Vikan - 29.11.1990, Qupperneq 19

leiðinni að leita til hennar um fyrirgreiðslu. Til
marks um það hve Sigurður E. er í ábyrgðar-
miklu starfi má geta þess að velta stofnunar-
innarvarásíðasta ári um það bil 18 milljarðar!
Sigurði E. er ákaflega annt um Húsnæðis-
stofnun og í öllum þeim umbrotum og gagnrýni
sem stofnunin hefur mátt þola í gegnum tíðina
hefur hann staðið sem klettur og ætíð haft
hagsmuni hennar að leiðarljósi. Um það eru
flestir sammála er Vikan leitaði álits hjá. Sjálfur
segir Sigurður þennan tíma, er hann hefur
starfað hjá stofnuninni, skemmtilegan en mikl-
ar sviptingar gengið yfir öðru hverju. Sigurður
bendir á að hér sé um að ræða næststærstu
lánastofnun landsins með aðeins 50-60
manna starfslið - en líka mjög gott fólk. Ann-
ars hefði þetta ekki gengið.
Þá segir aðili, sem vel þekkir til, að fáir aðrir
hefðu án þess að æðrast getað gengið í gegn-
um þau hrikalegu umbrot fjölmiðla og stjórn-
mála sem staðið hafa um margra ára skeið. Oft
hafi Sigurður verið hafður fyrir rangri sök og
nánast verið sá blóraböggull sem aðrir hafi
þurft á að halda til að réttlæta gjörðir sínar.
HEFÐI ÁTT AÐ VERÐA PRESTUR
Björgvin Hjálmarsson, aðstoðar-tæknifram-
kvæmdastjóri tæknideildar Húsnæðisstofnun-
ar, hefur fylgt Sigurði allar götur frá því þeir
hófu störf um svipað leyti við stofnunina. Hann
tekur í sama streng og annað starfsfólk hvað
viðvíkur Ijúfmennsku Sigurðar. Auk þess segir
Björgvin: „Það er ekki aðeins að hann beri hag
starfsfólksins fyrir brjósti og láti sig varða líðan
þess - heldur líðan fjölskyldna þess líka. Ég hef
átt mjög náið og gott samstarf við hann í gegn-
um tíðina og þann kost met ég ekki hvað síst
við hann hvað hann treystir sínu fólki vel - er
ekki með nefið ofan í því sem maður er að
gera.“
Hilmar Þórisson skrifstofustjóri hefur einnig
unnið náið með Sigurði frá 1973. Hann tekur
undir orð Björgvins Hjálmarssonar og bætir
við: „Sigurður er hamhleypa til vinnu en hefur
alltaf tíma til að ræða vandamál líðandi
stundar. Hann er því mjög þægilegur og nota-
legur í allri umgengni. Það fer ekki hjá því að
ég hafi heyrt raddir sem telja hann ekki heiðar-
legan og einlægan gagnvart viðkomandi fé-
lagsmálaráðherra. Það get ég fullyrt að er
rangt, þrátt fyrir að oft sé lítið, jafnvel ekkert,
um samráð um breytingar á lögum stofnunar-
innar."
„Hann hefði átt að verða prestur- hefur ekk-
ert að gera í þetta erilsama starf þar sem þarf
virkilega hörku," er haft eftir aðila sem vel
þekkir til Sigurðar og innviða stofnunarinnar.
Annar segir hann alltof góðan mann til að
standa í svo viðamiklu starfi sem fylgi því að
þurfa að segja nei. Hann eigi til að segja já við
alla - fyrst og síðast vegna þess að hann hefur
svo stórt hjarta og vill hvers manns vanda
leysa. Það vill því oft verða til þess að hann lofi
upp í ermina sína. „Hann ætti að ganga í
ermalausum bol,“ segir sá í góðlátlegu gríni.
Sigurður er alinn upp í kreppunni og kominn
af fátæku verkafólki. Hann fæddist árið 1932,
elstur fjögurra systkina og segir það sig sjálft
að oft hefur verið þröngt í búi. Faðir hans,
Guðmundur Kristinsson, veiktist alvarlega
þegar Sigurður var innan við tvítugt og kom þá
æ meir til kasta Sigurðar og móður hans,
Guðrúnar Elimundardóttur, að halda fjölskyld-
unni saman. En þrátt fyrir allt segir Sigurður I
föður sinn hafa lagt á það ríka áherslu að börn-
in gengju menntaveginn.
„SELDUM SMURT AFGANGSKEX
FRÁ BRETUNUM Á GÖTUNNI"
Frændi Sigurðar, er umgekkst hann mikið á
unglingsárunum, Kristinn Bjarnason, nú starf-
andi sem leiðbeinandi hjá SÁÁ, tekur undir að
Sigurður hafi snemma tekið að sér ábyrgð á
heimilinu, verið höfuð fjölskyldunnar sem allir
gátu leitað til.
„Við skemmtum okkur saman og hann var
hrókur alls fagnaðar án þess að vín kæmi þar
endilega við sögu. Hann var litinn hýru auga af
kvenfólkinu en alltaf heiðarlegur í þeim efnum.
Ég man að stundum þegar við ætluðum að
fara út að skemmta okkur átti hann ekki heim-
angengt vegna þess að aðeins voru til einir
spariskór á heimilinu sem þeir skiptust á að
nota, bræðurnir. Ég nefni þetta nú aðeins
vegna þess að það segir meira en nokkuð
annað um hvað þessi ár voru erfið efnahags-
lega - og líka svona til gamans.
Við brölluðum margt saman, meðal annars
urðum við okkur úti um afgangskex frá Bretun-
um, smurðum það og seldum á götunni til að
drýgja tekjurnar," segir Kristinn.
Fyrir tilstilli foreldra sinna, en þó einkum
föðurins, hóf Sigurður nám eftir landspróf við
Menntaskólann í Reykjavík og lauk þaðan
stúdentsprófi - fyrstur manna í sinni fjölskyldu.
Strax á menntaskólaárunum var hann þekktur
fyrir hve mikill krati hann var - sem var nokkuð
sérstakt á þeim árum í skólapólitíkinni ( MR.
Þar skiptust menn í Heimdellinga og kommún-
ista. Skólabræður hans segja hann hafa verið
krata af hugsjón - en ekki vegna þess að það
hafi hentað honum nema síður væri.
NÁÐI SÁTTUM MILLI REKTORS
OG ÓLÁTABELGJA BEKKJARINS
Ríkarður Pálsson tannlæknir var sam-
stúdent Sigurðar og bekkjarbróðir allt frá því
þeir voru í Miðbæjarskólanum. Þeir voru góðir
vinir í skóla. Hann segir Sigurð hafa verið
meðalmann í námi en þó hafi hann verið sér-
staklega fær enskumaður. Ríkarður minnist
þess hve mikill hugsjónamaður Sigurður var
og aldrei hafi hann farið í launkofa með stjórn-
málaskoðanir sínar. Á þeim árum var hann far-
inn að vinna fyrir Alþýðuflokkinn og mikið af
frítíma hans fór í starf fyrir flokkinn. Ríkarður
nefnir sérstaklega að eftir menntaskólanám
hafi Sigurður sest í læknadeild Háskóla l's-
lands en ekki lokið þaðan prófi - einmitt vegna
þess að allur hans tími fór í starf fyrir Alþýðu-
flokkinn. „Það er mín skoðun að hann hafi
fórnað námsframanum fyrir hugsjónina - enda
ekki hægt að ætla „hvitum" manni að standa
sig í svo erfiðu námni sem læknisfræðin er
með þeirri miklu vinnu sem hann innti af hendi
fyrir flokkinn," segir Ríkarður.
„Sigurður var maður sátta og ég man sér-
staklega eftir atviki sem einmitt lýsir honum
vel. Það var rétt fyrir jól síðasta árið okkar í MR
að Pálmi heitinn rektor rak okkur alla í bekkn-
um úr skóla fyrir ólæti í kennslustundum. Við
stóðum eins og fálkar og vissum ekkert hvað
við áttum af okkur að gera. í ofanálag stóð fyrir
dyrum árleg jólagleði í skólanum, sem við
höfðum lagt heilmikla vinnu í að undirbúa. Allt
útlit var fyrir að ekkert yrði af þessari skemmt-
un svo okkur þótti súrt í broti. Þá er það Sig-
urður sem gengur fram fyrir skjöldu og ræðir
við Pálma fyrir okkar hönd. Hann kom á sáttum
sem varð til þess að við gátum sest aftur á
skólabekk og haldið jólagleðina. Þessu gleymi
ég aldrei en við vissum ekkert hvað þeim fór á
milli. Þetta atvik sýnir hvað allar málamiðlanir
áttu vel við Sigurð,“ segir Ríkarður. Einnig
segir Ríkarður Sigurð hafa verið þægilegan
félaga og traustan. „Tryggur vinur vina sinna,“
segir hann. Þá segist Ríkarður minnast
skemmtilegs atviks frá vorinu sem þeir fengu
hvítu kollana. „Þá gekk sú saga eins og eldur
í sinu um bæinn að mistök hefðu átt sér stað í
bruggun pilsners hjá Agli Skallagrímssyni. Það
er að segja pilsnerinn átti að vera sterkur eins
og bjór. Við vissum varla hvað bjór var annað
en það að við gátum drukkið okkur fulla af
honum. Við ákváðum að þrófa, fórum á veit-
ingastað og pöntuðum okkur pilsner sem við
drukkum í ómældu magni. En það sem við
höfðum upp úr því var að við urðum þungir í
hausnum og þurftum látlaust að vera að pissa.
Ekki urðum við fullir.“
Hvað pólitískan frama Sigurðar varðar seg-
ist Ríkarður ekki telja Sigurð hafa verið nógu
„vondan" mann til að ná frama á þeim vett-
vangi - sem hann átti svo sannarlega skilið.
„Sigurður hefur stórt hjarta og er einstaklega
heiðarlegur maður. Það er svo annað mál
hvort það samrýmist hans hugsjón að vera í
pólitík eins og hún er nú á dögum," segir hann.
HVER OG EINN VERÐUR RÍKARI
AF AÐ EIGA SIGURÐ AÐ VINI
Dyggur flokksbróðir Sigurðar segir að á sín-
um tíma, þegar Sigurður féll fyrir Bjarna P.
Magnússyni í prófkjöri fyrir borgarstjórnar-
kosningar 1986, hafi flokksmaskínan farið í
gang til að koma í veg fyrir að Sigurður næði
kjöri í fyrsta sæti listans. Reyndar hafi Jón
Baldvin leitað lengi að manni til að losna við
Sigurð - en ekki gengið of vel. Þar til hann fann
Bjarna. Þessi viðmælandi Vikunnar segir aö
þegar til kom hafi Jón Baldvin séð eftir öllu
saman. Það má því vera kaldhæðni örlaganna
að Bjarni náði ekki kjöri í síðustu kosningum.
Annar skólabróðir Sigurðar, Guðmundur
Árnason tannlæknir, tekur í sama streng. Um
Sigurð segist hann ekkert neikvætt geta sagt.
Hann sé bónbesti maður sem hann þekki,
sannur vinur vina sinna og svo sannarlega
drengur góður. „Við hittumst alltaf reglulega,
árgangurinn okkar úr Menntó, og þar er Sigurð-
ur driffjöðrin í að skipuleggja og kalla okkur
saman,“ segir Guðmundur. Hann bætir við að
hver og einn verði ríkari af að eiga Sigurð að
vini.
SIGURÐUR EKKI BOSSI MEÐ
HÖRKUNA AÐ LEIÐARUÓSI
Virtur flokksbróðir Sigurðar, sem hefur haft
af honum kynni frá því Sigurður upphaflega
gekk í Alþýðuflokkinn og allar götur síðan,
segir um Sigurð: „Megineinkenni Sigurðar er
hve dyggur, samviskusamur og hreinskiptinn
hann er. Á hinn bóginn er hann stundum of
fljótur að mynda sér skoðun og ekki eins vand-
virkur og hann er trúr, en sannur mannkosta-
maður." Þá segir áhrifamaður í fjármálaheim-
inum, sem vel þekkir til stjórnunarhátta innan
Húsnæðisstofnunar ríkisins, stóran kost hve
Sigurður hafi haldið vel á spöðunum hvað
varðar stjórnun innan stofnunarinnar. Þar á
24. TBL 1990 VIKAN 1 9