Vikan - 24.01.1991, Blaðsíða 45

sem líkamlega. Viö erum
ákveöin í aö jafna þessa reikn-
inga á sem stystum tíma og
förum mjög geyst af staö til
nýs og að við vonum betra lífs.
STRÍÐ OG STRESS
Síðan kemur blessað stríðið
og allir fátækir og grandvarir
íslendingar ætla í framhaldi af
því aö verða heimsborgarar
með stuðningi mögulegs ríki-
dæmis. Við vinnum og vinnum
og reynum jafnframt að vera
mjög menningarleg og hefluð
á heimsvísu. Hús eru byggð,
börnin eru menntuð, utan-
landsferðir fyrir flestar fjöl-
skyldur verða nauðsyn og
bæði innbú og fatnaður er á
Parísarvísu. Konur geysast út
á vinnumarkaðinn hver af ann-
arri og flest fer á fulla ferö
heima og heiman. Afleiðingar
þessa fara brátt að koma í
Ijós.
Við verðum þreytt, stressuð,
tímalaus og börnin okkar
hrædd og óörugg vegna þess
að fáir mega vera að því að
hlúa að þeim vegna of mikils
ytra álags. Allt þetta og miklu
meira til veldur vandræðum
sem aftur á móti erfitt er að
henda reiður á hvernig ná-
kvæmlega skila sér í þessu
annars ágæta samfélagi okkar
allra. Það er ekki ósennilegt aö
svokölluð nýaldarstefna sé á
einhvern hátt runnin undan rifj-
um þessarar upptalningar og
þess vegna gangi fullmikið á
um tíma hvað andlega leit
áhrærir. Þreyta og einhvers
konar uppgjöf kallar oft tíma-
bundið á öfgar og glundroða.
Það getur svo aftur á móti við
heiðarlega, einlæga og kær-
leiksríka umfjöllun snúist
mönnum til góðs ef betur er að
gáð.
EFNISLEGT OG
ANDLEGT FYLLIRÍ
Andleg verðmæti eru nauð-
synleg, ekki síður en efnisleg.
Fari annaðhvort út í einhvers
konar fyllirí er voöinn vís og
bara spurning hvenær skýja-
borgirnar, sem skapast af
slíku, hrynja yfir okkur. Þá
vöknum við væntanlega upp
við vondan draum og óskum
breytinga. í dýpsta eðli sínu er
enginn grundvallarmunur á
þessum tveim fylliríum vegna
þess að bæði tvö gera okkur
um tíma dómgreindarlaus og
ónákvæm. Auk þess er ákveð-
in hætta á einhvers konar spill-
ingu meðal fólks möguleg eins
og hefur þegar sýnt sig, bæði
andlega og efnislega - því
miður.
Þú finnur þetta kannski
betur, Lerka, vegna þess að
þú hefur kosið að velja, þó
sniðug sért, að gæta bús og
barna um óákveðinn tíma og
þá væntanlega jafnframt neita
þér og fjölskyldunni um allan
óþarfa lúxus.
Á sama tíma finnur þú innri
þörf og þrá eftir andlegum
þáttum tilverunnar. Það er
ofureðlilegt og þú uppgötvar
fljótlega að í þeim efnum er
ekki allt sem sýnist og verður
vitanlega spæld og ögn von-
svikin fyrir bragðið, af því að
þú ert enginn asni. Sú ákvörð-
un þín að fylgja eigin sannfær-
ingu í þessum efnum sem öðr-
um er hreint út sagt frábært og
vonandi víkuröu aldrei frá
þeim góða ásetningi.
HÆFILEIKAR EÐA
HÆFILEIKALEYSI
Þú hefur verið í hópi með fólki
sem augljóslega langar að
vera eitthvað andlega. Vissu-
lega er það kostur í sumum til-
vikum og þá aðallega ef því
eru samfara heilindi, augljósir
sálrænir hæfileikar, kærleiks-
rík lifsviðhorf og löngun og vilji
til að gera sig að betri og
þroskaðri manneskju, með til-
heyrandi fyrirhöfn og fórnum
náttúrlega.
Hvaö varðar þá tilfinningu
þína að þú hafir ekki fundið
neitt sem fella má undir mögu-
leg dulræn áhrif hef ég lúmskt
gaman af, elskan, vegna þess
að það er fremur vísbending
um hæfileika en ekki. Þannig
er nefnilega aö það sem sett
er á svið sálrænt séð er venju-
lega einskis virði og alls ekki
vísbending um dulræna eða
andlega sérgáfu.
Hugsanlegar afleiðingar
slíkrar sviðsetningar geta ver-
ið mjög neikvæðar vegna þess
að þær koma beint í kjölfar
óheppilegs metnaðar, ósk-
hyggju eða einfaldlega ómeð-
vitaðs klofnings í persónuleika
viðkomandi sviðsetjara. Slíkt
framkallast við mjög sterka þrá
til að vera sálrænn sem sá
hinn sami kannski alls ekki er
þrátt fyrir einlæga löngun. Ekki
ber að fárast yfir slíku ef það
takmarkast einungis við við-
komandi sjálfan. Venjulega er
þetta ómeðvitað og alls ekki af
hinu illa. Hitt er svo annað mál
ef viðkomandi ætlar að yfir-
færa svona nokkuð á annað
fólk og þá kannski fólk sem
tímabundið líður illa og vill
hafa það sem kost fyrir þann
sem þiggur. Þá er málið öllu
alvarlegra því í slíkumtilvikum
leiðir blindur blindan og allir
e vita hvernig slík för getur
| endað.
O
Ö-
I DULARGÁFUR
1 ERU MEÐFÆDDAR
O
> Þaö er ágætt að fólk átti sig á
8 þeim einfalda sannleik að það
| er ekki hægt að búa til í okkur
dulargáfur af einu eða neinu
tagi. Þannig gáfur - eins og
reyndar allar sérgáfur - eru og
verða meðfæddar hvað sem
hver segir og við breytum því
ekki þrátt fyrir að alltof margir
kysu það.
Við erum aftur á móti eilíf-
lega að rugla saman næmi
fólks á mismunandi stigum og
svo hins vegar sálrænum
hæfileikum. Þetta er mjög
raunalegur og óheppilegur
misskilningur sem engum ertil
blessunar. Augljós munur er á
þessu tvennu. í stuttu máli er
næmi fyrirbrigði eða ástand
sem er ofureinfalt að auka eða
draga úr eftir atvikum. Margt
spilar þar inn í, svo sem líðan,
aðstæður, áhugi, vilji og metn-
aður. Auk þess getur slíkt
staðið mismunandi lengi. Aftur
á móti koma sálræn áhrif eða
koma ekki, hvort sem hinum
dulræna líkar betur eða verr.
Þau vara venjulegast örstutt,
kannski einungis í brot úr
sekúndu, auk þess sem þau
endurtaka sig ekki aftur eins.
Það þarf þrátt fyrir augljósa
hæfileika feikilega þjálfun til aö
túlka táknin sem koma og eru
þá venjulega tengd þeim hluta
heilans sem hýsir innsæi og
tilfinningum en alls ekki rök-
hugsun viðkomandi.
JÁKVÆÐUR HUGUR
NAUÐSYNLEGUR
Hugurinn er fyrst og fremst
tækið sem sálrænu áhrifin fara
í gegnum. Ef hann er meira og
minna mengaður, til dæmis af
neikvæöni ýmiss konar og
öðrum annarlegum glundroða,
er ekki ástæða til að ætla að
sá sem hugann á verði, þrátt
fyrir augljósa hæfileika, sam-
ferðafólki sínu til blessunar.
Flestum gengur hægt aö laga
sig til hið innra svo kannski eru
þetta þeir meðfæddu hæfileik-
ar sem er hvað fyrirhafnar-
mest að aga, þjálfa og nota -
einmitt af því aö hugurinn tek-
ur alfarið við boðunum sem
koma.
Að þessum ástæðum upp-
töldum er spurning hvort yfir-
leitt er nokkur sérstakur fengur
því samfara aö gera sér vonir
um að forsjónin hafi verið svo
elskuleg að gefa manni dul-
argáfur einhvers konar. Eins
líka vegna þess aö fyrir þeim
verður að vinna. Auk þess
fylgja slíkum gáfum þrautir
margar og misjafnar sem alls
ekki eru eftirsóknarverðar eða
auðveldar viðureignar.
Að lokum þetta: Þú gerir
laukrétt með því að nota hug-
ann í bæn öðrum til handa
eins og kom fram í bréfi þínu,
auk þess sem þú kýst að hlúa
að og styrkja börnin þín. Hvað
varðar mögulega hæfileika
þína er mér skapi næst að
halda að þeir séu raunveruleg-
ir og þess vegna engin
ástæða til aö örvænta þó þér
gangi ekki vel að finna einhver
ósköp. Haltu ótrauð áfram að
rækta þinn innri mann og biðja
Guð um mögulega leiðsögn til
þess arna. Eins er ekki úr vegi
að óska eftir að fá að þjóna
hans vilja sem er og verður
alltaf fullkomnari en þinn.
Eða eins og jarðbundna
húsmóðirin sagði eitt sinn
að marggefnu tilefni: „Elsk-
urnar mfnar, ég elska að
vera ofan f pottunum, snýta
krökkunum og dekra við
manninn af því að á meðan
get ég hugsað einhver
ósköp. Það eru vissulega
forréttindi á tímum alls kyns
hégóma og óþarfa hraða.“
Gangi þér allt í haginn og
vonandi skýrist andleg framtíð
þín fyrr en seinna, elskuleg.
Guð verði þér sá vegvísir sem
þú óskar og þarft á að halda í
leit þinni að dýpri sannindum.
Með vinsemd, Jóna Rúna.
Vinsamlega handskrifið bréf til Jónu Rúnu og látið fylgja fullt nafn
og kennitölu, ásamt dulnefni. Svörin byggjast á innsæi Jónu
Rúnu og rithandarlestri og þvi miður er alls ekki hægt að fá þau
í einkabréfi.
Utanáskriftin er:
Jóna Rúna Kvaran, Kambsvegi 25, 104 Reykjavík.
2. TBL. 1991 VIKAN 45