Æskan - 01.01.1987, Qupperneq 31

C7fíMq/V
Hans litli var sendur í sumarleyfi til
rænku sinnar á Jótlandi á meðan sá
gleðilegi atburður gerðist heima hjá
onum að lítið systkini kom í heiminn.
egar fæðingin var farsællega gengin
garð var Hans litli látinn koma
eirn aftur og var þá kynntur fyrir litla
oróður sínum.
Nú lfður um það bil mánuður. Þá
emur sú fregn frá frænkunni á Jót-
andi að hún sé búin að eignast litla
dóttur.
Þegar Hans frétti þetta varð hann
nugsi en sagði síðan:
„Þetta er allt mér að kenna. Ég hef
°rið sóttkveikjuna á milli.“
Hvort vilt þú hafa áferðina glansandi
eða matta?
Óli hafði fengið nýjan bíl. Hann
gleymdi sér alveg af ánægjunni og ók
fullgreitt. Um síðir var hann stöðvaður
af lögreglunni.
„Þú ekur með 100 km hraða á
klukkustund," sagði lögreglu-
þjónninn.
„Já, þetta grunaði mig alltaf," sagði
þá Óli. „Ég vissi að það væri ekki hægt
að treysta hraðamælinum.“
Mamma: Jæja, Ólafur, viltu ekki sjá
hana litlu systur þína sem storkurinn
kom með?
Ólafur: Nei, ég vil ekki sjá hana - en
ég vil fá að sjá storkinn.
Kátur og Kútur
Kátur og Kútur halda á -Mér líst vel á þennan stað, segir
Veiðar. Kátur, reynum hér.
Kútur samþykkir það og þeir fara að
dorga.
®ir eru ekki fyrr sestir en Kátur finnur regndropa
s^ella á nefbroddinn. -Æ, æ, segir hann, nú verð-
UrTl yið blautir. Við tókum ekki með okkur regnfötin.
-Heyrðu, bróðir! Við skulum skríða inn í tréð. Það
er holt og við komumst þar örugglega fyrir báðir. -
Þetta var góð hugmynd, Kútur! Við getum meira að
segja haldið áfram að veiða.
31