Vikan - 24.11.1938, Síða 5

Nr. 2, 1938
VIK A N
5
Bónorð
fyrir
arum
Sagan um það, þegar Hinrik VII. langaði til að kvongast.
Prinsessa með yfirvaraskegg —?
HINRIK VII. Englandskonungur er
ekki eins kunnur og sonur hans,
Hinrik VIII., sem lét taka tvær af
eiginkonum sínum af lífi, þær Önnu Boleyn
og Katrínu Howard. Hinrik VII. var sá
fyrsti af Tudor-ættinni, sem náði völdum
í Englandi, er hann hafði sigr-
ast á Ríkarði konungi III., sem
hann lét myrða.
Þegar Hinrik VII. var orð-
inn ekkjumaður, langaði hann
til þess að giftast aftur. Ráð-
gjafar hans réðu honum til
þess að gera dóttur Neapel
konungs að konu sinni, því að
það töldu þeir heppilegast fyr-
ir utanríkispólitík Englands.
Hinn aldni konungur var til-
lögunni samþykkur, en vildi
samt ekki kaupa „köttinn í
sekknum“. Því sendi hann þrjá
trúnaðarmanna sinna, — sem
hann mat mikils sem kven-
þekkjara, — til Neapel og
skyldu þeir virða prinssessuna
gaumgæfilega fyrir sér. Áttu
þeir síðan að gefa konungi ná-
kvæma skýrslu um árangur-
inn. Þessum þrem hirðmönn-
um, Frances Marayn, James
Braybroke og John Stile, var
fenginn skriflegur leiðarvísir í
hendur, sem gaf til kynna,
hvað þeir ættu að athuga, og
um hvað skýrsla þeirra skyldi
vera.
Þetta skjal og sömuleiðis
skýrslan um bónorðsförina frá
árinu 1506, — eða fyrir 432 ár-
um, — eru enn til og lýsa mjög
nákvæmlega, hvað konungur-
inn, 61 árs að aldri, lagði mesta áherzlu á,
þegar hann gekk með þessa giftingar-
þanka í höfðinu.
Einkennileg spurningaskrá.
1 fyrirskipuninni var einkum brýnt fyrir
sendimönnunum að virða hirðhaldið vel
fyrir sér og að lýsa því nákvæmlega í öll-
um smáatriðum. Því næst vék skjalið að
Charlottu prinsessu. Þeir áttu að komast
að, hversu mörg tungumál hún talaði,
hvernig útlit hennar væri, skapferli og
hugsanagangur. Og því næst koma hin
einstöku atriði og spurningar:
1. Sendimenn eiga í návígi að virða fyrir
sér yfirlit prinsessunnar.
2. Hörundslitnum á að lýsa nákvæmlega.
3. Nákvæmar lýsingar á augum, augna-
brúnum, augnahárum, lögun augnanna,
og augnasteinum. Hvort prinsessan
hefir undirförult og flóttalegt augna-
ráð, eða hreint og einarðlegt.
4. Mjög þýðingarmiklar eru varir og tenn-
ur. Eru varimar þunnar eða þykkar,
mjúklegar eða samanhertar og vonzku-
legar? Eru tennurnar heilar eða
óhuggnanlega skemmdar?
5. Athuga skal neflínuna, nefbroddinn,
nasirnar og nefbeinið. Er nefið breitt
eða þunnt, fíngert eða stórkarlalegt ?
6. Hversu hátt og breitt er ennið?
7. Eru handleggirnir grannir eða kjöt-
miklir, stuttir eða langir?
8. Rannsaka skal hendur hennar, glófa-
lausar, og lýsa í minnstu smáatriðum.
Eru þær breiðar eða grannar, beina-
miklar eða þvalar? Finguma skal at-
huga sérstaklega. Áríðandi er, hvort
fingurnir eru gildir eða frammjóir.
9. Samvizkusamlega skal aðgæta, hvort
hálsinn er stuttur eða langur, hvort
hann myndar fagra línu, eða situr
keyrður niður á milh herðanna. Hvort
hálsinn sé íbjúgur og höfuðið lítið eitt
framlútandi og bendi þannig á sterkar
holdlegar fýsnir.
10. Hefir prinsessan yfirvararskegg eða
ekki?
11. Stærð og lögun brjóstanna á að lýsa
nákvæmlega, að svo miklu leyti, sem
séð verður vegna fatanna.
12. Sendimenn verða að komast eins ná-
lægt prinsessunni og unnt er og hefja
samræður við hana, til þess
að komast eins nálægt
munni hennar og gott
framferði leyfir. Þeir verða
að finna andardrátt henn-
ar og dæma, hvort hann er
þægilegur eða ekki. Hvaða
ilm er að finna úr munni
hennar ?
13. Athuga skal stærð prins-
essunnar og spyrja hvort
hún noti kvöldskó. Ef svo
er, skal einn sendimann-
anna reyna að ná í einn
slíkan kvöldskó og skrifa
niður hjá sér nákvæmlega
rnál af honum.
14. Reyna skal með mestu
gætni að komast að, hvort
prinsessan hefir líkams-
lýti. Hvort hún er heilsu-
góð eða þjáist af einhverj-
um sjúkdómi.
15. Einskis skal ófreistað til
þess að komast að raun
um, hvort prinsessan hefir
ekki verið í þingum við
Aragoníukonung, sem er
náfrændi hennar.
16. Sendimenn eiga að athuga,
hvernig lífi prinsessan lifi,
hvort hún drekkur gjarna,
vín eða vatn og hvort hún
borðar mikið.
17. Erindrekarnir eiga að svip-
ast um eftir bezta málara í landinu og
láta mála mynd af prinsessunni. Ef
myndin líkist ekki nóg, verður málar-
inn að gera aðra mynd. Ef hún heppn-
ast ekki, verður að fá annan málara,
svo að sönn og rétt mynd verði gjörð
af prinsessunni.
Svo langt náðu leiðbeiningar konungs,
sem að því er virðist, var smámunalegur
og hótfyndinn og vissi ekki, að það er ekki
eins mikið komið undir einstökum atrið-
um í fari konunnar og heildaráhrifunum.
Framh. á síðu 20.
Hinrik VII.