Vikan - 20.12.1998, Side 16

ert sérstaklega vel að selja í
ferðina. En við fórum nú samt,
níu talsins, sex áhugasamar
konur, við Sigurður og Bjartur.
Síðan höfum við farið árlega
slíka ferð til Mallorca. Við vor-
um lengi að burðast við að fá
Samvinnuferðir-Landsýn í lið
með okkur, þeir seldu fyrir
okkur miðana og greiddu svo-
lítið götu okkar, en tóku þetta
aldrei alveg upp á sína arma.“
GÖNGUFERÐIR HEIMfl OG HEIMAN
Gönguferðimar nutu sívax-
andi vinsælda og fljótlega var
stofnaður klúbbur, Göngu-
garpar, í kringum þær. Akveð-
inn kjarni í klúbbnum ákvað
að ganga saman á íslandi allar
verslunarmannahelgar og eru
þessar ferðir orðnar sex talsins.
„Við byrjuðum á Vestfjörðum
og tókum þann pól í hæðina að
ganga á milli þorpa. Við göng-
um á daginn, farangurinn er
fluttur með bílum eða bátum á
milli staða og gistum svo í gisti-
heimilum, félagsheimilum eða
skólum. Við erum einnig búin
að fara á Hornstrandir og nú
erum við búin að vera þrjú
sumur á Austfjörðum og erum
að ganga þá einn af öðrum.
Byrjuðum í Vatnsskarði og
gengum um Stóru-Urð og það-
an niður til Borgarfjarðar
eystra. Núna erum við komin
niður í Breiðdal. Við göngum
alltaf yfir einhver fjallaskörð,
þetta eru allt gamlar þjóðleið-
ir, við lesum okkur til um það
sem gerst hefur á þessum leið-
um. Vinur minn, sem er sér-
fræðingur í íslendingasögun-
um, fræðir okkur um sögur,
sem gerst hafa á þessum slóð-
um, og við leitum uppi þjóð-
sögur. Við höfum miðað við að
vera um 20 manns í þessum
ferðum, en þetta er alls ekki
lokaður klúbbur og nýtt fólk er
hjartanlega velkomið."
í fyrravor komu svo góðir
samstarfsaðilar inn í Mallorca
ferðirnar. Ferðaskrifstofan Úr-
val-Útsýn hafði samband við
þau og bað þau að skipuleggja,
fyrir íþróttadeild ferðaskrif-
stofunnar, ferðir til Mallorca í
svipuðum anda og þau voru
búin að þróa. „Okkar ferðir
voru frekar gönguferðir en
náttúruskoðunarferðir, eins og
ferðin sem við höfðum upphaf-
16
lega farið með Svíunum, og
þannig var fyrsta ferðin sem
við fórum um páskana í fyrra
fyrir Úrval-Útsýn. Ferðin gekk
frábærlega vel, enda geta þess-
ar ferðir ekki gengið öðruvísi,
svo framarlega sem ekkert
óvænt kemur upp á. Þetta er
svo frábært land og fjöllin eru
engu lík. Við dveljum í klaustri
sem heitir Lluc. Það er yndis-
legur staður, nokkurs konar
miðpunktur eyjarinnar, við
getum sagt að þessi staður sé
nokkurs konar Þingvellir
þeirra Mallorca búa. Þarna er
góð aðstaða og eyjarskeggjar
nota þennan stað fyrir ýmis-
konar samkomur og hátíða-
höld. í klaustrinu er svart
madonnulíkneski en sagan
segir að að Máradrengur hafi
fundið líkneskið og farið með
það í kapellu nokkra. Þaðan
hafi hún horfið þrisvar sinnum
og alltaf fundist aftur í sama
dalnum, þannig að menn hafa
ákveðið að þar vilji hún vera. í
dag er klaustrið nokkurs konar
griðastaður þeirra sem þangað
koma í pflagrímaferðir til þess
að skoða madonnuna, það er
ekkert þorp á Mallorca sem
ekki skipuleggur pflagríma-
ferðir þangað. Þessi staður hef-
ur mikil áhrif á mann. Ég fór
alvarlega að hugsa um hvort
tilbeiðsla aldanna verði eftir í
loftinu. En hvað á maður ann-
að að hugsa þegar maður kem-
ur á svona stað? Þarna í kring-
um klaustrið eru hæstu fjöll
eyjarinnar, þar höfum við
bækistöð og skipuleggjum
gönguferðirnar út frá klaustr-
inu.“
HEIMURINN KANNAÐUR Á
GÖNGUSKÓM
Það er ekki nokkur vafi í
huga mínum að gönguferðirn-
ar eiga hug Steinunnar allan og
hún er dreymin á svip þegar
hún segir frá gönguferðum eft-
ir smyglarastígum, hertogastíg-
um í mismikilli hæð yfir sjávar-
máli og vellíðaninni sem fylgir
því að koma á afskekktan
bóndabæ í dalverpi sem selur
besta appelsínusafa í heimi. Ég
er þegar hér er komið sögu
komin með hælsæri og orðin
lofthrædd í huganum og spyr
Seinunni hvort þetta sé ekki
erfitt? „ Ég segi alltaf að ef
fólk hafi gengið á Esjuna með
svona þokkalegu móti þá geti
það farið þessar ferðir. Það er
auðvitað lýjandi að ganga dag
eftir dag, við erum 5-6 daga á
göngu, en ég hvet alltaf fólkið
eindregið til að taka sér frídag,
það er enginn skyldugur til að
ganga með alla dagana. Það
segir sína sögu að þeir sem
einu sinni eru búnir að fara í
svona ferð segja allir sem einn
að þetta sé rétti ferðamátinn til
þess að skoða heiminn. Þess
vegna fórum við að athuga
fleiri möguleika og þá komu
Pýreneafjöllin inn í myndina.
Við fórum til Spánar til að
kanna möguleika á ferðum til
Pýreneafjallanna. Fórum í tvo
þjóðgarða og lögðum grunn að
gönguferðum þangað. Það er
mikill áhugi á þessum ferðum
hjá íþróttadeild Úrvals - Út-
sýnar og þar var stofnaður
klúbbur, Gönguhrólfar, í
kringum þessar ferðir. Tvær
ferðir í Pýreneafjöllin voru
auglýstar í sumar og seldist
strax upp í þær báðar. Þannig
að við vorum mjög ánægð að
vera komin með góða sam-
starfsaðila fyrir þessar ferðir,
eftir að hafa séð um þær meira
og minna sjálf með öllu sem
því fylgdi.“
SKAMMAÐIST SÍN EKKIFYRIR SÁRS
AUKANN
En það átti ekki fyrir þeim að
liggja að uppskera saman ár-
angur erfiðisins. Steinunn var
skilin áður en kom að fyrstu
ferðinni á nýjar slóðir. I byrjun
janúar skildi leiðir. Og mánuð-
irnir eftir áramót, sem nota
þurfti til þess að leggja loka-
hönd á undirbúning ferðanna,
reyndust Steinunni erfiðir og
sársaukafullir. „I janúar og
febrúar fannst mér ég alltaf
sökkva dýpra og dýpra. Það
gerist eitthvað innra með