Vikan - 04.05.1989, Blaðsíða 27

Nemendum Sigurðar gengur vanalega afburða vel á íslandsniótinu í dansi. í ár
hrepptu nemendur hans 26 fyrstu verðlaunin af 52. Þessi mynd er af vinningsliði
hans árið 1987.
Gfys og skraulegir búningar lyfta dansinum á hærra plan, segir Sigurður.
Undantekning ef fólk getur
ekki lægt að dansa
„Tómstundir fyrir utan dansinn eru ekki
til. Eins og ég sagði áðan þá kenni ég alla
daga vikunnar og annað kemst ekki að.
Auk þess er minn vinnudagur að byrja
þegar annarra lýkur og fyrri hluta dags er
ég yfirleitt að útrétta eða stússa í kringum
dansinn.
Dansinn er mjög krefjandi starf og ef þú
ætlar að ná árangri verður þú að gefa
heilmikið af sjálfúm þér. Ég er oft eins og
sprungin blaðra þegar kennsludegi er lok-
ið svo ekki sé meira sagt. Það er hægt að
kenna án þess að gefa af sér og sýna nem-
endum áhuga en þá er líka lítill sem eng-
inn árangur. Fólk finnur hvort kennari hef-
ur áhuga á því sem hann er að gera, það er
ekki nóg að hafa bara áhuga á sjálfúm sér.
Það er undantekning ef fólk getur ekki
lært að dansa. Það þarf auðvitað mislangan
tíma og fólk hefur mismikla hæfileika en
það geta allir, held ég, orðið danshæfir.
Það er einmitt það sem ég byrja á að gera
þegar fólk kemur til mín og ég legg hvað
mest uppúr því að fólk nái góðri tækni, því
það er algjör undirstaða. Mér þykir verst
að það skuli ekki vera neinir staðir af viti
fyrir þetta fólk til að koma saman og æfa
sig. Og svo vill það oft vera svo að ef einn I
skóli stendur fyrir dansleik þá mætir eng-
inn frá öðrum skólum vegna þess hve
mórallinn er lélegur. Og ég sem hélt að
fólk væri að gera þetta sér til ánægju.
Það er að mínu viti mikið atriði að vera
léttur og jákvæður, reyna að fá nemendur
til að skapa þægilegt andrúmsloft og láta
þá hafa gaman af þessu. Fólk er oft mjög
stressað þegar það er að byrja og sérstak-
lega þó karlmenn. En ég verð að viður-
kenna það að þeir hafa mikið opnast
undanfarin ár og yngra fólk er einnig að
taka við sér. Hér áður fyrr voru það svo til
eingöngu börn og fúllorðið fólk sem
stundaði samkvæmisdansa en nú er
breiddin orðin miklu meiri.
Allt mjakast þetta hægt og sígandi uppá
við. Ég má vel við una eins og staðan er í
dag. Mér hefúr tekist með góðri hjálp að
ná góðum árangri og byggt upp góðan
dansskóla og það með því að láta verkin
tala en ekki með auglýsingaskrumi."
Við sitjum inni á skrifetofú hans í Auð-
brekkunni en fyrir utan eru kennarar og
nemendur í óða önn því engan tíma má
missa og sí og æ er verið að opna dyrnar
og biðja Sigga um að redda hinu og þessu.
Rétt áður en spjalli okkar lýkur kemur til
hans ungur nemandi, réttir honum páska-
egg og páskaliljur og óskar honum gleði-
legra páska. Það segir nú nokkuð. □
jennifer Ames
Á AFVIKNUM
Hann lýsti í kring með sínu
vasaljósi. Þama vom fót-
spor altt um kring og virt-
ust ný. Ein spor frá veggnum að
Ijósinu en síðan mörk í kringum
það og loks tvenn spor milli vasa-
Ijóssins og kvíslarinnar, sem
þama var skammt frá. Hugh rakti
sporin. Þau enduðú í mikilli upp-
rótaðrí leðju á kvíslarbakkanum.
Hann lýsti niður í kvíslina og
stirðnaði upp. Leigh liðþjálfi lá
upp í loft á botninum á kvíslinni.
Hann var dauður. Höfuðkúpan
hafði verið moluð öðru megin af
þungu höggi.
BÓKAÚTGÁFAN
raudskinna
Raudskinna
Sími: 651099
9. TBL.1989 VIKAN 27