Menntamál


Menntamál - 01.12.1966, Page 45

Menntamál - 01.12.1966, Page 45
MENNTAMAL 251 Benda ber á atriði þessu til stuðnings: næði, ferskt loft og stöðuga létta áreynslu og hrynjandi göngulagsins, sem örvar hugarstarfsemina. Ef höfundur þekkir hlutlæg dæmi um þetta úr eigin reynslu, rekur hann þau til skýringar. Þriðja hluta hugleiðingar mætti svo nefna yfirvegun fyrra viðhorfs. Hér athugar höfundur nánar það viðhorf, sem sett var fram í öðrum hluta, vegur það og metur og lætur ósamþykki sitt eða samþykki í ljós. Leiðir athugun þessi beint til fjórða liluta ritgerðarinnar, sem mætti kalla við- horf hið síðara. Athugum áfram ritgerðina um gönguferð- irnar. I byrjun þriðja hluta tekur höfundur hið fyrra við- horf, að gönguferðir örvi hugsun, til nánari yfirvegunar. Hann getur gert þá athugasemd, að gönguferðir geti vel þjónað þessum tilgangi hjá þeim, sem vilja eða þurfa að hugsa, en ekki sé þess að dyljast, að flestir fari í gönguferðir fremur til þess að hvíla hugann. Aftur á móti sé eðlilegt að t. d. skáfd hafi þá skoðun, sem fram komi i fyrra við- horfi, því að skapandi hugur ann sér aldrei hvíldar. í fjórða hluta, sem ég nefni viðhorf hið síðara, ræðir höf- undur það viðhorf efnisins, sem hann ympraði á í þriðja hluta. Hér myndi höfundur ritgerðardæmisins um göngu- ferðirnar ræða nánar þá staðhæfingu, að flestir fari í göngu- ferðir til þess að hvíla hugann. Hann gæti bent á, að bæjar- búar, sem löngum dvelja innanhúss við stcirf sín, þrái venju- lega að sleppa burt frá dagsins önn og áhyggjum, þegar tómstundir gefast. Ef slíkt fólk kýs hreyfingu, t. d. göngu- ferðir, sé það til þess að örva líkamann en ekki hugann. Á göngu njóti flestir hrynjandinnar, sem fylgir jöfnum göngu- hraða, ekki sem örvunarmeðals fyrir hugastarfsemina, held- ur sem eins konar róandi lyfs, sem veitir huganum sæla hvíld frá amstri daganna. Menn njóti þess sem skilningar- vitin skynja, hvað sjón og heyrn segja þeim um náttúruna umhverfis. Flestir kjósi sér félaga á gönguferðum, sem þeir geti rabbað við áreynslulaust um það, sem fyrir augu og eyru ber, ólíkt skáldinu, sem kjósi að ganga einn með hugs-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Menntamál

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Menntamál
https://timarit.is/publication/376

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.