Vikan - 20.01.1995, Blaðsíða 46

UMSJÓN: ÁSDÍS BIRGISDÓniR/UÓSM.: HREINN HREINSSON
Víða á markaðnum, í
verslunum og vefn-
aðarvörubúðum, hef-
ur borið á vefnaðarvöru sem
kallast flís. Einkenni þessara
efna er þétt, loðin áferð sem
minnir í fljótu bragði á þæfða
ullarvoð. En ekki er allt sem
sýnist, við fyrstu snertingu
áttar maður sig á að hér
mun tæplega vera um ullar-
efni að ræða heldur gervi-
efni, 100% polyester, segir á
upplýsingamiðanum. Og
þetta er hið svokallaða flís
sem allir eru að tala um.
Flís, „fleece", heitið, sem
framleiðendur hafa valið,
gefur til kynna að þessu efni
sé líkt við ullina en enska
orðið „fleece“ þýðir einmitt
ullarreyfi. En hvað á þetta
polyester efni skylt við nátt-
úruvæna ullina?
Jú, þetta er nefnilega nátt-
úruvæn vara í fyllstu merk-
ingu þessa ofnotaða orðs.
Flísið á uppruna sinn í
heimalandi kókakóla og er
m.a. endurunnið úr kókflösk-
um úr plasti, Virt vefnaðar-
vörufyrirtæki, Malden Mills,
þróaði aðferðina. Þetta fyrir-
tæki öðlaðist vinsældir sínar
snemma á 20.öldinni fyrir
framleiðslu á sundfatnaði og
nærfatnaði úr ull. Síðan hóf-
ust tilraunir með framleiðslu
gerviefna á 7. áratugnum.
Þar með hóf polyester-öldin
innreið sína. A þeim áratug-
um, sem síðan eru liðnir hef-
ur polyesterframleiðslan tek-
ið miklum breytingum og
með flísefninu hefur tekist
að gera efni sem er líkt ull
að eiginleikum og uppfyllir
nútímakröfur. Það er tiltölu-
lega ódýrt, endingargott, gott
að sauma úr því og auðvelt
að þvo og þurrka. Auk þess
heldur það vel hita á líkam-
anum eins og ullin. Óhætt er
að segja að það hafi valdið
byltingu í gerð íþrótta- og úti-
vistarfatnaðar og einnig
barnafatnaðar, að mínu mati.
Efnin eru framleidd víða,
þau eru misjafnlega þykk,
hafa mismikinn teygjanleika,
eru einlit eða munstruð og
fara misvel við notkun, svo
sem hnökra, en það er ekki
hægt að sjá fyrir.
Hér fylgja einföld snið af
barnatreyjum sem hafa
reynst vel. Má leika sér með
liti og munstruð efni á marg-
an máta.
Hér er saumað úr efnum
frá VOGUE. □
ÚTSKÝRINGAR:
Farið vel yfir stærðartöfluna og athugið að auðvelt er að
lengja eða stytta ermar og bol og/eða breikka bolinn. Þegar
taka skal upp snið skal gæta þess að hver rúða táknar 5 sm
x 5 sm reit. Notið sníðapappír, málband og reglustiku en
auðvelt er að teikna upp þessi snið. Þegar klippt er skal gæta
þess að hafa 1 sm saumfar og alls staðar jafnt. Ef nota skal
ólíka liti í ermar, bol og berustykki skal kaupa efni í samræmi
við máltöfluna og athugið að það má nota afklippur sem
stroffefni. Berustykki er jafnt ermabreiddinni ofanverðri og er
merkt á sniðið. Gott er að nota beint teygjuspor (er á flestum
nýrri saumavélum) en ekki er nauðsynlegt að víxlsauma allar
saumbrúnir.
1. Nælið saman axlastykki og saumið axlasauma.
2. Nælið neðri brún kragans við hálsmál og saumið.
3. Þræðið rennilásinn í og saumið. Brjótið kragann yfir á
röngu og stangið niður við hálsmál og meðfram rennilás.
4. Saumið neöri hluta framstykkis og bakstykkis við berustykki.
5. Nælið ermar við berustykki og saumið.
6. Saumið hliðar- og ermasauma í einu lagi.
7. Saumið stroff við ermar og bol svona: Byrjið á að sauma
stroffin saman í hliðum svo þau myndi hólka. Stroff á erm-
um eru í heilu lagi en á bol má það vera í tvennu lagi,
saumað saman í sitt hvorri hlið.
Stroff eru alltaf tvöföld svo þið skuluð brjóta þau saman til
helminga og næla við ermar og bol. Skiptið ermi og erma-
stroffi í tvo jafna hluta, merkið með títuprjónum, festið
saman með títuprjónunum og teygið á stroffinu þegar
saumað er saman.
Gerið eins með stroffið á bolnum en merkið nú á 4 stöð-
um. Gott er að sauma að lokum með þéttu víxlspori.
Þegar búið er að ganga vel frá öllum saumum á að þvo
peysuna á vægum hita og hengja til þerris en gott er að setja
flíkina smá stund í þurrkara þegar hún er nánast orðin þurr.
Mælist ég til að hugmyndaríkar konur noti afgangana til að
gera húfur en snið af slíkum verða birtar í blaðinu síöar. □
46 VIKAN 1. TBL. 1995