Kyndill - 01.03.1932, Blaðsíða 36

1
Kyndill Ekki er hana at borgnara
þessarar kenningar méð því að athuga þau verðmæti,
sem hann hagnýtir sér daglega, og sjá hvort þau eru.
tii orðin án vinnu. Veit ég það að visu, að ekki hefir
maðurinn skapað fiskinn né aiið hann upp með vinnu
sdjnni, en seint myndi þó fiskurinn koma matieiddur á
borðið, ef aldrei værii lögð fram nein vinna við hann.
Það er og satt, að ekki bjuggu mennirnir til möl log
sand, en lengi mættum við bíða eftir því, að sandurinn
og möiMin límdust sjálfkrafa saman svo að hús yrði
úr. Ekki hafa mennirnir heldur gefið trjánum vöxt, en
fá hús myndu vera til úr timbri og lítið af tækjum
og áhöidum, ef maðuninn hefði ekki beitt starfsorku
sainni á trén. ’
Þanniig mætti lengi telja, en það er meira en óþarft
og stappar nærri móðgun við skilning lesendanna.
Sama verður upp á teningnum, þótt orðið auðæfi sé
látið ná til allra lífsnauðsynja okkar mannanna. Að'
eíns sólarljósið og andrúmsloftið fáum við án vinnu.
enda er það tvennt í daglegu lífi ekki talið til eigna né
auðæfa, og aidrei — eða sjaldan — metið til peninga,
enda hefir auðvaldinu ekki tekizt að sölsa það undir sig
til að okra á.,
Þótt hénLendum íhaldsmönnum sé ekki klígjugjamt.
þegar þeir eru að mikla auðvaldsstefnuna og niðra jafn-
aðarstefnunnii, þá hafa þeir þó hykað við að andmæla
svo augljósri. staðreynd sem því, að auðæfi geti ekki
orðið til án vinnu, þangað til nú, að H. J. segir i Heiimr
dalli, blaði ungra Sjálfstæðismanna: „Og það er lað
minnsta kosti víst, að capitalisminn viðurkennir hana
30
J