Heima er bezt - 01.12.2000, Side 37

sama svefnmókiö og áður. Hugborg
tekur drenginn úr hvílunni og lætur
hann í fangið á föður hans. Svo snýr
hún sér að hjúkrunarstarfinu. Hún
þvær kaldan svita af enni Ástríðar
og hagræðir henni sem best hún
má. En brátt opnar Ástríður augun
og reynir á ný að tjá með orðum
órólegan hug sinn. Hugborg sest á
rekkjustokkinn og leggur sig alla
fram til þess að nema og skilja veik-
burða talmál hennar og þetta
heppnast. Orðin ná það greinilega
eyrum hennar að ekki verður um
villst:
- Hugborg, fyrirgeföu mér.
Slík bæn af vörum húsfreyjunnar
kemur Hugborgu á óvart en þó ekki.
Ástríður hefur breyst mikið í veikind-
um sínum að undanförnu, hugsar
hún og henni er farið að þykja vænt
um Ástríði. Hugborg tekur hönd
húsfreyjunnar á milli beggja handa
sinna þrýstir hana þétt og hlýtt og
svarar henni á þann hátt og handa-
bandiö rofnar ekki. Ástríður virðist
taka þetta sem fullyilt, jákvætt svar.
Djúpur friður færist yfir ásjónu
hennar. Lífið fjarar hægt út. Síðasta
andvarpið hljóðnar. Ástríður á
Lyngheiði er dáin. Hugborg leggur
lífvana hönd, sem hvílt hefur á milli
handa hennar á þessari stóru ör-
lagastund, ofan á sængina, rís á fæt-
ur og signir yfir húsfreyjuna. Pétur
Geir rís einnig úr sæti.
- Friöur sé með henni, segir hann
hljóðlega og gerir krossmark yfir
móður sína.
Skyndilega berst hófadynur utan
af hlaðinu inn í þögn dauðans.
Matthías stígur af baki reiðskjóta
sínum við hestasteininn, ásamt
roskinni konu, sem er ráðin hjálpar-
stúlka á Lyngheiði til vetumátta.
Hugborg og Pétur Geir ganga
saman fram úr hjónaherberginu.
Hún tekur við drengnum og fer með
hann inn í baðstofu en Pétur Geir
heldur áfram út á hlað til móts við
ferðafólkið og flytur föður sínum
andlátsfregnina. Matthías tekur
fréttinni meö stillingu en hann átti
ekki von á slíku við heimkomuna.
Hann fylgir hjálparstúlkunni á fund
Hugborgar og kynnir þær hvora fyr-
ir annarri. Svo ganga þeir feðgar að
dánarbeði eiginkonu og móður og
veita henni í sameiningu hinstu
þjónustu sína á þessari jörð.
12. kafli
Vorið fer eldi lífs og grósku um
lönd og höf. Pétur Geir söðlar við
hestasteininn tvo stríðalda gæðinga,
sá þriðji bíður rétt hjá, beislaður
einteymingi, en hann á að mæta
berbaka til fundar við nýjan eig-
anda á þessum degi. Pétri Geir barst
fýrir skömmu sendibréf með signeti
konungsins í Kaupmannahöfn. Það
haföi að færa honum og Hugborgu
Davíösdóttur leyfi danska sjólans til
þess að ganga í heilagt hjónaband,
að eigin hentugleikum. Pétur Geir
hefur enn ekki hitt séra Hálfdán á
Hjalla að máli, frá því honum barst
í hendur hið langþráða svar, en nú
ætlar hann ekki að fresta því lengur
að afhenda prestinum þetta kon-
unglega leyfisbréf. Hann er á fömm,
ásamt Hugborgu og syni þeirra í
mikla reisu út í sveit, með viðkomu
á prestsetrinu. í þessari ferð, á fund
séra Hálfdáns, vill hann dagsetja
brúðkaupið og nafngjöf drengsins,
en það tvennt á að fara saman. Frá
Hjalla er ferðinni heitið að Ljósa-
landi og þaðan í löngu fýrirhugaða
heimsókn að Syðri- Mörk. Drengur-
inn á að færa Settu fulltaminn reið-
hest, sem þakklætisvott fyrir umsjá
hennar á honum fyrstu lífdaga hans
í heimi þessum.
Hugborg kemur nú ferðbúin út á
hlaöið með son sinn í fanginu, en
Matthías ætlar að vera heima og
gæta bús og bæjar. Og brátt ríður
ferðafólkið út bjartan vordaginn.
Prestshjónin á Hjalla fagna góð-
um gestum. Séra Hálfdán gleðst yfir
svari konungs. Hann átti þátt í því
forðum með Pétri Geir, að skrifa
konungi og sækja um þetta hjúskap-
arleyfi. Hann gleymir seint bæna-
stundinni, sem þeir áttu saman við
altari Drottins, Pétur Geir og hann,
eftir að pilturinn haföi hryggur og
fullur iðrunar, tjáð honum hrösun
sína með bamungri stúlku, sem
hann unni mjög hugástum, og hon-
um, sálusorgaranum var mikið í
mun að geta orðið þessum ung-
mennum að liði. Nú hefur hann
þetta leyfisbréf í höndum og sér ekk-
ert því til fyrirstöðu, fýrst þess er ósk-
að, að vígja ungu elskendurna í
heilagt hjónaband og gefa syni
þeirra nafn í kirkjunni á Hjalla,
næstkomandi laugardag.
Hjónaefríin upplýsa prestinn um
væntanlega kirkjuqesti, hjónin á
Ljósalandi, og yngri hjónin á Syðri
Mörk, ásamt Matthíasi. Þau bjóða
prestshjónunum að koma fram að
Lyngheiði að lokinni kirkjuathöfn,
og gleðjast með þeim, á góðum
degi. Og þetta er fastmælum bund-
iö.
Gestimir kveðja brátt á prestsetr-
inu, og næst liggur leiðin að Ljósa-
landi. Ferðafólkinu er vel fagnað þar
á bæ, en förinni er heitið iengra út í
sveitina, og tíminn leyfir því ekki
langa viðdvöl. Unga parið ber þegar
upp erindið og býður hjónunum á
Ljósalandi í brúðkaup sitt. Hugborg
fer þess á leit við Randver, að hann
verbi svaramaður sinn.
- já, eins og þú væri mín eigin
dóttir, svarar hann aö bragði.
- Þakka þér fyrir þann heiður, að
mega leiða þig upp að altarinu,
Hugborg mín, bætir hann við, og
hér fylgir hugur máli.
Að fengnum þessum erindislok-
um, kveðja hjónaefnin gestgjafana
á Ljósalandi, og hefja síöasta áfang-
ann út að Syðri- Mörk.
***
Ársæll og Setta em á leið heim til
bæjar að loknum útiverkum. Þau
tvö annast búskapinn nú um stund-
ir. Eldri hjónin bmgðu sér í kaup-
staðarferð út að Drangalóni og em
ekki væntanleg heim fyrr en að
kvöldi næsta dags. Setta kemur
skyndilega auga á ferðafólk sem
Heima er bezt 469