Æskan - 01.02.1989, Side 6

bara í gríni.“
Að sjálfsögðu vöktu afrek Lilju Maríu
mikla athygli og margir hafa tekið við
hana viðtöl. Meðal annarra Björn Jóhann
Björnsson, blaðamaður Dags á Akureyri.
Með leyfi hans tökum við hér orðrétt lýs-
ingu Lilju Maríu á keppninni:
Batt sundgleraugun saman
og synti með þau
full af vatni!
„Ég byrjaði of hratt í fyrstu greininni,
í 100 m skriðsundinu vorum við 14
þannig að það fóru fyrst fram undanúr-
slit í tveim riðlum. Eftir undanúrslitin
var ég með 3. besta tímann og komst því
í úrslit. Þar var rosalega mikil keppni en
stelpan, sem var fyrst, var þó nokkuð á
undan. Svo biluðu nú sundgleraugun
eftir undanúrslitin, slitnaði hjá mér
bandið. Það var voða vesen að koma
þeim saman. Ég ætlaði að fá lánuð gler-
augu hjá einhverjum öðrum en þau
dugðu engan veginn. Ég batt mín bara
saman og synti í úrslitum með gleraugun
full af vatni þannig að ég sá ekki mjög
mikið. Þetta hefði getað farið verr, gler-
400 m skriðsundinu. Ég var önnur lengi
vel og svo endaði ég í fjórða sæti, einum
hundraðasta úr sekúndu á eftir þeirri
sem varð þriðja. Ég bætti þó íslandsmet-
ið um 16 sekúndur og lét mér það nægja.
Við vorum sjö eða átta sem syntum í
þessari grein.
Næsta grein var 100 m baksund. Þar
vorum við sjö sem kepptum. Stelpan,
sem lenti í fyrsta sæti, hafði mikla yfir-
burði. Hún var átta sekúndum á undan
öðru og þriðja sæti. Þar munaði þremur
hundruðustu hlutum úr sekúndu að ég
næði silfrinu.
augun dottið af mér eða eitthvað, en
þetta heppnaðist og ég náði þriðja sæt-
inu.
Bjóst við að lenda í
þriðja eða fjórða sæti
í 200 m fjórsundinu, síðustu grein-
inni, var alveg hörkukeppni. Eftir flug-
sundið var ég þriðja og önnur eftir bak-
sundið. Svo missti ég niður forskot í
bringusundinu, dróst aftur úr í þriðja
eða fjórða sæti. í síðasta sprettinum,
skriðsundinu, náði ég svo upp ferðinm-
Ég ætlaði að bæta fyrir ófarirnar í hinurn
greinunum, það munaði alltaf svo litlu,
svo að ég ákvað að synda af hörku i
skriðsundinu. Þegar ég nálgaðist bakk-
ann sá ég stelpuna við hliðina á mér sent
varð í öðru sæti en ég hélt þá að hún væn
þriðja eða fjórða. Ég bjóst þá við að
lenda í þriðja eða fjórða sæti. Ég ætlaði
ekki að trúa því að ég hefði unnið. Ég sa
það á töflu sem var gegnt bakkanum-
Nafnið mitt kom fyrst upp. Ég trúði þvl
nú varla, hélt að mér hefði missýnst eitt-
hvað. Það munaði 21 sekúndubroti a
okkur sem urðum í fyrsta og öðru sæti.“
Marglr aðrir
stóðu sig velfci
- Árangri fatlaðra íþróttamanna hafa
nú verið gerð betri skil en fyrir fjórum
árum. . .
„Já, eftir að við komum heim hefur
mikið verið fjallað um þátttöku okkar.
Mér flnnst bara ekki nógu gott að mest
hefur verið látið með okkur Hauk af þvl
að við fengum gullverðlaun. Margir aðrir
stóðu sig mjög vel og höfðu lagt geysi'
mikið á sig við undirbúning og í keppn-
6ÆSKAM