Æskan - 01.12.1994, Blaðsíða 4

SAGA JÓLANNA
Þegar sólin lækkar á lofti og langir
skuggar teygja sig eins og stórskor-
in tröll um grundir og móa eða götur
og garða finnst sumu fólki sem
þungt farg sé því á herðar lagt. En
einmitt þá boðar kirkjan komu Ijóss-
ins. Einmitt þá förum við að vænta
komu jólanna. Fæðing litla barnsins í
Betlehem á hinum fyrstu jólum er
einmitt sá Ijósgeisli sem gefur lífinu
gildi. Þar kviknaði sá neisti sem varð
að Ijósi heimsins.
Sr. Valdimar Briem orðaði þetta
vel í sínum alkunna jólasálmi:
í dag er glatt í döprum hjörtum
því Drottins Ijóma jól.
í niðamyrkrum nætursvörtum
upp náðar rennur sól.
Er vetrar geisar stormur stríður
þá stendur hjá oss friðarengill blíður
og þegar Ijósið dagsins dvín
oss Drottins birta kringum skín.
Öll þekkjum við sögu jólanna,
sem stendur skrifuð í guðspjalli Lúk-
asar, um söng englanna á jólanótt
þar sem hin mikla frétt um fæðingu
frelsarans, Jesú Krists, var opin-
beruð mönnum. Þar sjáum við fyrir
okkur mynd af nokkrum fjárhirðum
niðri á Betlehemsvöllum sem sátu
þar við eld að nóttu og fylgdust með
fé sínu í daufu skini stjarnanna. En
skyndilega varð himinninn allur upp-
Ijómaður og herskari engla lofaði
Drottin í söng og flutti mönnum hinn
gleðilega boðskap, frétt allra frétta,
jákvæða, gleðilega og lýsandi:
Yður er í dag frelsari fæddur sem
er Kristur Drottinn í borg Davíðs. Og
hafið þetta til marks: Þér munuð
finna ungbarn reifað og lagt íjötu.
Dýrð sé Guði í upphæðum og
friður á jörðu og velþóknun yfir
mönnunum.
LJÓS HEIMSINS
I þessum atburði eignaðist mann-
kynið það Ijós og þann kærleika sem
aldrei verða slökkt. Ljós heimsins
mun áfram lýsa í myrkum heimi ó-
friðar og þjáninga, veikinda, sorgar
og einmanaleika. En spurningin er
þessi: Viljum við taka við þessu Ijósi
og láta það lýsa í lífi okkar? Ekki
bara á jólum heldur alla daga, við
leik og störf.
Allt frá hinum fyrstu jólum hefur
boðskapur englanna hljómað með
mönnum. Og þeir sem við honum
hafa tekið og rótfest hann í hjarta
sínu hafa fundið í honum líf og frið
og þeir vilja ekki sleppa því sem þeir
hafa fundið. Allt þjóðfélag okkar hef-
ur staðið á kristnum grunni í nær
þúsund ár. Einnig má orða það svo
að hin kristna trú sé bæði burðar-
grind og hornsteinar íslenskrar
menningar. Og nú spyrjum við okkur
sjálf: Getum við hugsað okkur að
missa þann kærleika sem líf íslensku
þjóðarinnar byggist á? Getum við
hugsað okkur að missa þann grunn
sem skólakerfið, réttarfarið, trygg-
ingakerfið og heilbrigðiskerfið hvíla
á, svo að eitthvað sé nefnt? Getum
við hugsað okkur að missa frá okkur
helgi jólanna, gjafirnar og gleðina?
Ég leyfi mér að fullyrða að enginn sá
er höndlað hefur hina sönnu jóla-
gleði vilji snúa við henni baki. Það er
að vísu möguleiki að fjarlægja burð-
arvirki og hornsteina þjóðfélagsins,
þ.e. hina kristnu trú, og sjá svo til
hversu lengi byggingin stendur. En
viturlegt er það ekki eða ráðlegt.
4 Æ S K A N