Vikan - 31.08.1939, Síða 20

20
VIKAN
Nr. 35, 1939
f Sigga litla.
Sigga.: Eg vissi ekki, að hér væri svona fallegt,
Snati. Við skulum koma og horfa á sláttumenn-
ina.
Bjössi: Já, Benjamín er góður. En ættingjar
hans, sem sníkja á honum, skamma Siggu fyrir
það, að hún sé ekki nógu fin.
Óli segir Adda og Davíð, að hann hafi séð
Lóru og hermenn hennar með hvítan mann.
Óli: Hér sá ég þau einhversstaðar. — Davíð:
Farið gætilega. Ef Lóra sér okkur, er úti um
okkur.
Randver: Og þó að þú stælir kortinu, mundi ég,
hvar svarti hellirinn var. — Lóra: Ég skipa þér
að vísa mér þangað.
Sigga: Sælir! En hvað heylyktin er góð. Ætiið
þið að búa til heystakk, svo að við Snati getum
sofið í honum? — Sláttumennirnir: Já.
Bjössi: Þetta er falleg stúlka. Hún er ekkert
lík frændfólki sínu. -— Geiri: Nei, hún er eins
góð og Benjamín.
Sigga: Komið þið sæl. Fyrirgefið, hvað ég kem
seint! — Billa: Seint! Klukkan er meira en níu.
Þú mátt skammast þín.
Óli og Addi í Afríku.
Sigga: Já, en ég bað fyrirgefningar! — Sina:
Þú skalt fá að læra mannasiði, Sigga litla.
Davíð: Sástu hvíta fangann greinilega, Óli? ■—■
Öli: Já, hann var á stærð við þig og líkur þér.
Davíð tekur að velta þvi fyrir sér, hver þetta
geti verið. Davíð: Skyldi það vera hann ? Nei, það
getur ekki verið.
Hermennirnir hafa náð ókunna manninum á
sitt vald eftir harða viðureign og leiða hann fram
fyrir Lóru.
Lóra: Takið frá andliti hans! •— Hermennimir
hlýða, og Lóra hrópar: Ert það þú, Randver?
— Randver: Já, Lóra. Eitrið verkaði ekki.
Lóra: Ef þú reynir að flýja, skýt ég þig! —
Randver: Manstu, að þú lofaðir einu sinni að
giftast mér? -— Lóra: Nei! Áfram!
Randver: Hér er fjársjóðurinn, Lóra. Skoðaðu
hann þér til yndis, en þú skalt aldrei eignast
hann.