Kyndill - 01.03.1932, Blaðsíða 41

Kyndill
Viiheim Síðasta
©foss orðid
Farsæll Rúbínsiteiin barón var dáiin,n og stóð í forsal
^ilífðarinnar. Allur æfiferill hans blasti við homim eins
°S í spegli. Hann miundii allt, smæstu atvikin líka.
Þ'etta var sjálfsagt af pví að hann var dáinn.
Honum fannst hann sjálfur vera eins og opinn
^ssi eða elns og vel hirt spjaldskrá í reglusiamri
verzlun. Hann þurfti ekki annað en seilast i'nn í sjálfan.
s'xS. og undir eáms mundi hann það, sem hann vildL
vita.
Og honum var huggun í þessu, því al'la æfi hans
H-afbi eiitt afreksvcrkið tekið við af öðru.
Hann hafði verið einhver fnemsti atvinnunekandinn
1 föðurlandi sínu. Öll stærstu fyrirtækin höfðu keppst
Utn að fá hann í framkvæmdiarstjórnina.
Hann hafði verið ei'nn atkvæðamesti fjármáliamað-
uHnn. Og nú átti hann fyrir hendi að semja við —
við — j3) vjq hvenn?
Huð alimáittugan? — Andskotann? Nei, ium hvað
hann að talia við hann? Sankti Pétur? Nei, Far-
SEGl1 Rúbínstein barón var ekki vianur að semja við
neinar undirtylilur.
Hár, döikkkliæddur, alrakaður miaður stóð allt í einu
yrj;r framan hann. Hann var einna líkastur — hverju
35