Kyndill - 01.03.1932, Blaðsíða 28

Kyndill
Alþýðuhreyfingin
verkalýðuriinn sjálfur að dæma. Virðingardraumar ein-
stahliingsins verða að láta í mi'nni pokann fyrir heilil
samtakanna. Slíkt er helgur dómur. Geri einhver sig
Jiklegan til að svívirða þann helgan dóm með meðul-
um, sem valda sundrung og ófriði' innan samtakanna,
er hann vargur í véum. I þessu sambandi ber að miinn-
ast þess, aó sundrung og iinnbyrðis erj'ur hafa fellt
heil ríki' í rústir, sundxað heimilum og tafið fyrir
góðum málum.
1 upphafi þessarar greinar var þess getið, að strawn-
hvörf væru að búa um sig í íslenzkri alþýðuhreyfingu
og að þau sköpuðust af því að ’það skipulagsböi,
sem verkalýðurinn þjáist undir, festi augu hans betur
en áður á lokatakmarki stéttarinnar. Fyrir því hlýtur
barátta verkalýðsins á konændi árum að snúast imieira
en áður um jafnaöarstefnuna sjálfa og framkvæmd
heinnar. Enda virðist nú alda úrslitabaráttunnar mifli
auðvalds og öreiga vera að rísa sums staðar er-
iendis, t. d. í Þýzkalandi.
íslenzk alþýða stendur nú á þessum merku tímar
mótum stéttariinnar með nokkra félagslega reynslu að
baki, sem hefir á margan hátt verið lærdómsrík. Eins
og að líkindum lætur hefir samtökum íslenzkrar al-
þýðu verið í ýmsu ábótavant. Bemskuveilur hafa gert
•vart við sig. En það, sem að mínum dómi hefir mest
sskort á í hreyíingunni', er sóknfimi og áræði. Og ég
vildi óska þessi, að sú breyting, sem hin nýja baráttu-
afstaða verkiaílýðsins hlýtur að hafa í för með sér ú
yfirstandandi og komandii tímum, verði fyrst og fremlst
22