Menntamál - 01.03.1944, Blaðsíða 21

MENNTAMÁL
67
SAMBAND ÍSL. BARNAKENNARA:
Barnahjálp
Ávarp.
Vér íslendingar munum yfirleitt sammála um, að for-
sjónin hafi sýnt oss og börnum vorum undursamlega mildi
á undanförnum stríðsárum, enda þótt gnýr hins mikla
hildarleiks hljómi stöðugt í eyrum vorum.
Foreldrar í ófriðarlöndum hafa hins vegar horft á börn
sín særð, hungruð og klæðlítil án þess að geta úr bætt.
Hörmulegast er þó hlutskipti þeirra barna, er svipt hafa
verið ástvinum sínum og eru því einmana og allslaus.
Þessar andstæður liggja til grundvallar þeirri hjálpar-
viðleitni, sem íslenzk skólabörn hefja nú um land allt, til
styrktar bágstöddum börnum í ófriðarlöndunum og þá
einkum á Norðurlöndum.
Þetta starf íslenzkra skólabarna, með drengilegri hjálp
foreldra, kennara og annarra góðra vina, — verður allt í
senn: þakkarfórn fyrir auðsýnda mildi forsjónarinnar á
þessum neyðartímum, — uppeldisstarf, er eykur þroska
þátttakenda, hjálpsemi þeirra, fórnarlund og samúð, —
kærleiksstarf, er græðir sár, seður hungur og kveikir að
nýju trú og von í döprum hugum sorgmæddra og þjáðra
barna.
Skólabörn á Akureyri undir forustu skólastjóra og kenn-
ara hafa þegar hafizt handa um fjársöfnun og orðið vel
ágengt. Samband íslenzkra barnakennara hefur nú kjörið
nefnd manna til aðstoðar íslenzkum skólabörnum við þessa
hjálparstarfsemi. Safnað verður bæði fé og fatnaði. Söfn-
unin fer fram á þann hátt, að börnin sjálf leggja fram