Vikan - 20.09.1990, Síða 35

SPENNANDI SAKAMÁLASAGA EFTIR AGÖTHU CHRISTIE:
Morðingi eða ekki? Það var spurning
sem hinn fyrrverandi lögregluforingi
hefði ekki ótt að leggja fyrir sig. Hann
hefði einfaldlega dtt að hugsa um
eiliárin og láta hjá líða að skipta sér
af gömlum morðmálum...
MYNDSKREYTING: ÓLAFUR GUÐLAUGSSON
g segi þér það satt, þetta er sama
konan, það er öruggt!
Haydock skipstjóri leit upp, virti fyr-
ir sér ákaft andlit vinar síns og and-
varpaði. Hann óskaði þess innilega
að Evans væri ekki svona öruggur, ekki alveg
svona sigri hrósandi. Á löngum sjómannsferli
hafði gamli skipstjórinn tamið sér að skipta sér
ekki af málum sem honum komu ekki við. En
Evans, gamli vinur hans, sem hafði verið lög-
regluforingi, var á annarri skoöun. Jafnvel nú,
þegar hann var kominn á eftirlaun og búinn að
búa vel um sig í draumahúsinu sínu, gat hann
ekki á sér setið að brjóta heilann um lögreglu-
mál.
- Ég gleymi sjaldan andlitum, sagði hann
ákveðinn. Frú Anthony - já, það er hún. Þegar
ég sá frú Merrowdene þekkti ég hana á stund-
inni.
Haydock skipstjóri ók sér í stólnum, honum
fannst þetta óþægilegt. Merrowdene hjónin
voru næstu nágrannar hans, fyrir utan Evans,
og fullyrðing hans um að frú Merrowdene hefði
verið ein af aðalpersónunum í morðmáli kom
illa við hann.
- Það er nú svo langt síðan, sagði hann
dauflega.
- Nlu ár, sagði Evans, nákvæmur að
vanda. - Nlu ár og þrír mánuðir. Þú hlýtur að
muna eftir þessu máli?
- Ja - jú, óljóst.
- Það kom fram við réttarhöldin að Anthony
var vanur að nota arsenik, sagði Evans, - og
hún var sýknuð.
- Já, því skyldi hún ekki vera sýknuð?
- Það var það eina sem hægt var að gera.
Alveg hárrétt.
- Já, en hvað er það þá? sagði Haydock. -
Til hvers er aö hafa áhyggjur af því?
- Hver er með áhyggjur?
- Mér finnst þú vera með áhyggjur.
- Alls ekki.
- Málið er útkljáð, sagði skipstjórinn. - Ef
frú Merrowdene hefur einhvern tíma verið svo
ólánssöm að standa fyrir rétti og verið sýknuð
þá...
- Það hefur nú ekki almennt verið álitið ólán
að vera sýknaður, tók Evans fram í fyrir
honum.
- Þú veist vel hvað ég á við, sagði Haydock
ergilegur. Ef vesalings konan hefur verið svo
heppin að komast í gegnum þessa raun er
engin ástæða til að grafa þetta upp aftur.
Evans svaraði ekki.
- Já, en Evans, konan var saklaus! Þú
sagðir það sjálfur.
- Ég sagöi ekki að hún væri saklaus. Ég
sagði að hún hefði verið sýknuð.
- Kemur það ekki út á eitt?
- Ekki alltaf.
19. TBL. 1990 VIKAN 35