Æskan - 01.12.1992, Blaðsíða 70
ÁST í LEYNI
Kæri Æskuvandi!
Ég vona innilega að bréf-
ið endi ekki í ruslakörfunni
því að öll önnur blöð hafa
vísað mér frá. Og nú er ég
að gefast upp.
Það er þannig að ég er
rosalega ástfanginn af
stelpu í skólanum. En ég
hef heyrt að hún sé með
strák úr öðrum skóla. Hún
veit varla að ég er til.
Alltaf þegar ég sé hana
fæ ég sting í magann. Hún
er æðislega sæt, dökkhærð
með stutt hár. Hvað get ég
gert til að vekja athygli
hennar?
Við erum í sama skóla
svo að við „hittumst" oft.
Svaraðu mér. Annars
bugast ég.
Einn að deyja úr ást.
Svar:
Það getur verið töluvert
þreytandi að ganga með svona
miklar tilfinningar inniiokaðar,
varla þó þess virði að brotna
yfir því.
Ekki gerir það málið auðveld-
ara en annars væri að þið eruð
fjórir vinir skotnir í sömu stelp-
unni. Stundum skapar það sam-
keppni og leiðinlegan anda í
vinahópnum ef nánir vinir eru
að hugsa um sömu stelpuna. í
slíkum tilvikum er nauðsynlegt
að gera sér grein fyrir því að á
þessum aldri koma skot og fara
en vinir fyigja manni áfram. Þess
vegna þarf að gæta vináttunnar
vel og láta ekki hrifningu og skot
spilla fyrir.
Grundvallaratriði varðandi
hitt kynið er að hafa gott sjálfs-
traust og sýna það i framkomu
sinni og útliti, t.d. þrífa sig vel,
vera snyrtilegur til fara og þora
að segja skoðun sína.
Það er margt sem þú getur
gert til þess að kynnast henni
nánar. Þegarþið „hittist“ í skól-
anum getur þú byrjað á því að
heilsa henni glaðlega. Þú getur
komist að því hvaða áhugamál
hún hefur og athugað hvort það
fer saman hjá ykkur. Þú getur
kynnst vinkonum hennar ef þú
þorir ekki að ávarpa hana sjálfa.
Skólaskemmtanir eru góður
vettvangur til þess að kynnast.
Þá er líka hægt að grínast,
dansa eða standa sjálfur fyrir
einhverjum skemmtiatriðum og
gera sig sýnilegan á þann hátt.
Margt fleira mætti telja upp
en það er ákaflega einstaklings-
bundið hvernig unglingar hefja
fyrstu kynni. Það sem einum
finnst gott að gera hentar ef til
vill alls ekki öðrum. Notaðu hug-
myndaflugið og nálgastu hana
í samræmi við þinn „stíl“ eins
og þér hæfir.
OF ERFITT TIL AÐ
SKRIFA UM
Kæra Nanna Kolbrún!
Ég á viö mikinn vanda aö
stríða. En ég get ekki skrifað um
þaö og á mjög erfitt að tala um
það.
Ég er 15 ára og á heima í
Reykjavík. Ég ætla að fá upplýs-
ingar hjá þér um til hvers ég á að
leita, sálfræðings, Útideildar eða
Rauðakrossins, helst símanúmer
og götuheiti. Kostar viðtalið eitt-
hvað? Ég á ekki peninga, ekki einu
sinni 100 krónur. Ég er ekki feim-
in. Er ekki hægt að tala við fólkið í
síma. Ég held að ég mundi fara að
grenja fyrir framan það, er það eðli-
legt?
Gulla.
Svar:
Sum mál eru þannig að mað-
ur getur ekki hugsað sér að
skrifa um þau í blað. Þá er gott
að vita hvert maður getur leitað.
íReykjavík geta börn og ung-
lingar snúið sér til ráðgjafa í
skólunum sínum og til Unglinga-
deildar Félagsmálastofnunar
Reykjavíkur, Skógarhlíð 6, sími
625500. Allir unglingar, hvar
sem þeir eiga heima geta leitað
til Unglingaráðgjafarinnar Síðu-
múla 13, sími 689270. Einnig er
unglingasími Rauðakrosshúss-
ins opinn allan sólarhringinn fyr-
iralla unglinga, sími 622266. Þar
er einnig svokallað grænt núm-
er 99-6622. Rauðakrosshúsið er
í Tjarnargötu 35 í Reykjavík. Á
þessum stofnunum kostar að-
stoðin ekkert en það er öðruvisi
á einkastofum.
Best er fyrir þig að panta tíma
símleiðis og fá síðan að tala við
einhvern augliti til auglitis. Þú
skalt alls ekki hafa áhyggjur af
því að þú munir fara að gráta.
Það getur verið mikill léttir fyrir
þig að geta grátið, fagfólk skilur
vel mikilvægi þess og er ekki ó-
vantþví að fólk gráti í viðtölum.
MIÐJUBARN
Kæra Nanna Kolbrún!
Viltu vera svo væn að birta
þetta sem fyrst.
1. Ég er í miðjunni af krökkun-
um í fjölskyldunni. Stundum
skammar mamma mig þó að ég
hafi ekkert gert. Og stundum finnst
mér eins og mamma haldi að ég
sé ekki til. Sú minnsta og sá elsti fá
allt sem þau biðja um eða svo að
segja.
2. í skólanum er ég alltaf ein en
eftir skóla eru stelpurnar með mér.
í skólanum er ég lögð i einelti. Ég
skil þetta ekki. Vonandi geturðu
svarað mér.
Úllen dúllen doff.
Svar:
Mér finnst bréf þitt bera vott
um að þú sért að glíma við al-
gengan vanda miðjubarna í fjöl-
skyldum. Miðjubarn er að vera
ekki elst eða yngst í systkina-
hópi heldur einhvers staðar um
miðbik hópsins.
Ýmsir fræðimenn telja að
hver staður í systkinaröðinni
hafi sín séreinkenni. Mörg
miðjubörn hafa sagt frá svipuð-
um tilfinningum og þú lýsir í
bréfi þínu. Einmanaleiki gerir
vart við sig, þeim finnst að eng-
inn taki eftir þeim og þau forð-
ast árekstra en eru samt alltaf
að lenda í þeim. Afleiðing af
7 4 Æ S K A N