Æskan - 01.05.1992, Page 41

RYMPA
TÝNIST
eftir Rósalind
Kristjánsdóttur 9 ára.
Linda litla var sjö ára.
Hún átti lítinn kettling
sem hét Rympa. Hann
var hvítur með svartar
doppur.
Rympa var vön að koma
á móti Lindu þegar hún
kom heim úr skólanum.
Dag einn þegar Linda kom
heim tók hún ekki á móti
henni. Linda varð mjög
hrædd. Hún kallaði á
mömmu sína og sagði:
„Mamma, veistu hvar
Rympa er?"
„Nei, elskan mín, ég hef
ekki séð hana í allan dag."
Linda byrjaði strax að
leita. Hún leitaði um allt að
Rympu. Hvar gat hún verið.
Hún leitaði í stofunni. Hún
leitaði í eldhúsinu, líka í
þvottahúsinu og á baðinu.
En hvergi fann hún Rympu.
Linda fór að gráta. Henni
þótti svo vænt um Rympu.
Hún fór grátandi upp í her-
bergið sitt og lagðist upp í
rúm.
Þá heyrðist mjálm. Linda
stökk upp. Rympa lá í rúm-
inu hennar!
Linda varð svo ánægð að
hún kallaði hátt:
„Mamma! Pabbi! Ég fann
Rympu! Hún liggur í rúm-
inu mínu."
Linda tók Rympu upp og
faðmaði hana að sér. En
kisan var dálítið slöpp.
Mamma sagði:
„Kannski er Rympa veik."
Linda bað pabba sinn að
hringja í dýralækni. Hann
hringdi strax.
Læknirinn kom og skoð-
aði Rympu. Hann sagði að
hún væri alvarlega veik og
mætti búast við dauðanum.
Næsta dag dó Rympa.
Linda varð afar sorgmædd.
Hún grét lengi.
Þegar pabbi hennar kom
heim úr vinnunni var hann
með kassa. Linda spurði
hvað væri í kassanum.
Hann sagði að það væri
gjöf til hennar.
Hún opnaði kassann. Þar
lá lítill kettlingur. Hún varð
himinlifandi glöð. Hún á-
kvað strax að kisan skyldi
heita Rympa.
Þessi Rympa var svört.
Þegar hún varð eins árs
eignaðist hún þrjá kett-
linga. Linda nefndi þá
Fríðu, Kugg og Mjása.
(Höfundur fékk viöurkenningu
fyrir söguna í smásagnakeppni Æsk-
unnar,Bamaritstjómar Ríkisútvarps-
ins og Flugleiða 1991)