Vikan - 02.11.1989, Síða 28

ROSA 5KRIFAR
Ertu snarvitlaus!
LJÓSM.: PORKELL ÞORKELSSON
Maríanna var í síman-
um! í>að átti að færa
upp söngleiki og
rokkóperur á Hótel íslandi og
erindið var að kanna, svona
hálft í hvoru í gamni, hvað
syngi í mér... Jú, elskan mín,
allt þetta fína, það var nú líkast
til, allt á „fúll swing“ eins og
venjulega.
Ha? Hvort ég væri til í að
vera með i þessari uppfærslu?
Henni svona hafði dottið í hug
að hringja og athuga málið,
hún sjálf væri nýkomin inn í
þetta, bara fyrir um það bil
tveimur dögum, sem leikstjóri
og taldi sig þurfa manneskju til
að tengja öll þessi atriði
saman!
Ja... það ... jú, er það ekki?
Er þetta ekki eitthvað fyrir
mig, að skálda einhverja bölv-
aða vitleysu inn á milli atriða -
og fíflast!
Hvað segirðu! Á að ffum-
sýna eftir þrjá daga ... ?
Ertu snarvitlaus!
„Óðagotið í mér var svo mikið að ég rak
höndina óvart í símann sem datt með
miklu brölti niður í ruslafötu og
'kaffibollinn þurfti endilega að flækjast í
snúrinni, svoleiðis að allt helltist yfir
teikningarnar sem ég var nýbúin að
hreinteikna , . . eins og ég var búin að
hafa mikið fyrir þeim.“
Rósa Ingólfsdóttir segir hér frá því
er hún með örstuttum fyrirvara tók að
sér kynningar á uppfærslu nýjustu
skemmtidagskrár Hótel ísland, en þar fer
hún á kostum - eins og við var að búast!
Óðagotið í mér var svo mik-
ið að ég rak höndina óvart í
símann sem datt með miklu
brölti niður í ruslafötu og kaffi-
bollinn þurfti endilega að
flækjast í snúrunni, svoleiðis
að allt helltist yfir teikningarn-
ar sem ég var núbúin að
hreinteikna... eins og ég var
búin að hafa mikið fyrir þeim.
Ja... nei... Maríanna! Ég er
hérna, bíddu aðeins. Ég missti
kaffibollann yfir allt heila
gillið!
Nei, ég gat ekki neitað
þessu.
Ég sá í hendingskasti að
þetta myndi einhvern veginn í
fjandanum ganga upp fýrst
Maríanna var komin í spilið.
Við vorum þaulvanar að starfa
saman ffá því við vorum báðar
á fféttastofúnni í öllu brjálæð-
inu þar... þar sem maður var
beðinn um að gera hluti sem
undir venjulegum kringum-
stæðum voru ekki framkvæm-
anlegir, en sem maður varð að
gera — og voru gerðir þótt það
►

28 VIKAN 22. TBL 1989