Menntamál - 01.11.1931, Side 14

92
MENNT-AMÁL
nemenda minna var svona rílc, þó aÖ eg fengi á þeirra alclri
alclrei aÖ lifa slíkt. Fréttirnar nm Kína liárust út, og aðrar
■deildir skólans komu að heilsa upp á okkur og horfðu öfundar-
augum á vinnu okkar. Oft var farið til kínverska borgarhlut-
ans. Tignir Kínverjar komu og buðu aðstoð sína. Þeir bjuggu
til kínverskar táknmyndir í vinnustofurnar, og eftir hálfan
mánuð lifðu börnin, eins og landnemar, í alkínversku umhverfi.
Drengirnir voru með fléttur og stúlkurnar með sérstakan höfuð-
búnað, og börnin gengu allan daginn i handsaumuðum, kín-
verskum fötum.
Ein á meðal okkar hélt því fram, að myndin af Kína ætti
að vera alveg heilsteypt. Hún var nú ánægð, hvað þá aðrir.
Kina var tilbúið og í fullum gangi um það leyti, sem hún átti
afmæli, í aprílmánuði, og aðdáendur hennar í miðbekkjunum
undirbjuggu kínverska hátíð. En Kína hafði kveikt í imynd-
unaraflinu og gri]>ið um allan skólann, svo að kinverska hátíð-
in varð ekki ein, heldur urðu þær fjórar sama daginn.
Kína-aðdáandi okkar bauð nemanda einum frá frægum kín-
verskum skóla að vera á hátíðinni, og þau komu sáman, búin
eins og kinverskur keisari og drottningin hans. Lítill drengur
kom þjótandi til mín og sagði: „Ef þér varið yður ekki, ung-
frú Parkhurst, þá verðið þér sjálfar að Ivínverja, áður en lýkur.“
1 árslokin voru börnin handgengin kínverskri list, kínverskri
leirkerasmíð, kinverskum siðum og kínverskri sögu. Þau skrif-
uðu og léku marga kínverska sjónleiki, og urðu næstum því,
teins og litli drengurinn sagði, „sjálí að Kinverjum.“
Bænaskrá um ]>að, að tilraunin yrði endurtekin, eigi aðeins í
Tniðbekkjunum, en i öllum skólum, gekk um meðal nemendanna.
Við erum fiis á að verða við þessum tilmælum, ]>ar sem félag
okkar, sem telur 85 félagsmenn, er orðið sannfært um kosti
þess, að vinna ,,i þópum“.
Aðalsteinn Sigmundsson
]>ýddi.