Vikan - 23.02.1989, Síða 38
3\pU arrna \ 69
:ífr-
tvrve}.‘ .p^a,
ersAujtf
ai31-
ú\ s1'
e' \ nav-
úCf ver!.evnúu ‘Q B,)arr"'
núk'? ( 5íwa Tn5^52-rí,ressat
\'np\- VT——-—V TvSr. n „,=t'\P8urn
íTÍ^nnu. Va"ur '*^rr'
5Sár«''
i v.\
\6 <
• uar etlrr
««Ux-Sr et van'
^«^^nga'
r °6’b<f \
uppV
T^r§jSraX'
5s\caðt
g.geWt
«9\6
w»—ísT5?Æ®'s.
ííHS^.SSi
,„e **■>*?. ;W .,?
ívtut
eftú
a- o?
... 5s*ís,f \'%22^s^$%P,
£S&ea£&. \ wr«r.»A * v,.»«■
sssrJ^SSAS^^.
*ff^s»ss
sero
taöur °rppUsíiua
6*»r
eftú
B\8. __-—rTfisV*1
—^T^G®r^*^**r'aröa^>®
■«°n*. vvöl*u .r 9tó65l5- _
SgfeTwéJ
.úr5r_^ „ta.
_____ nt \ 0»n»'t*{'aí,9ere *4\829
•r^\rvppU9í"
íSggjST
Su5ur?e6'
Vl'JóVIVV-—71-
-—; IF» »wW*
oí'-CT
>.ánayj:
.Vóferetún^
SÆ^Se**^
er vanur-
umsækjandi að hafa samband við skrifstof-
una og óska eftir að umsókn sín sé lögð
fram í sambandi við tiltekna auglýsingu.
Hjá sumum ráðningarstofunum þarf um-
sækjandi að senda sérstakt umsóknarbréf,
þótt hann sé á skrá hjá skrifstofunni. Ekki
fær umsækjandi að vita nafn fyrirtækisins
sem auglýsir á þessu stigi málsins. Ef um-
sókn nær svo langt að umsækjandi sé kall-
aður í viðtal, upplýsist fyrst nafh fýrir-
tækisins. Eftir viðtal lætur ráðningarskrif-
stofan umsækjanda í flestum tilfellum
vita um úrslit en því miður eru brögð að
því, að umsækjandi verði sjálfur að afla sér
upplýsinga um neikvæða úrlausn.
Þriðji auglýsingamátinn er tilboðs- eða
nafnlausu auglýsingarnar. Alveg er það
með eindæmum að enn skuli vera fólk
sem lætur sig hafa það að svara svoleiðis
auglýsingum. Svo mikil tilætlun er af hálfú
auglýsenda, sem ætlast til að fólk sendi
persónulegar upplýsingar til nafhlauss að-
ila, að slíkt nær engri átt. Og aldrei eru
þessar umsóknir endursendar. Þessi aug-
lýsingaháttur er slíkur dónaskapur við al-
menning, að leggja ætti hann alveg niður.
Hvaða störf eru það svo sem auglýst
eru? Einstaka starf sem vitað er að sé vel
launað. Lesið og túlkað svo að þetta starf
hljóti karlmaður, hversu margar hæfar
konur sem sæki um. Nokkur skrifstofu-
störf, sem greinilega eru stíluð á kven-
þjóðina. En þá á viðkomandi að vera á
óskaaldri atvinnurekanda, eða á bilinu
20—35 ára. Annars er úrvalið hjúkrunar-
og fóstrustörf, sölustörf sem felast í
kvöldrápi og dyrabjölluhringingum, svo
og blaðburði. En hvað segja ráðningar-
skrifstofurnar annars um málið?
Stoltið hindrar fólk
í að lóta skró sig
fyrr en í síðustu löð
Þórir Þorvarðarson hjá Hagvangi var
svo vinsamlegur að samþykkja stutt
viðtal um ráðningarstofur og atvinnu-
horfur:
Hvað hafa ráðningarskrifstofur starf-
að lengi hér á landi?
Ráðningarþjónusta Hagvangs er elsta
starfandi ráðningarstofan en Hagvangur
var stofhaður 1976. Fyrst í stað höfðum
við mest með rekstrarráðgjöf og endur-
skipulagningar fýrirtækja að gera, en fljót-
lega fóru fýrirtækin að fela okkur ráðning-
ar á fólki í stjórnunar- og sérfræðistörf.
Ráðningarþjónustan okkar var svo form-
lega stofhuð 1976.
Nú hefúr ráðningarstofum fjölgað
mjög undanfarin ár. Er um sérhæf-
ingu að ræða, eða eru þær í sam-
keppni um allan markaðinn?
Þróunin hjá okkur er frá sérhæfingu og
út í það almenna. Samt er sérhæflngin enn
þá til staðar, þ.e. stjórnunar- og sér-
fræðistörf. En sumar stofurnar eru í sam-
keppni um allan markaðinn.
Er samkeppnin milli stofanna að
harðna?
Já, hún harðnar. Æ fleiri fyrirtæki nota
þessa þjónustu, þannig að markaðurinn
hefur stækkað. En það gefur líka grundvöll
fýrir fleiri stofúr.
Telur þú að þróunin verði sú að at-
vinnumiðlun muni fara meira í gegn-
um ráðningarstofur í framtíðinni?
Já.
Hvað finnst þér um tilboðs- eða
nafhlausu atvinnuauglýsingamar í
blöðunum?
Tillitsleysi við umsækjendur.
Hvert er verksvið ráðningarstofú?
Beinar ráðningar, afleysingaþjónusta,
starfsmannaráðgjöf, gerð starfslýsinga og
starfssamninga. Auk þessa erum við með
launakannanir líka, svo að eitthvað sé
nefnt.
Notar hinn atvinnulausi ráðningar-
stofuna sem sálusorgara?
Já, en það er ekki hluti af starfl okkar.
Margir kvarta um að heyra aldrei frá
ráðningarstofúm þótt þeir séu á skrá.
Eru sumar umsóknir saltaðar og
gleymast?
Nei, en ef ekkert gerist í sambandi við
umsókn, dettur hún út af skrá eftir 6 mán-
uði.
Em störf sem þið hafið verið beðnir
um að ráða fólk í stundum afturköll-
uð?
Já, það er algengt, eða þeim er breytt.
Ef til þín kæmi atvinnulaus maður,
myndir þú ráðleggja honum að taka
fyrsta starfinu sem honum byðist,
þótt svo að hann færi í ábyrgðarminna
og verr launað starf en áður? Eða
myndirðu ráðleggja honum að bíða?
Ég myndi ráðleggja honum að taka því
sem byðist. Slík skammtímalausn telst ekki
til niðurlægingar á íslandi.
Finnst þér að atvinnulaus maður
ætti að sitja fyrir um laust starf, fram-
yfir t.d. mann sem er að skipta um
stöðu?
Atvinnuleysi mannsins hefði ekki áhrif á
ráðningu, en hún færi eftir verðleikum
umsækjenda.
Eru laun að lækka vegna aukins
framboðs vinnuafls?
Nei, en laun hafa staðið í stað.
Er atvinnuleysi á íslandi þessa dag-
ana? Er það feimnismál?
Það er ekki beint atvinnuleysi, heldur
árstíðabundin niðursveifla. Við sjáum það
hér í Hagvangi, að atvinna hefur tekið kipp
eftir áramótin og tilfærsla er á fólki. Hins
vegar tel ég ekki að opinberar tölur um
ástandið segi allt. Bætur eru lágar og á-
standið er mjög sennilega verra en tölurn-
ar segja til um. Stoltið hindrar fólk í að
láta skrá sig fyrr en í síðustu lög. Menn
reyna allt áður en þeir neyðast til þess. -
Já, atvinnuleysi er feimnismál á íslandi.
Og horfúrnar?
Horfúrnar eru óljósar. Tilfinning mín í
þessu er sú að ástandið sé ekki eins slæmt
efhahagslega og af er látiða. Hjá okkur í
Hagvangi er meiri eftirspurn eftir fólki í
vinnu en oft áður. Ég er bjartsýnn og verk-
efhum hefur fjölgað.
ísland hefur
algera sérstöðu
Við íslendingar erum mikið fýrir við-
miðanir og hér skal í stuttu máli kom-
ið inn á viðhorf og ástand í Danmörku og
Bretlandi og mismunurinn athugaður.
Fróður maður um ástandið í Danaveldi,
Magnús Guðmundsson, fræddi mig á því
að atvinnuleysi væri Dönum mikið létt-
bærara heldur en okkur íslendingum
vegna annars hugarfars. Danir væru ekki
með neina minnimáttarkennd og sært
stolt yflr því að missa atvinnuna. Og þeim
fannst það sjálfsögð mannréttindi að svelta
ekki, geta haft föt utan á sig og þak yfir
höfuðið. Það hefur ekki verið litið niður á
fólk sem er á atvinnuleysisbótum, né held-
ur þá sem þurfa styrki frá félagsmálastofn-
unum. Erfiðleikarnir í sambandi við at-
vinnuleysi í Danmörku, áleit Magnús að
væru helst sálrænir hjá einstaka mönnum
sem svo væri ástatt fyrir.
En samhyggð er ríkari meðal Dana en
okkar og manngildi annað. Atvinnuleysis-
bætur í Danmörku voru allt að 90% af
36 VIKAN
4. TBL. 1989