Vikan - 23.02.1989, Blaðsíða 26

maður sér .Jimmy’s special” eða eitthvað í
þá áttina. „Pina Colada" drykkurinn vin-
sæli var lagaður í risa stóra skál og bætt í
hana frá morgni til kvölds — og veitti ekki
af, slíkar voru vinsældirnar. Eitt þótti okk-
ur dálítið skrítið fyrst, sem vandist þó
furðufljótt, en það var að þurfa aldrei að
vera með pening á okkur — allt var frítt,
eða það fannst okkur að minnsta kosti.
Þetta var vegna þess að þegar við keyptum
ferðina til Jamaica þá var allt innifalið —
flug, rútuferðir, gisting, matur, drykkir
þjórfé og skoðunarferðir! Eden II er hótel
fyrir fullorðna og allt skemmtanalífið stíl-
að inn á fullorðna. Við völdum þetta hótel
meðal annars vegna þess að þar voru eng-
in börn. Þetta má ekki skilja sem svo að
okkur líki ekki við börn, heldur var það
Híbýli eyjaskeggja eru mörg hver held-
ur lítilfjorleg. Handan við grænu girð-
inguna er einkaströnd hótelsins, en inn-
fæddir reyna að vinna fyrir sér með því
að seljum gestum allt sem hægt er,
þ.e.a.s. fyrir utan girðingu því á lóð
hótelsins máttu þeir ekki koma.
Það er ekki amalegt að halda upp á af-
mælið sitt í heitum nuddpotti á Jamaica
og ekki er það verra ef þjónninn kemur
færandi hendi með ískaldan drykk! Eftir
dvölina í nuddpottinum var Valdimar
búin að panta sér tíma í nuddi - er hægt
að hafa það betra.
Skemmtilegur útimarkaður er í bænum Ocho Rios, sem er skammt frá hótelinu. Þar
keyptum við gíraffa eins og þessa á myndinni. Tréskúlptúrar, kaffl, körfur og myndir
er það sem flestir kaupa og svo kannski flösku af Tia Maria kaffllíkjör sem búin er til
á eynni.
vegna þess að við skildum okkar börn eftir
heima og vorum að fara í barnlaust frí —
svona einu sinni.
Dávaldur og danskeppni
Má segja að lokið sé að segja ffá tilhög-
un og ffamreiðslu matarins á Eden II, þó
að því viðbættu að á miðnætti var borið
fram miðnætursnarl ýmiss konar. Reyndar
misstum við oftast af því af einni ástæðu
eða annarri, því að sjálfsögðu tókum við
þátt í kvöldskemmtunum hótelsins. Á
hverju kvöldi var ball þar sem hljómsveit
lék fyrir dansi til miðnættis, en diskótek
eftir það eins lengi og einhver var í
salnum. Auk þess voru alltaf einhver sér-
stök skemmtiatriði; vinsæl söngkona eða
reggae hljómsveit kom fram, danskeppni
(hótelgesta), hæfileikakeppni (hótel-
gesta), en effirminnilegast var þegar dá-
valdur mætti og dáleiddi gesci. Honum
tókst að láta fólk gera ólíklegustu hluti og
einnig löngu eftir að hann var 'arinn. Hann
sagði nokkrum þeirra að þegar þau myndu
heyra ákveðið lag leikið síðar um kvöldið
þá ættu þau að standa upp og syngja
„Happy Birthday". Löngu síðar, þegar flest-
ir voru búnir að gleyma því sem dávaldur-
inn hafði sagt, risu allt í einu upp b eða 6
gestir í salnum og fóru að syngja lagið sem
hann hafði sagt fyrir. Svipnum á andiíti
þeirra þegar þau sáu að engir aðrir voru aö
syngja verður ekki lýst í orðum.
„Big Bamboo Stick“
Annað sinn var svo kallað „Toga“ partý.
Þá áttu allir að mæta í fatnaði sem saman-
stóð af skrautlegum lökum sem menn
Frh. á bls. 26
Einnig var boðið upp á ferðir utan hótelsins, þ.á.m. að ganga upp Dunn fossana sem
eru skammt frá hótelinu — hægt er að fara með hóp, eins og við gerðum, eða á eigin
spýtur.
24 VIKAN 4.TBL.1989