Heima er bezt - 01.04.1956, Síða 22

með ágætum. Og þrátt fyrir allt þetta borgaði Guðmundur mér fyllsta
umsamið kaup, án þess að draga nokkuð frá.
1. júlí lögðum við Vernharður Jónsson, bróðir Sturlu, af stað frá
Fljótshólum norður í land. Komum við að Holti og Tryggvaskála fyrsta
daginn, en gistum á Efri-Brú í Grímsnesi. Fórum við svo daginn eftir
upp á Þingvelli, dvöldum þar lengi og skoðuðum margt. Þótt enginn
væri þar til að segja frá stöðunum, könnuðumst við við ýmislegt frá
sögunum og nutum þess að skoða landið. Reikuðum við þar um
klukkutímum saman.
Fórum við svo norður yfir Uxahryggi og gistum að Brennu í
Lundareykjadal. Veður var þessa daga bjart og hlýtt og hið ákjósan-
legasta, en nú tók að rigna.
Á Brennu seldi ég brúna folann.
3. júlí fórum við frá Brennu til Norðtungu, en komum við í Lundi
hjá síra Sigurði Jónssyni og áttum þar dvöl. Þá birti upp aftur. Margt
skoðuðum við í Norðtungu, þar á meðal steypta fjárrétt, sem ég hygg,
að muni hafa verið sú fyrsta, sem var steypt hér á landi.
Og þann dag hittum við þingeyskt fólk margt, sem þangað kom á
hrossum frá Borgarnesi og hafði verið við konungskomuna. Að morgni
fór allur hópurinn af stað norður og komum við að Sveinatungu og
Fornahvammi en gistum að Grænumýrartungu í Hrútafirði. Þann 6.
var veður enn bjart. Komum við að Staðarbakka, Melstað og Lækja-
móti en gistum að Hnausum. Þann 7. fórum við yfir Ásana hjá Auð-
kúlu og Löngumýri, fórum yfir Blöndu í dragferju hjá Syðra-Tungu-
koti, en gistum að Víðimýri.
Þann 8. komuinst við ekki nema að Fremri-Kotum. Fórum Héraðs-
vötn á dragferju og gekk það mjög illa. Tók það hálfan daginn að kom-
ast yfir Vötnin. Ekki var ferjumennina um það að saka, en aðstaða var
svo erfið vegna vatnavaxta. Flóðu Vötnin út yfir bakka sína, og var
mikill eltingarleikur við hrossin að koma þeim út í Vötnin.
Hinn 9. var enn bezta veður. Við fengum fylgd yfir Norðurá frá
Kotum og héldum svo til Akureyrar og gistum þar. Þann 10. var mikil
rigning, en allur hópurinn lagði þó af stað yfir Vaðlaheiði, og komust
flestir heim til sín það kvöld.
Ferðin norður hafði verið hin ánægjulegasta, og góður andi ríkti
meðal ferðafélaganna. Víða var það á tjaldstað eða áningarstöðum, að
sungið var og leikið sér og hlegið dátt, eins og oft í þá daga, þegar
menn voru margir saman á hestum á ferðinni. En þegar eitthvað
virtist á bjáta og erfiðleikar voru á ferðalaginu, þá var öllu vel tekið,
og gert gaman að öllu, þegar það var hjá liðið. Allur viðurgerningur
og móttökur og fyrirgreiðsla á bæjum var með ágætum, og nutum við
hvarvetna góðrar gestrisni.
Nú var ég kominn lieim í blessaðan dalinn minn eftir 10 daga ferða-
lag frá Fljótshólum. Og fannst mér það ferðalag hafa verið jafnánægju-
ríkt og heillandi eins og mér fannst suðurferðin ömurleg og óhugnan-
leg. Nú þegar ég lít yfir þann tíma, sem ég er búin að Vera að heiman,
finnst mér það óslitið skemmtitímabil, og fróðleiks notið svo mikið sem
myndi vera móti skólagöngu heilan vetur. Af því dreg ég þá ályktun,
að bændasynir geri alltof lítið að því að ferðast milli héraða og ráða sig
þar lengri eða skemmri tíma í vistir og á þann hátt kynnast háttum og
siðum og verktilhögun í fjarlægum héruðurn. Það myndi mörgum
heilladrjúgur fróðleikur.
118 Heima er bezt
Heima er bezt 119