Vikan


Vikan - 18.04.2000, Blaðsíða 58

Vikan - 18.04.2000, Blaðsíða 58
Kristján Frímann <2l.apríl - 21.mað Hinn forni guö Júpíter, eöa Seifur, eins og hann hét hjá Grikkjum, var æöstur guöa á Ólympusfjalli og máttur hans var mikill. Allt kvikt laut honum í lotningu og meira aö segja veðrið var hans dyggi þjónn og útsendari þegar mislyndur guðinn þeytti þrumum og eld- ingum í frygöuga vætti eða dembdi óvænt skýfalli yfir ástsjúka Kentára. Því þótt guöinn væri mikill guö var hann slakur kvenna- bósi og kunni lítt þá list aö laöa hitt kynið aö sér, hvaö þá aö slá því gullhamra. Og þar sem Júpíter var ástar- og saurlífisseggur, sem vildi helst alltaf vera aö gamna sér með konum, brá hann ávallt á þaö ráö aö breyta sér í eitthvert dýr þegar löngunin var aö drepa hann og taka kvenpeninginn meö valdi. Einhverju sinni hitti hann Evrópu, dóttur konungsins í Fönikíu, og varö yfir sig ástfanginn en hann gat sem fyrr ekki tjáö hug sinn svo hann tók sig til og breytti sér í tignarlegt hvítt naut og tölti niður aö strönd- inni við Miðjaröarhafiö þar sem hann bjóst viö að hitta meyna. Þeg- ar Evrópa og föruneyti hennar sáu þennan fríöa griðung nálgast hrópuöu þau upp af hrifningu og þegar tuddi reyndist vera Ijúfur sem lamb og sólginn í samskipti vaföi Evrópa blómsveig um horn honum og settist á bak. Þá brá svo viö aö griðungurinn tók á rás og hvarf í sjávarlöðrið meö Evrópu á baki sér, öllum til mikillar skelf- ingar, en handan hafsins steig hann á land sem Júpíter og giljaöi forviöa konuna, hina fögru Evrópu. Aö því loknu tók hann ham nautsins og þeytti honum upp á himnahvelfinguna þar sem hann er enn í dag og gætir hjarðar sinnar, Nautanna, á jöröu niðri. Eðli og eigínleikar upp á sigrana með góðum vinum í þessari frásögn um uppruna og veita vel því hornin þarf Nautsins speglast margt um eðli stöðugt að endurnýja. þess og vilja en þróun tímans færði sögnina meðal annars inn í Hugur og hjarta helgihald og siði kristinna manna Sá sem fæðist í Nautsmerkinu og gerði nautið að þeim Hvíta er að eðlisfari yfirvegaður, íhug- Kristi er ber sál mannsins yfir ull og rólegur einstaklingur sem geimhafið til himna. Hvíti litur- hleypur ekki í gönur með skoð- inn er tákn hreinleika, heiðar- anir sínar og hafi hann gert upp leika, trúfestu og stöðuglyndis hug sinn í einhverju máli verður semerueinmittnokkrirafhelstu honum ekki haggað, hvað sem kostum Nautsins. í framgöngu hversegir. ÞettageturgertNaut- sinni birtir Nautið heiminum ið einstrengingslegt og erfitt í ímynd sína um áreiðanleika og samskiptum og á annað fólk get- staðfestu með gerðum sínum en ur það virkað fastheldið, fúlt og er samt um leið nautnaseggur leiðinlegt en fyrrnefnda eigin- sem hleypur af sér hornin fram leika ber að virða því þeir eru vel og aftur um lífið milli þýðingar- ígrundaðir og þegar upp er stað- mikilla og vel skipulagðra verk- ið reynist Nautið oftar en ekki efna. Þá má nefna það að tarfur- hafa á réttu að standa. Hugur innerseinþreytturtilreiðiensjái Nautsins er ekki sérlega hrað- hannrautterengutautiviðhann virkur en hann er vel útbúinn, komandi og hann er snöggur að skipulagður og byggir á gömlum stinga mann á hol og fleygja gildum sem gera hann að mönn- gömlum vini fyrir róða telji hann um sem fara eigin leiðir í sköp- sér misboðið. Nautin eru sérlega un sinni líkt og Sigmund Freud, næm á gæði lífsins og eru því oft Haukur Mortens, Karl Marx og skarpir kaupsýslu- og fjármála- Halldór Laxness. Hjarta Nauts- menn sem njóta þess að halda ins er kröftugt og sem sniðið til 58 Vikan
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.