Æskan - 01.03.1973, Blaðsíða 65

SPURNINGAR OG SVÖR
vig kréfu,m hefur verið beðið um textann
Tj| æð'ð. sem Lína iangsokkur syngur.
á jS| Unu Vera f|eiri en ein þýðing textans
6ruku. og kemur hér ein þeirra:
^®kkig þjg. Ljnu igngsokk
)u ahopp tjúllahei tjúllahoppsassa
Þekki Lfnu langsokk.
’ e9 er einmitt hún.
1?'és á w,
0 h" an9ur9aPa-
þ ann fle't'r herra Nilson.
o... ^9®tt nafn á apa.
sfálð ég á stórból,
Joner-spónar-gón-hól.
an9ar ykkur að vita,
hveriu húsið heitir hól-
Ttóli Línu ,an9sokk
ba* .n°pp tjúllahei tjúllahopp
en h ^Sir Lfnu ,an9sokk.
pað er einmitt ég.
gf er ekki verra
t,e e'9a með apaherra,
a{ tlkfin tr°ðna tösku
! ko urn sem hnerra.
komjfi °llsömul krakkar,
Vig . Sálir °9 kakkalakkar.
tjú||ah UiUm densa °9 syngja
'ahe' tjúllahoppsasa.
Hérna k
Ur •íklen mur annar texti> sem k€
9a kunnuglegar fyrir sjór
Hér skal nú glens og gaman
við getum spjallað saman.
Gáum hvað þú getur,
vinur, gettu hver ég er.
Verðlaun þér ég veiti,
ef að veiztu hvað ég heiti.
Vaðir þú i villu, '
þetta vil ég segja þér:
Hér sérðu Linu langsokk,
Tralia-hopp, tralla-hei
— tralla-hopp sa-sa.
Hér sérðu Linu langsokk,
já, Ifttu — það er ég.
Svo þú sérð minn apa,
mlnn sæta, fína, litla apa.
Herrann Níels heitir,
já — hann heitir reyndar það.
Hérna höll min gnæfir.
Fannstu annan fegrl
eða frægðar meiri stað?
Hér sérðu Línu langsokk ...
Þú höll ei hefur slika,
ég á hest og rottu iika.
Og kúffullan af krónum
einnig kistil á ég mér.
Veri alllr vinir
velkomnir, einnig hinir.
Nú lifað skal og leikið.
Þá skal Iff f tuskur hér.
Hér sérðu Linu langsokk ...
Daddi spyr: Hver fann upp talsimann og
hvenær?
Svar: Talið er, að þrlr menn hafi árlð
1875 fundið upp talsímann, og bjuggu
þeir þó hver á sínum stað. Hugmynd Banda-
ríkjamannsins Grahams Bells þótti þó bezt
af þeim þremur, og þess vegna hlaut hann
heiðurinn af því að hafa fundið upp taisím-
ann. Siminn á því ekki hundrað ára afmæil
fyrr en að tveimur árum liðnum.
Svar til Guðjóns: Það var nú það, að I
ljós kom, að þessi bréfaskiptaþáttur var
stundum misnotaður af lesendum. Það er
leitt að þurfa að segja það, en sumir tóku
upp á því að senda óskir um bréfaskipti
og notuðu nöfn annarra og I óleyfi þess,
sem nafnið átti. Þetta með getraunaþætti
fyrir aldurinn 15—19 ára verður athugað.
Guðjón H. Þorvaldsson, Norðurbrún 1,
Reykjavík, óskar eftir pennavini i Færeyj-
Svar til Anneyjar Óskar, Kópavogl:
Hér kemur kvæðið. Það er eftir Pál Jóns-
son og mun hafa birzt fyrst í „Ljóðmælum"
hans og svo síðar í tímaritinu Fanneyju
árið 1905.
EN HVAÐ ÞAÐ VAR SKRÍTIÐ
Saga litlu stúlkunnar eftir Pál Jónsson.
Nú ætla ég að segja sögu þér,
en set það upp þú bara trúir mér.
Það var í fyrra-vor um morgunstund
ég vaknaði upp af ósköp sætum biund
og klæddi mig í kjólinn rauða nýja.
Þá kallaði hún amma: „Sussu! — bial —
þú hefur atað allan kjólinn neðan. —
Ætlarðu ekki’ að biða telpa’, á meðan,
að ég bursta á þér nýja kjólinn? —
Ætlarðu að mölva sundur stólinn? —
Bíddu, meðan beltið að þér krækil —
Bíddu! eða vöndinn strax ég sæki!
Þarna sleiztu sundur bæði böndin!
Bíddu nú á meðan ég sæki vöndinn!” —
Ég vildi ekki biða, en hentist út á hlað
því hann er sár hann vöndur, já, já, meir en
það.
Hann er bara hræðilega stór
og hefur stundum gefið börnum klór.
Einu sinni undan honum blæddi,
en amma gamla mig á bola hræddi,
og sagði: „Telpa, hættu strax að hljóða! —
Heyrirðu ekki, gamla væluskjóða?
Annars læt ég bola bíta þig!”
Ég beit á vör og reyndi að stilla mig.
En svo varð amma sæt og ósköp góð
og sagði: „Litla-hjartans-elsku-blóð!
ég steypi í sjóinn honum vonda bola.
Vertu nú, heillin, hjá henni ömmu þinni.”
63