Vikan - 18.04.2000, Blaðsíða 58

Kristján Frímann
<2l.apríl - 21.mað
Hinn forni guö Júpíter, eöa Seifur, eins og hann hét hjá Grikkjum,
var æöstur guöa á Ólympusfjalli og máttur hans var mikill. Allt kvikt
laut honum í lotningu og meira aö segja veðrið var hans dyggi
þjónn og útsendari þegar mislyndur guðinn þeytti þrumum og eld-
ingum í frygöuga vætti eða dembdi óvænt skýfalli yfir ástsjúka
Kentára. Því þótt guöinn væri mikill guö var hann slakur kvenna-
bósi og kunni lítt þá list aö laöa hitt kynið aö sér, hvaö þá aö slá
því gullhamra. Og þar sem Júpíter var ástar- og saurlífisseggur,
sem vildi helst alltaf vera aö gamna sér með konum, brá hann
ávallt á þaö ráö aö breyta sér í eitthvert dýr þegar löngunin var
aö drepa hann og taka kvenpeninginn meö valdi. Einhverju sinni
hitti hann Evrópu, dóttur konungsins í Fönikíu, og varö yfir sig
ástfanginn en hann gat sem fyrr ekki tjáö hug sinn svo hann tók
sig til og breytti sér í tignarlegt hvítt naut og tölti niður aö strönd-
inni við Miðjaröarhafiö þar sem hann bjóst viö að hitta meyna. Þeg-
ar Evrópa og föruneyti hennar sáu þennan fríöa griðung nálgast
hrópuöu þau upp af hrifningu og þegar tuddi reyndist vera Ijúfur
sem lamb og sólginn í samskipti vaföi Evrópa blómsveig um horn
honum og settist á bak. Þá brá svo viö aö griðungurinn tók á rás
og hvarf í sjávarlöðrið meö Evrópu á baki sér, öllum til mikillar skelf-
ingar, en handan hafsins steig hann á land sem Júpíter og giljaöi
forviöa konuna, hina fögru Evrópu. Aö því loknu tók hann ham
nautsins og þeytti honum upp á himnahvelfinguna þar sem hann
er enn í dag og gætir hjarðar sinnar, Nautanna, á jöröu niðri.
Eðli og eigínleikar upp á sigrana með góðum vinum
í þessari frásögn um uppruna og veita vel því hornin þarf
Nautsins speglast margt um eðli stöðugt að endurnýja.
þess og vilja en þróun tímans
færði sögnina meðal annars inn í Hugur og hjarta
helgihald og siði kristinna manna Sá sem fæðist í Nautsmerkinu
og gerði nautið að þeim Hvíta er að eðlisfari yfirvegaður, íhug-
Kristi er ber sál mannsins yfir ull og rólegur einstaklingur sem
geimhafið til himna. Hvíti litur- hleypur ekki í gönur með skoð-
inn er tákn hreinleika, heiðar- anir sínar og hafi hann gert upp
leika, trúfestu og stöðuglyndis hug sinn í einhverju máli verður
semerueinmittnokkrirafhelstu honum ekki haggað, hvað sem
kostum Nautsins. í framgöngu hversegir. ÞettageturgertNaut-
sinni birtir Nautið heiminum ið einstrengingslegt og erfitt í
ímynd sína um áreiðanleika og samskiptum og á annað fólk get-
staðfestu með gerðum sínum en ur það virkað fastheldið, fúlt og
er samt um leið nautnaseggur leiðinlegt en fyrrnefnda eigin-
sem hleypur af sér hornin fram leika ber að virða því þeir eru vel
og aftur um lífið milli þýðingar- ígrundaðir og þegar upp er stað-
mikilla og vel skipulagðra verk- ið reynist Nautið oftar en ekki
efna. Þá má nefna það að tarfur- hafa á réttu að standa. Hugur
innerseinþreytturtilreiðiensjái Nautsins er ekki sérlega hrað-
hannrautterengutautiviðhann virkur en hann er vel útbúinn,
komandi og hann er snöggur að skipulagður og byggir á gömlum
stinga mann á hol og fleygja gildum sem gera hann að mönn-
gömlum vini fyrir róða telji hann um sem fara eigin leiðir í sköp-
sér misboðið. Nautin eru sérlega un sinni líkt og Sigmund Freud,
næm á gæði lífsins og eru því oft Haukur Mortens, Karl Marx og
skarpir kaupsýslu- og fjármála- Halldór Laxness. Hjarta Nauts-
menn sem njóta þess að halda ins er kröftugt og sem sniðið til
58
Vikan