Æskan - 01.10.1978, Page 23

úts
Utli
“9WM til að taka á móti þeim. Hann heitir Antoine Qutard
8ry ^aður og duglegur og var áður fulltrúi félagsins í
bij 61 enda þótt hann sé innfæddur fransmaður. Eftir nokkra
þaiJ r naldið af stað inn í borgina að Hótel de France, þar sem
öJ'stu aieðan á dvölinni stóð, þetta var í næsta nágrenni við
tveirn na- Nú var orðið áliðið kvölds því klukkan í Frakklandi er
á t, tlrnum á undan okkar klukku. Eftir að hafa komið sér fyrir
,6r,9u 6^Unum f°ru Þau út á nærliggjandi veitingastað og
hóu, Ser léttan næturverð fyrir svefninn. Síðan aftur heim á
sig nu var mannskapurinn orðinn þreyttur og gott að hvíla
hpg ott Þessi gönguferð væri ekki löng gaf hún samt dálitla
^ um París. Bílum var lagt beggja vegna götunnar og
rými fyfir Þá sem vildu aka ne Þa sem vildu ganga.
Sögu^ata hafði sýnilega verið skipulögð áður en bílar komu til
%ttin nar' Þe9ar Þau komu til Parísar var sólskin og hiti en um
9ö(Ur Þykknaði í lofti og tók að rigna. Er þau vöknuðu voru
^ki^ k|autar- Borð og stólar útiveitingahúsanna höfðu verið
^l'nn °9 borgin leit öðruvísi út en áður.
Antoj ®°^an morgunverð í veitingastofu hótelsins kom
6 ^utard til þeirra og nú skyldi haldið út í borgina og hún
SafhiöÖ 6ftir fön9um- Þau ákváðu að fara fyrst á Pompidou-
nýstá Sem svo mikið hefur verið talað um. Byggingin er mjög
6Öa, rle9 að utan sem innan. Minnir kannski helst á verksmiðju

vélar,
69gi
verksmiðju
rum í skipi, rör og vindfangarar í ýmsum litum prýða
en inni er mikið af listaverkum, gömlum og nýjum. Á
Xi-r-,
k'9kka ° n um torglð umhverfls Slgurbogann var gelgvænleg.
,98an eru Þekktlr fyrlr hraðakstur og þelr vlrtust alls ekkl draga úr
'ÍÍQ, Um Þótt þama værl bíll vlð bfl og fjöldl gangandl fólks. Hólm-
fölr tyrir sér umferðlna og þykir nóg um.
Hér eru þæt Gyða og Hólmfríður ásamt Antoine Qutard svæðisstjóra
Flugleiða í Frakklandi við Sigurbogann. Bak við sést eitt af listaverk-
unum sem prýða Sigurbogann.
Pompidousafninu kennir margra grasa. Það er list frá ýmsum
löndum en mesta athygli þeirra Hólmfríðar og Gyðu vöktu
myndir eftir Picasso og aðrar abstrakt myndir frá tímabilinu
1930—50. Það vakti athygli ekki síður franskra en annarra að
ekki skyldu vera til upplýsingar á öðrum málum en frönsku um
safnið og þá gripi sem þar voru. ( hinum mörgu deildum safns-
ins er m.a. að finna stórt bókasafn, safn af nútímalist, safn af
eldri list og sérstakan sal þar sem hljómlist er framin. Fyrir utan
safnið voru allskonar listamenn með einkaframtak sitt í gangi,
m.a. gítarleikari, trúður og ýmislegt fleira sem vakti athygli
þeirra Gyðu og Hólmfríðar og þótti þeim merkilegt á að horfa.
Þarna var meðal annars hringekja sem hægt var aö stjórna og
var nokkurskonar vegasalt um leið. Þetta var hið mesta grín.
Eitt líkaði þeim ekki á götum Parísar; það var hundaskíturinn
sem alls staðar lá og maður varð að gæta sín að stíga ekki ofan í
slummurnar. Hver og einn getur hugsað sér hvernig Reykjavík
lítur út að nokkrum tíma liðnum þegar hundafarganið verður
komið inn í borgina.
Þau héldu frá Pompidousafninu og óku sem leið lá niður að
Signu. Fóru framhjá aðsetri borgarstjórans og Antoine Qutard
sagði þeim ýmislegt um byggingar og mannvirki sem þau sáu.
Þau óku einnig framhjá Frúarkirkjunni, þar sem hún stendur á