Æskan - 01.05.1992, Síða 51

MAMMA, SKOT
OG ÞROSKINN
Kæra Nanna Kolbrún!
Ég á við þrjú vandamál að
stríða.
Það fyrsta:
Við mamma erum alltaf að ríf-
ast. Ég er hreinlega að drepast.
Við rífumst um hvert einasta smá-
atriði. Hún barði mig oft þegar ég
var lítil en hún er hætt því núna.
Nú rffumst við bara.
Annað vandamálið:
Ég er alveg ofboðslega ástfang-
in af strák. Hann heitir E. Vand-
ræðin stafa af því að ég þori ekki
að spyrja hann hvort hann vilji byrja
með mér en við erum því miður
bara góðir vinir. Ástæðan fyrir því
að ég þori ekki að spyrja hann er
sú að ég held að ég geri mig að
algjöru fífli ef hann segir nei og við
verðum óvinir.
Vinkona mín spurði hann einu
sinni. Hann neitaði og þau talast
varla við núna. Ég veit ekki hvort
hann hefur nokkru sinni verið með
stelpu.
Hið þriðja:
Það lekur alltaf glært slím frá
mér. Ég byrjaði á blæðingum
svona fyrir ári en það hefur lekið í
mörg ár.
Hvað á ég að gera? Er þetta
eðlilegt? Hvað lestu úr skriftinni?
Hvað heldurðu að ég sé gömul?
Mýsla.
Svar:
Togstreitan á milli þín og
mömmu þinnar hefur líklega
staðið lengi. Þú talar um að þið
rífist um smáatriði. Það bendir
til þess að baráttan standi um
það hvor eigi að ráða ferðinni í
samskiþtum ykkar.
Það er nú einu sinni svo /'
uþþeldinu þegar barn er lítið að
þá er það alveg háð foreldrum
sínum og þeir ráða öllu í lífi
þess, til að mynda hvar það er,
hverju það klæðist o.s.frv. Eftir
því sem barnið þroskast vill það
ráða meiru og fær það líka. Á
þessu þroskaskeiði byrjar oft
barátta á milli foreldra og barna.
Foreldrarnir hafa oft mikið vald
í samskiptunum. Það reynir mik-
ið á þá að misnota ekki þetta
vald, t.d. með því að beita of-
beldi. Ofbeldi í samskiþtum for-
eldra og barna ber yfirleitt vott
um öryggisleysi foreldris í hlut-
verki sínu, er eins konar örþrifa-
ráð. Ofbeldi, hvort sem það er í
formi barsmíða eða orða, leysir
engin bandamál. Þess vegna er
það líka sem rifrildi og karp skila
oft mjög litlum árangri.
Cóðir foreldrar fylgjast með
og örva þroska barns síns, bæði
í bernsku og á æskuárum, leið-
beina því og vernda það en leyfa
því samt sem áður að spreyta
sig af sjálfsdáðum og finna til
sjálfstæðis síns. Lokastigið í
uppeldinu er svo þegar foreldr-
arnir og barnið standa jafnfæt-
is og tengslin á milli þeirra verða
fremur eins og tengsl vina og
jafningja en foreldra og barna.
Þetta er oft um tvítugsaldurinn.
Reyndu acI líta í eigin barm í
þessu máli næst þegar þið ríf-
ist. Taktu þá eftir nákvæmlega
um hvað rifrildið er og hvað það
er sem fær þig til að rífast við
mömmu þína. Finnst þér hún ó-
sanngjörn? Vill hún ráða hlut-
um sem þú getur ráðið sjálf?
Eða vilt þú ráða of miklu miðað
við aldur þinn? Athugaðu þetta
og ræddu við mömmu þína um
það. Segðu henni frá því hvað
þú ert leið yfir þvíhvernig sam-
skiþti ykkar eru og fáðu hana í
lið með þér til þess að leita nýrra
leiða.
2. vandamál.
Ég held að þú eigir ekki að
vera leið yfir því að þið eruð
góðir vinir. Það er oft upphafað
einhverju meiru og þessi strák-
ur er greinilega ekkert á þeim
nótum að vilja stofna til sam-
bands. Það virðist vefjast fyrir
honum að eiga skipti við vin-
konu þín eftir játningu hennar.
Njóttu vináttunnar. Stundum
taka strákar sjálfir frumkvæði í
þessum efnum ef þeir hafa á-
huga. Hann er kannski einn af
þeim sem þarf að stíga fyrsta
skrefið sjálfur.
3. vandamál.
Flestar stelpur kannast við
þetta. Það þarf ekkert að vera ó-
eðlilegt. Það fer raunar eftir því
hve mikið slímið er og hvernig
liturinn og lyktin er. Best er fyr-
ir þig að ræða við mömmu þína
eða einhverja fullorðna konu
sem þú treystir. Sért þú í ein-
hverjum vafa skaltu fara til lækn-
is og ræða málið.
Skriftin er skýr en gæti bent
til óákveðni. Ég giska á að þú
sért 12 ára.
AMOR Á FERÐ
Kæra Nanna Kolbrún!
Ég er hrifin af strák sem er
þrem árum eldri en ég. Fyrst þeg-
ar ég sá hann horfði hann mjög
lengi og blíðlega á mig. Það sama
gerir hann í hvert skipti sem ég sé
hann. Viltu hjálpa mér?!
Flestar vinkonur mínar vita
þetta og stríða mér með því að
segjast ætla að kjafta í hann.
Éin vinkona mín þekkir hann en
ekki vel. Hún sagði mér hvað hann
heitir og hvað hann er gamall. En
vandinn er sá að ég þori hvorki að
segja henni né honum neitt um
þetta mál. Þótt mig langi til þess
þá þori ég það ekki. Heldur þú að
hann sé hrifinn af mér?
S.B.T.
Svar:
Það er ekkert vafamál að
Amor hefur verið á ferðinni með
bogann sinn og skotið ör í hjarta
þitt. Hrifning þín leynir sér ekki.
Öll athygli þín beinist að strákn-
um. Þig langar til að ná sam-
bandi við hann, segja honum frá
tilfinningum þínum og þú túlk-
ar augnaráð hans á tilfinninga-
legan hátt. Þetta eru nokkur af
þeim einkennum sem eru á ferð-
inni þegar um skot og hrifningu
er að ræða. Það er öllu erfiðara
að geta sér til um tilfinningar
hans á þessu stigi en þínar.
Þú hefur þörf fyrir að ræða
um þetta en ég held að þú ættir
að velja þér eina eða tvær vin-
konur til þess að tala við um
þetta en ekki allan hópinn. Það
fylgirþvígreinilega mikil spenna
fyrir þig að hugsa til þess að
e.t.v. fái strákurinn vitneskju um
þetta. En kannski vonarðu það
líka. Svona geta tilfinningar ver-
ið flóknar og margar andstæð-
ur hrærst í manni á sama tíma.
Þegar þú hefur öðlast
meira öryggi hvað til-
finningar þínar snertir
verður tímabært að láta
reyna á þetta og kynnast
piltinum nánar. Þú getur endur-
goldið augnaráð hans og þar
með gefið til kynna að þú hafir
líka tekið eftir honum. Þú getur
reynt að kynnast vinum hans
fyrst. Þú getur þá líka komist að
þvíhvaða áhugamál hann hefur
og þá liggur oft beint við að
hefja samræður út frá einhverju
sem þú hefur komist að raun um
að hann hefur áhuga á.
Reyndu að njóta þess að búa
yfir ríku tilfinningalífi og gera
það ekki að vandamáli. Það er
nauðsynlegt fyrir geðheilsuna
að þekkja tilfinningar sínar og
kunna að tjá þær skýrt eftir við-
urkenndum leiðum í mannleg-
um samskiptum.
Kærar þakkir fyrir bréfin!
Munið að rita ávallt fullt
nafn og heimilisfang. Þið
sjáið að við birtum þau
dulnefni sem þið kjósið.
| Ykkareinlægf
Nanna Kolbrún.
Pósthólf 523 121 Reykjavík
ÆSKU
Æ S K A N S S