Vikan - 08.02.2000, Blaðsíða 7

fræðslu og kennslu um hvernig
ég gæti náð betri tökum á orku
minni,“ segir Guðrún. Þannig
gat hún lært að stýra skyggni-
gáfu sinni betur og vernda
sjálfa sig.
Margir hafa heyrt um að fólk
sem er skyggnt sjái ekki mun-
inn á lifandi fólki og því sem er
látið. Guðrún lenti einu sinni í
slíkri lífsreynslu. „Eg var stödd
í vinnunni og það kemur kona
inn, ég sný mér að annarri konu
sem er inni í herberginu og fer
að tala við hana. Þá tek ég eftir
að hún svarar mér ekki og að
ég var þá að tala við ranga
konu. Hin konan sem var lif-
andi var farin að líta í allar áttir
því ég snéri mér algjörlega í
aðra átt. Þetta var mamma
hennar sem hafði látist ung og
hún var nákvæmlega eins og
stelpan. Ég greindi ekki mun-
inn á þeim og var að tala við
látnu konuna,“ sagði Guðrún.
Þessi reynsla er þó sérstök og
yfirleitt greinir Guðrún mun á
látnum og lifandi. Skyggnigáfa
Guðrúnar kemur yfirleitt með
skynjun, heyrn og hröðum
myndbirtingum, „ég sé þetta
með þriðja auganu," segir
Guðrún.
Henni finnst styrkur sinn sem
miðils liggja í að skynja tilfinn-
ingaástand fólks og einnig
skynjar hún hvert heilsufarsá-
stand fólks er. „Það virðist vera
að þegar ég vinn þá sé einhvers-
konar heilun í gangi án þess að
ég geti gert mér grein fyrir því
hvernig hún virkar. En fólk sem
kemur aftur segir við mig að
það verði fyrir einhverju og sé
með tærari hugsun þegar það
fer út,“ segir Guðrún.
Það tekur á að hafa hæfileika
til að sjá inn í framtíðina en
Guðrún leggur samt áherslu á
mikilvægi þess að takast á við
jarðvistina því til þess séum við
hingað komin.
Hún telur mikilvægt fyrir fólk
sem er mjög næmt að greina á
milli hvenær það er að taka við
erfiðri orku frá öðru fólki og
hvenær það er að taka við áhrif-
um úr umhverfinu. „Það tók
mig langan tíma að greina að
pirringur sem ég sat uppi með
var ekki minn pirringur heldur
var hann truflun frá þeirri orku
sem ég lenti inni í,“ segir Guð-
rún. Þess vegna notar hún hug-
leiðslu til að kyrra hugann eftir
vinnudaginn. „Ég verð að passa
mig á að verða ekki of stressuð
því þá minnkar sambandið og
ég verð ekki nógu tær og það
getur skaðað mig,“ segir hún.
Það kemur fyrir að Guðrún
tapar orku í kringum fólk sem
er mjög dapurt og hefur orðið
fyrir mikilli sorg og nálægt fólki
sem hefur ekki mikla lífslöng-
un. „Svo aftur með fólki sem er
í eiturlyfjum þá lendi ég oft í
mjög erfiðu flæði, þá er bara
eins og ég ætli að kasta upp.
Þetta fólk er oft mjög illa tengt
við sjálft sig,“ segir Guðrún.
Þegar Guðrún vinnur sem
miðill tengir hún sig við almætt-
ið en svo er hún með þrjá
sterka leiðbeinendur. Þegar hún
fer í vinnu á morgnana og teng-
ir sig er sem hún fari upp í vagn
og svo aftur til baka þegar degi
líkur. „Það er eins og ég fari úr
mér einhvern veginn, þetta er
svona mín leið til að slappa af
og láta flæðið ganga,“ segir
Guðrún.
Spámiðlun
Guðrún stundar spámiðlun
sem felur það í sér að skoða
með fólki atburði líðandi stund-
ar og hvað það er í fortíðinni
sem hefur áhrif á líf þess í dag.
Einnig horfir hún með fólki
fram í tímann og lítur á mikil-
væg atvik. Oft kemur fólk sem
er ráðvillt og þarf að skýra
hugsunina eða einfald-
lega að fá nýja von um
bjartari framtíð.
„Við erum að
vinna með næmi og
það er að láta
ganga og jafnvel að
heila fólk eða gefa
ákveðna sýn eða
ábendingu
með vissa
hluti. En við get-
um ekki leyst úr
vandamálum sem
við segjum fólki frá.
Við erum ekki eins og
sálfræðingar eða geð-
læknar það er ann-
ars konar með-
ferð,“ segir Guðrún. En mikil-
vægast að Guðrúnar mati er að
fólk taki ábyrgð á eigin lífi.
„Eins og ég upplifi það þá lifum
við í þrívídd, við lifum í fortíð,
nútíð og framtíð. Svo ég get
leikið mér að því að rúlla þarna
inn á sviðið, og ástæðan fyrir
því að ég fer svona aftur í tím-
ann með fólk er sú að þetta er
svona svolítið eins og óbein dá-
leiðsla. Ég fer aftur í atvik sem
geta haft áhrif, sum gleðileg,
önnur erfið. I erfiðum málum
þá getur það hjálpað sálinni að
losna við þennan þunga,“ segir
Guðrún.
Tímasetningar í spádóm-
um eru oft mjög erfið-
ar, þó svo að oft sé
hægt að tímasetja at-
burði mjög ná-
kvæmlega.
Stundum koma
atvikin fram á
öðrum tíma en
áætlað var.
Guð-
rúnu
finnst
líka mjög misjafnt
að spá fyrir fólki
eftir því hvernig það er sjálft
statt. „Jógar vilja meina að eftir
því sem maður vinnur meira í
sér eða nær tökum á sér and-
lega því meira sækir maður í
svipaða orku og maður er sjálf-
ur með,“ segir Guðrún.
Trú á gott og íllt
Margir hræðast drauga og
það sem augað ekki sér. Þeir
telja andatrú og störf miðla
vera af hinu illa og tala um
svart og hvítt í þessum efnum.
En fólk er misjafnt í öllum
stéttum mannlífsins og á það ef-
laust einnig við um miðla.
Nornir hafa oft verið kenndar
við svartagaldur og illa anda en
Guðrún telur að þarna hafi oft
verið um að ræða fólk sem
hafði vfðtæka þekkingu og hafi
stundað lækningar. Þetta fólk
varð svo fyrir ofsóknum yfir-
valda vegna þekkingar sinnar.
„Þetta orð „norn“ er misskilið.
Norn er bara orð um andlegt
fólk og ég held að þetta hafi
líka skapast vegna valdabar-
áttu. Þarna voru nokkrar konur
og menn sem þróuðu hæfileika
sína og svo voru aðrir sem
Vikan 7