Bjarmi - 01.09.1985, Blaðsíða 20

¦"¦'¦¦'¦¦¦¦ ¦¦ ¦ -,,.¦¦ Vegur lífsins
Þótt mér byðust gull og grænir skógar Það sama gildir fyrir aldir allar.
og glæstar haltir, tign ogþjónatið, Þótt annað fyrnist stendur Drottins orð.
á leiðum mínum lystisemdir nógar Hve öruggt lífþá ævidegi hatiar
það læknað gæti ei sál né gefíð frið. að eigágnægð við Herrans náðarborð.
Því enga gæfu veitir heimsíns hylti Þar hlyti frið hin eirðarlausa xska
sem hefur ísér nokkra sálubót. sem áfram hrekst í straumi í leit að ró.
Þríhvað er lífíð? Dropi í djúpsins veldi, Þrímannkyn allt á rúm íHerrans hendi
sem draumur vafínn skugga, öldurót. og hann á einn afkærteikanum nóg.
Og eilífðin, sem ÖIlu faðminn býður Já þokk sé Drottni, það er hann sem býður
er endalaus. Já þrítikt regindjúp. að þeir sem trúa starfí fyrir hann.
Og ævistundin öruggt áfram tiður Og óðfluga þá áfram tíminn líður
þótt enginn sjái gegnum ttmans hjúp. þá yfírtekur nótt sittþögla bann.
Hve gott er þrí að leggja í Herrans hendur Hún kemur brátt, ogenginn fær þá unnið
sinn bag og ráð og allt sem mæta kann. en akrar hvítir biðahinsta dags.
Hann stjórnar vel og stýrir burt frá boðum, ÍJesá nafni ennskal áfram halda
að björtu landi ttytur þteyttan mann. frá érdags risi, fram til sólarlags.
Ég veit ei neitt, sem veldur meiri trega Þótt smátt oft sýnistverk, en viljigóður
en vita menn án Guðs og náðar hans, þá varast skal að örvænta um neitt
sem þykjast hafa visku varanlega þvíheldur velli, Ijúfur lífsins óður
og vtija eiþiggja ttiboð skaparans: og Ijósi Drottins verður aldrei breytt,
Að hver sem trúir, hóipinn verði hafínn það tíómar bakvið brim og boða þunga
til himnadýrðar fyrir Jesú blóð. og byrðar léttir gegnum táradal.
íþví er fólgin hamingja og heiður Það bænin tendrar, óvissunni eyðir
og hjartað eignast dýran andans sjóð. og eítt er fært að græða lífsins kal.
Þríhver sem frelsast fær að reyna þetta, Og blessi Guð þá okkar verk og vilja
þá fyrirgefnar verða syndir hans. að vera trú ístarfí, nauðsyn ber.
Og andinn glaður öðlast útsýn rétta, Við andans gjafír aldrei megum dylja
hann á sín mál ískjóti frelsarans. afóttaviðþað fólk, sem trúlaust er.
Og fyrir hann er gott og vert að vinna Þvístöndum föst og djörfí Drottins nafni
þótt verði stundum gatan nokkuð þröng. uns dagur rís á Ijóssins björtu strönd.
Hann fer á undan, vísar veginn rétta Hið æðsta takmark er að þjóna honum
svo vandamátið snýst í gleðisóng. sem á þann mátt aðleysa dauðansbond.
Ég heyri sagt að breyta þurfí boðum Já lofog þökk sé Drottni dýrðarínnar
sem Biblían tilþessa befur kennt. sem dylst eiþeim erleita náðarhans.
Á þá að brenna hinum sterku stoðum Við knýjum á íkrafti upprisunnar
erstanda undir tífsins dýrstu mennt? sem kærleik birtir dýrstan, frelsarans.
Þvíætla menn á orði Guðs að troða Hann kom sem barn, en barþó allra syndir,
að engu gera boðorð skaparans? sitt blóð á krossi gafhann þjáðri drótt,
Er til nokkur annar kristindómur já fyrir heiminn, sem hann ávallt elskar.
en endurlausnarverkið frelsarans? í Orðið Guðs er tífog viska sótt.
¦ ¦¦¦¦¦¦¦ . ¦ ¦, ¦'¦'. Hugrún
20