Æskan - 01.08.1988, Qupperneq 28

GRIN
- Mamma, mamma! Það var
Jluga að bíta mig.
- Þetta er nú bara þvaður,
Þór!
Litlu seinna hrópar Þór aftur:
— Mamma! Það var þvaður að
bíta mig. . .
Óli sá pájugl íJyrsta sinn:
- Pabbi, sjáðu! Þarna er
hæna sem blómstrar!
- Mig vantar krem til að eyða
hrukkum. Hajið þér það?
— Já,já. Hve marga kassa vilt
þú?
Kennarinn spurði hvort nokk-
ur í bekknum vissi hvernig
danskijáninn væri að gerð.
- Hann er rauður með tveim-
ur hvítum krossum, svaraði
Margrét.
- Tveimur? Það er aðeins
einn kross.
- Nei, það er einn kross hvor-
um megin, sagði Margrét.
- Farðu og athugaðu hvort
lojtvogin hejurjallið.
- Ég var að skoða hana rétt
áðan. Þá hékk hún enn á nagl-
anum. . .
Sverrir: Hundurinn minn er
ojsalega gájaður.
Eiríkur: Hvernig veistu það?
Sverrir : Ég spurði hann hve
mikið væri ejtir ej tveir væru
dregnir Jrá tveimur og hann
sagði ekki neitt.
- Ég held að langaji séJarinn
að heyra betur en áður.
- AJhveiju heldur þú það?
- Þegar eldingu sló í mjólkur-
Jötuna í gær hrópaði hann:
,Kom inn.“
- Veistu aj hverju læknarnir
haja grímur þegar þeir skera
upp?
- Já, til þess að sjúklingarnir
þekki þá ekki ej þeir ætla að
kvarta yjir að örið sé oj áber-
andi.
- Ertu með allar tennur í ejrí
gómi?
- Nei, helminginn hej ég í
þeim neðri.
— Svenni kom afar óhreinn í
skólann í gær og kennarinn
sendi hann heim.
- Hafði það einhver áhrif?
- Kannski ekki eins og til var
ætlast. í morgun mættu Jimm
strákar sem sást varla í Jyrir
óhreinindum!
- Fuglahræðan okkar er svo
sannarlega hræðileg. Fuglana
svimar ajþví að sjá hana.
- Það er nú ekki mikið. Okkar
er svo skeljileg að Juglarnir
Jljúga burt í ojboði - og koma
svo ajtur daginn ejtir með allt
sem þeir haja tekið á næstu
bæjum. . .
Tveir Jjarhuga prójessorar
mættust.
- Þekkir þú Lindgren?
- Hvað saqðir þú að hann
héti?
- Hver þá?
Lalli: - Pabbi, ég var sá eini
sem gat svarað því sem kennar-
inn spurði um í dag.
Pabbi: - Það var vel qf sér vikið.
Um hvað spurði hann?
Lalli: - Hver hejði brotið rúðu í
skólastojunni. . .
Viðskiptavinur einn spurði
ajgreiðslumann í pylsusölu:
- Hvað kostar sinnepið?
- Það er ókeypis.
- Fínt. Ég ætla að Já eitt kíló-
gramm. . .
- Kemst ég að prestssetrínu
gegnum hliðið þarna, drengur
minn?
- Það ættirðu að komast. Að
minnsta kostiJór dráttarvél með
heyhlass á vagni þar í gegn í
gær. . .
Kona nokkur benti gesti a
mynd sem hékk á veggnum 1
stojunni hjá henni og sagði:
,petta er mynd aj langaJa
mínum. Það var nú karl sem lét
sér ekki alltjyrir bijósti brenno-
Hann missti alltaj annað hvorí
hönd eðajót í hverri orustu sem
hann háði - og þær voru tutt'
ugu ogjjórar
Tveir Molbúar sátu í biðhet-
bergi. Á veggnum gegnt þeirTl
var stór spegill.
- Sjáðu! Á móti okkur sitja
tveir aðrír og bíða, sagði annar‘
Það virðast hressir náungar■
Ættum við að veifa til þeirra?
Þeirgerðu það og hinir veijuðu
á móti.
- Ég ætla að setjast hjá þerrn
og tala við þá, sagði sá málgeJn
ari og stóð upp.
- Þú þarjt þess ekki. Þeir era
■þegar á leiðinni til okkar, sag 1
hinn.
- Hvenær segir Japani ,fióð
an daginrí'?
- ??
- Þegar hann hejur Isert ts
lensku sæmilega. . .
Tvær mýs höjðu veittjtt■ f,mr
veltu lengi Jyrir sér hvernig þ&r
ættu að koma honum heim■ Á
lokum urðu þær ásáttar um a
önnur biði og gætti að bráðinn1
meðan hin sækti hjálp. En þe9
ar hún kom ajtur var Jílhn'1
horjinn.
- Hvar er Jíllinn? spurði hún■
— Veit það ekki.
- Heyrðu góða! Þú platar nnl9
ekki. Ég sé að þú ert enn a
tyggja!