Heima er bezt - 01.06.1996, Síða 31

Fyrir þrábeiðni allra helstu manna
hér á landi, sem báru hag og heill
þjóðar vorrar fyrir brjósti, yfirgaf
Einar loksins hið nýfundna land, hélt
enn á ný út á vota vegu í þeim til-
gangi að láta sitt rétta föðurland
njóta góðs af sinni heilsusamlegu,
andlegu og holdlegu nærveru fram-
vegis.
Síðan hefur þjóðin haft ríkuleg
tækifæri til þess að kynna sér mr.
Hjörleifsson. Hann hefur um nokkur
undanfarin ár verið standandi auglýs-
ing aptan á stjómarblaðinu „ísafold,“
fengið að fljóta þar með eiganda og
ábyrgðarmanni þess blaðs, Birni
Jónssyni.
Mr. Hjörleifsson vill umfram allt
breytingu á stjórnarfari íslands.
Eptir því, sem komist verður næst,
af hinum andheitu frelsisbænum
þessa margmædda sannleikspostula,
þá er það „nýr ráðgjafi,“ sem hann
hefur í þessum tilgangi hnýtt sér apt-
an í. „Ráðgjafi, sem þingið á sjálft
að semja við og hafa áhrif á, og sem
ef hann væri þjóðhollur, mundi
seinna meir, er hann festist í sessi,
geta slakað til meira eða minna við
þingið og smám saman geta sannfært
stjórnina og Dani um hina réttu rétt-
arstöðu íslands theoretiskt!!“
(Óbreytt orð, tekin úr fylgiskjali
gula snepilsins).
Hvað þessi óákvarðaða stærð,
þessi ráðgjafi, sem er í sjálfu sér
ekkert annað en eitt samanhangandi
pólitiskt ef og hefði, kostar að öðru
leyti þjóðina i uppgjöf eldri, viður-
kenndra réttinda, virðist ekki vaka
ljóst fyrir höfundi hinna pólitísku
„villuleiðara“ í ísafold.
Peninga vill kandídatinn (meðrit-
stjórinn) fá inn í landið. Hvað þessir
peningar kosta, hvaða þýðingu þær
peningaútvegur hafa fyrir landið og
sjálfstæði þess, pólitískt og ijárhags-
lega, um það stendur ekki neitt í trú-
arjátningu hins blanka peningapost-
ula.
Ritsíma girnist einnig hjarta þessa
manns. Hvað sá ritsími kostar nú og
kemur seinna til með að kosta, um
það gildir þetta: „veit ekki, vil ekki
vita.“
Vesturfarir vill þessi maður hafa
„nokkrar á ári hverju til viðhalds ís-
lenska þjóðerninu fyrir handan haf.“
Hvað getur þjóðinni verið „yppar-
legra“ nú á þessum dögum, en
einmitt svona maður?
Með því að ganga að hinni svo
kölluðu stjórnarbót dr. Valtýs, sem
ritstjórinn hefur svo rækilega „neglt“
sig á, er lokið hinni þreytandi og
þungbæru pólitísku baráttu. Því er
svo haganlega fyrir komið í þessari
stjómaróbót, að ekki er mikil hætta á
aukaþingum úr því. Þeir peningar,
sem þjóðin annars kynni að hafa var-
ið til þess, að standa við orð sín
gagnvart Danastjórn og færa henni
heim sanninn um það, að alvara og
festa sé til hjá þessari þjóð, þegar um
sjálfstæði hennar er að ræða, geta þá
gengið til þess, að hnýta saman
telefónþræði og reka niður staura
upp á reginfjöllum. Hvort af þessu
tvennu skyldi vera arðmeira? Er ekki
síðara atriðið miklu happasælla fyrir
landið?
Jú, það eru einmitt svona menn,
sem þjóðin þarf á þessum dögum.
Menn, sem reyna að kitla eyru henn-
ar með flágjallandi flimtingum um,
að hana vanti peninga, að hana vanti
ritsíma, að hana vanti allt, sem geri
líf hennar þess vert, að því sé lifað,
og sem jafnhliða drepa léttum fingri
á það, að vesturfarir séu nauðsynleg-
ar til viðhalds íslensku þjóðerni í
Ameríku.
Það em þjóðarinnar menn.
Hlaðvarpinn • ••
framhald af bls. 200
einasta ári, í stað hins venjubundna 3ja til 5 ára frests. Og það hef-
ur sett þá, sem með honum fylgjast, í vanda. Vísindamenn vita
ennþá afar lítið um hvers vegna þessi breyting á háttiun „drengs-
ins“ hefur orðið en margir þeirra telja orsakarinnar að leita í hitn-
andi andrúmslofti jarðarinnar. Það þýðir, að þeirra áliti, að hér sé
ekki bara um að ræða tilfallandi óreglu í tilurð þessa geysiöfluga
hafstraums, heldur greinileg merki um lofllagsbreytingar, sem séu
smám saman að verða vegna hinna svo kölluðu gróðurhúsaálmfa á
jarðarkúlunni.
Ekki skal um það fullyrt hér á þessum vettvangi, en við lifum
greinilega ekki bara á tímum mikilla þjóðfélagsbreytinga heldur
einnig veðurfarslegra. Og flest bendir til að þetta séu afleiðingar
verka okkar mannanna og því mikið undir okkur sjálfum komið
hvort snúið verður af þessaii braut. Ekki er að efa að álíka langan
tíma hlýtur að taka að lagfæra ferlið, ef það er hægt, og tók að
koma því á. Þörf viðbragða og lausna verður því stöðugt brýnni.
Ætla má reyndar, að slíkar breytingar, sem valda usla á einum
stað geti orðið til bóta á öðmm, um tíma a.m.k., sem reyndar em
staðreynd dæmi um af völdum „drengsins,“ svo tilfæringar kunna
að verða á byggilegustu svæðum jarðarinnar, í lengri framtíð.
Upp kemur í hugann orð, sem „sjáandi“ nokkur, er séð getur
fram í tímann, viðhafði fyrir u.þ.b. 10 árum síðan, en hann taldi sig
sjá sólbaðsstrendur og fólk í sjóböðum á vesturströnd íslands, inn-
an 2ja til 3ja alda.
Já, það er margt skrýtið í veröldinni og hver veit nema þessi
ótrúlegu orð á sínum tima, kunni að búa yfír meiri sannleik en
nokkum óraði fyrir.
Med bestu kveðjum,
Guójón Baldvinsson.
Heima er bezt 227