Vikan - 20.12.1998, Blaðsíða 46

í fullum trúnaði:
texti Jóhanna Harðardóttir
Jólin eru hátíð (ömmu)barnanna
Jólin eru hátíð barnanna...en ekki bara litlu barnanna, heldur
líka hinna fullorðnu sem enn eru börn í hjarta. Guði sé lof fyr-
ir alla þá, sem eru börn í hjarta fram á gamals aldur, það er fólkið
sem alltaf getur glatt aðra. Þannig eru ömmur sona minna og svo
ótal margar ömmur aðrar, svo ekki sé talað afana.
Auðvitað vilja allar ömmu gleðja litlu barnabörnin sín um jólin.
Það er svo gaman þegar fyrstu barnabörnin koma í heiminn og
auðvitað langar okkur til að gleðja þessi litlu kríli með fallegum
og jafnvel veglegum pakka.
Það er ekki svo mikið mál að kaupa eina gjöf handa elskunni
henni nöfnu sinni. Og svo fæðist Jón, þá Gunna og síðan Palli. Jú,
auðvitað kaupir maður eitthvað handa þeim, þessum englum sem
gleðja mann með hverju brosi.
Þá bætast í hópinn Pétur, Jóna, Dísa og Þór og áfram halda elsk-
urnar litlu að fá svolítinn pakka frá afa og ömmu og auðvitað má
ekki skilja neinn út undan. Allir verða að fá svipaðar gjafir og þær
verða að vera álíka dýrar svo engurn sé mismunað.
Og ömmu- og afabörnunum fjölgar ár frá ári, kannski með ein-
hverjum hléum, og sama má segja um jólapakkana. Pyngjan léttist
líka að sama skapi. Hver einstakur pakki verður að vísu ódýrari,
en þeir eru líka orðnir býsna margir og jólagjafainnkaupin verða
erfiðari og erfiðari með hverju árinu sem líður. Það er ekki nóg
með að þau séu þungur fjárhagslegur baggi, áhyggjurnar af því
hvað eigi að kaupa og hvernig eigi að nálgast jólagjafirnar magn-
ast því margt fullorðið og gamalt fólk á ekki auðvelt með að rápa
í búðir.
Ég þekki svo margar yndislegar ömmur og afa sem búin eru að
reisa sér hurðarás um öxl. Harðfullorðið fólk sem hefur engar
tekjur aðrar en ellistyrk og sumir einhverja tekjutryggingu, fólk
með smánarlaun sem enginn getur lifað af. Þetta er gott og hjarta-
hlýtt fólk sem hefur í raun ekki bolmagn til að standa undir jóla-
gjafakaupunum, en hefur ekki brjóst í sér til að hætta að gefa
barnabörnunum sínum gjafir. Hvenær á að hætta? Hver eru tak-
mörkin?
Satt best að segja er erfitt að setja einhver takmörk og kannski
er það annarra en gamla fólksins að taka af skarið og setja reglur.
í sumum fjölskyldum eru þessar reglur fyrir hendi og það er mjög
gott. í nokkrum fjölskyldum, sem ég þekki, eru börnum aldrei
gefnar gjafir eftir að þau fermast, hvorki jóla- né afmælisgjafir.
Að sjálfsögðu sætta sig allir við þetta fyrirkomulag og finnst það
eðlilegt.
Hún tengdamóðir mín, sú skynsama og elskulega kona, gaf
strákunum ekki gjafir eftir að þeir voru orðnir tólf ára gamlir og
þeim þykir ekki minna vænt um hana fyrir því. Þeir bera ómælda
virðingu fyrir henni og skilja mætavel að hún hefur um nóg að
hugsa samt og ég er viss um að sama má segja um öll hin barna-
börnin.
Jólin eru hátíð okkar allra og gjafirnar mega aldrei verða aðalat-
riðið, ekki einu sinni fyrir börnin. Afar og ömmur eiga ekki að
þurfa að kaupa ást barnabarnanna dýrum dómurn. Ástin er föl í
skiptum fyrir ástúð og umhyggju og aðeins þannig ást er einlæg.
Líka á jólunum.
46
Margir lenda í vandræðum
með að fá pöruna á
svínasteikinni stökka og brúna.
en það er samt skilyrði fyrir því
að steikin heppnist vel.
Galdurinn við pöruna er sá að
það verður að byrja á að sjóða
hana í ofnskúffunni áður en eig-
inleg steiking kjötsins hefst.
Skerið mjóar rákir í pöruna,
hellið síðan vatni í steikarskúff-
una og leggið steikina á hvolf í
vatnið með pöruna niður. Vatnið
má salta örlítið og það þarf að
vera nógu mikið til að sem mest
af pörunni sé ofan í vatninu.
Kryddið þann hluta steikarinnar
sem stendur upp úr vatninu.
Suðan er látin koma upp á
vatninu og paran soðin í a.m.k.
20 mínútur við 180 gráðu hita.
Þá er steikinni snúið við og par-
an söltuð og krydduð eftir
smekk. Steikið sfðan áfram á
venjulegan hátt.
Gljái á hambargarhrygglnn sem
alrtrei hregst
Fallega gljáður hamborgar-
hryggur er ekki bara glæsilegur á
jólaborðinu heldur einnig mjög
bragðgóður.
Til eru margar uppskriftir að
gljáa, en þær eiga flestar sameig-
inlegt að vera erfiðar viðureignar
og til þess fallnar að mistakast.
Hér er ein, sem aldrei klikkar,
og þessi gljái er ekki bara falleg-
ur, heldur líka bragðgóður.
1 bolli sykur
2 msk. tómatmauk
1/2 bolli sætt sinnep
Sykurinn er bræddur á pönnu.
Tómatmauk og sinnep er hitað
og því hrært varlega saman við
sykurinn á pönnunni.
Borið á steikina og hún gljáð í
u.þ.b. 10 mínútur við miðlungs-
hita.
Þennan gljáa má geyma í lok-
uðum umbúðum í kæli og það er
því tilvalið að laga hann
snemma og eiga tilbúinn um jól-
in og áramótin.
Að pússa fypir jólin
Margir telja það
eitt leiðinlegasta
verkið fyrir jólin að
pússa silfur- og kop-
arhluti. Fram til
þessa hefur þetta
verið hið mesta púl
og auk þess sóðalegt
svo mönnum þykir
nóg urn.
Með nýjum hrein-
gerningavörum á
markaðnum hefur
þetta skánað til
muna og það er
óþarfi að kvíða
þessu verki. Meðal
þeirra kraftaverka-
meðala sem okkur
bjóðast eru Enjo
vörurnar, en frá því
fyrirtæki kemur sér-
stakur grænn klútur og
skrúbbkrem sem sameiginlega
gera þetta verk létt og löður-
mannlegt.
I alvöru!
Bákaplasl á matpeiösluliækupnap
Matreiðslubækur vilja verða
svolítið sjúskaðar með tíman-
um. Á þær koma gjarna fitu-
blettir og blaðsíður, sem geyma
uppáhaldsuppskriftirnar, verða
ekki síst fyrir barðinu á þeim.
Besta ráðið til að láta mat-
reiðslubækurnar endast vel er
að setja bókaplast utan unt þær
áður en skaðinn er skeður.
Meðan verið er að nota mat-
reiðslubókina er sniðugt að
stinga henni ofan í poka úr
plasti, þá helst hún opin á rétt-
um stað og engin hætta er á að
hún óhreinkist. Ef bókin er
stærri en svo að hún komist ofan
í poka má breiða yfir hana plast-
filmu meðan hún er í notkun.