tímanum orðið ein allra
mesta iþróttakeppni vorra tíma og millj-
ónum eytt i gcrð scglskúta l'yrir þessa
keppni i hvert sinn.
Á siðari hluta nítjándu aldar kom ný
kcppnisgrein í siglingum lil sögunnar og
náði fljótl vinsældum. Voru það úlhal's-
siglingar. Fyrsli maðurinn, er lauk einn
sins liös siglingu kringum hnöltinn, var
bandarískur skipherra, Joshua Slocum,
um borð i báti sínum, Spray, en það var
gamall llskibálur sem Slocum endur-
byggði. Hann hóf lcrð sína l'rá' höfninni í
Boston 1895 og sigldi 85200 kilómelra á
þrcmur árum. Sæúlfur þessi, þá llmmlíu