Menntamál - 01.12.1966, Síða 45

MENNTAMAL
251
Benda ber á atriði þessu til stuðnings: næði, ferskt loft og
stöðuga létta áreynslu og hrynjandi göngulagsins, sem örvar
hugarstarfsemina. Ef höfundur þekkir hlutlæg dæmi um
þetta úr eigin reynslu, rekur hann þau til skýringar.
Þriðja hluta hugleiðingar mætti svo nefna yfirvegun fyrra
viðhorfs. Hér athugar höfundur nánar það viðhorf, sem
sett var fram í öðrum hluta, vegur það og metur og lætur
ósamþykki sitt eða samþykki í ljós. Leiðir athugun þessi
beint til fjórða liluta ritgerðarinnar, sem mætti kalla við-
horf hið síðara. Athugum áfram ritgerðina um gönguferð-
irnar. I byrjun þriðja hluta tekur höfundur hið fyrra við-
horf, að gönguferðir örvi hugsun, til nánari yfirvegunar.
Hann getur gert þá athugasemd, að gönguferðir geti vel
þjónað þessum tilgangi hjá þeim, sem vilja eða þurfa að
hugsa, en ekki sé þess að dyljast, að flestir fari í gönguferðir
fremur til þess að hvíla hugann. Aftur á móti sé eðlilegt
að t. d. skáfd hafi þá skoðun, sem fram komi i fyrra við-
horfi, því að skapandi hugur ann sér aldrei hvíldar.
í fjórða hluta, sem ég nefni viðhorf hið síðara, ræðir höf-
undur það viðhorf efnisins, sem hann ympraði á í þriðja
hluta. Hér myndi höfundur ritgerðardæmisins um göngu-
ferðirnar ræða nánar þá staðhæfingu, að flestir fari í göngu-
ferðir til þess að hvíla hugann. Hann gæti bent á, að bæjar-
búar, sem löngum dvelja innanhúss við stcirf sín, þrái venju-
lega að sleppa burt frá dagsins önn og áhyggjum, þegar
tómstundir gefast. Ef slíkt fólk kýs hreyfingu, t. d. göngu-
ferðir, sé það til þess að örva líkamann en ekki hugann. Á
göngu njóti flestir hrynjandinnar, sem fylgir jöfnum göngu-
hraða, ekki sem örvunarmeðals fyrir hugastarfsemina, held-
ur sem eins konar róandi lyfs, sem veitir huganum sæla
hvíld frá amstri daganna. Menn njóti þess sem skilningar-
vitin skynja, hvað sjón og heyrn segja þeim um náttúruna
umhverfis. Flestir kjósi sér félaga á gönguferðum, sem þeir
geti rabbað við áreynslulaust um það, sem fyrir augu og
eyru ber, ólíkt skáldinu, sem kjósi að ganga einn með hugs-