Menntamál - 01.02.1976, Qupperneq 26

hafi: að tónmennt (tónlist, söngur) sé ekki viður-
kennd frá félagslegu sjónarmiði, m.ö.o. nemendur
dæma greinina á sama hátt og þjóðfélagið (skól-
inn, foreldrar, almenningur) dæmir fyrirbærið
tónlist; hér sé um samsömun að ræða á viðhorfum
nemenda og almennt ríkjandi viðhorfum.
Skólapólitískar afleiðingar slíkra niðurstaðna
hljóta að vera þær að gera þurfi átak í þá átt að
breyta inntaki tónmenntarkennslunnar. Er þá
aðallega átt við að kennsluaðferðir ættu að vera
lífrænar og byggja meir á skapandi virkni nem-
enda, námstækifærin ættu að vera fjölbreyttari,
námsefnið að vera sniðið að þroskaskeiði nemenda
(forðast t.d. tónfræðikennslu sem einangrað fyrir-
bæri án lífrænna tengsla við námsefnið), hreyfiþörf
ungra nemenda þurfi að fá útrás o.s.frv. Fyrst og
fremst yrðu námstækifærin (efni og miðlun) að
vera „nálægt lífinu“ og veita nemendum tilgangs-
ríka reynslu. Nemendur verða að fá fullnægingu á
virknihvöt sinni og námsefni og kennsluaðferðir
verða að hvetja til vitræns þroska. Þreföldun á
óbreyttri eða lítið breyttri miðlun (efni og kennslu-
aðferðum) virðist hafa mettunaráhrif og leiða til
vaxandi neikvæðs viðhorfs nemenda.
í þessu sambandi skal þó skýrt tekið fram að
hættulegt er að oftúlka viðhorfasjónarmið þau sem
fjallað hefur verið um hér að framan. Viðhorf
nemenda til einstakra greina þarf að skoða í ljósi
heildarmyndarinnar og hún er, eins og sýnt hefur
verið fram á hér að framan, þannig að áhuginn á
skólanum almennt virðist fara dvínandi eftir því
sem nemandinn er lengur í skólanum. En jafnvel
þetta síðastnefnda verður að skoða í ljósi þess að
jákvæðu „viðhorfaatkvæðin“ dreifast yfir á fleiri
kennslugreinar eftir því sem nemendur eldast og
því hlýtur heildar-viðhorfahneigðin að vera niður
á við.
8. eining: Viðhorf árganga í einum skóla
I þeim myndum sem eftir eru er ekki greint á milli
TB og SB, heldur eru heildarviðhorf eins eða fleiri
skóla (og árganga innan skóla) könnuð. Mynd 8
sýnir glöggt hvernig viðhorfahneigð í skóla 2 fer
niður á við frá ári til árs, þó með þeirri undan-
tekningu að viðhorf til átthagafræði virðist aðeins
jákvæðara 1970 en 1969. Varasamt er þó að túlka
þennan mun sem marktækan; hann gæti stafað af
áhugaverðum vinnubrögðum í þessari grein í 3.
bekk.
menntamAl
26